فیلم مرد بارانی (Rain Man 1988)

فیلمی که قلب‌ها را لمس می‌کند و مفاهیم عمیق انسانی را به چالش می‌کشد، فیلم مرد بارانی (Rain Man 1988) سفری پر از عشق و تغییرات درونی است که هرگز از یاد نخواهد رفت.

درباره فیلم

مرد بارانی به کارگردانی بری لوینسون و نویسندگی بری مورو و رونالد باس، در سال 1988 تولید شد. بازیگران اصلی فیلم شامل داستین هافمن در نقش ریموند، تام کروز در نقش چارلی و والریا گولینو در نقش سوزانا می‌باشند. موسیقی متن فیلم توسط هانس زیمر ساخته شده است و فیلمبرداری آن توسط جان سیل انجام شده است.

"رین من" در زمان اکران خود به موفقیت‌های بسیاری دست یافت و توانست چهار جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی برای بری لوینسون، بهترین هنرمند نقش اول مرد برای داستین هافمن و بهترین فیلمنامه اصلی را کسب کند. تصور کسی به غیر از کروز و هافمن در نقش‌های برادران ببت دشوار است، اما در جهانی موازی، بیل موری ممکن بود نقش اصلی را بازی کند. اما وقتی به او پیشنهاد داده شد، موری به سختی قابل دسترسی بود و پاسخی نداد. او در فیلم کلاسیک دیگر همان سال یعنی اسکروج Scrooged ظاهر شد.

داستین هافمن برای نقش ریموند به شدت آماده شده و با افراد مبتلا به اوتیسم و سندرم ساوانت ملاقات کرده تا بتواند نقش را به بهترین شکل ممکن ایفا کند. از طرف دیگر، این فیلم با تغییرات فراوان در فیلمنامه و چندین کارگردان مختلف مواجه شد تا اینکه در نهایت به دست بری لوینسون رسید و او توانست آن را به سرانجام برساند.

نقد فیلم

بازی داستین هافمن در نقش ریموند یکی از نقاط قوت اصلی فیلم است. هافمن با دقت و جزئیات بالا، شخصیت مردی با اوتیسم ساوانت را به تصویر می‌کشد که به شدت به روال‌های روزانه و روتین‌هایش وابسته است. او توانسته است عمق و پیچیدگی این شخصیت را به خوبی نشان دهد، بدون اینکه به کلیشه‌های رایج در نمایش اوتیسم تکیه کند. از سوی دیگر، تام کروز نیز در نقش چارلی، با اجرای قوی و تاثیرگذار خود، توانسته است تحول شخصیتش را از یک فرد خودخواه و مادی‌گرا به برادری مهربان و مراقب به تصویر بکشد.

کارگردانی دقیق لوینسون و استفاده از مناظر زیبا و تصاویری که حس و حال سفر جاده‌ای را به خوبی منتقل می‌کند، به جذابیت فیلم افزوده است. با این حال، برخی منتقدان معتقدند که تصویر ارائه شده از اوتیسم ساوانت در فیلم، کمی اغراق‌آمیز است و ممکن است به درک نادرستی از این وضعیت منجر شود.

اگر به دنبال فیلمی با داستانی قوی و بازی‌های درخشان هستید، فیلم مرد بارانی انتخابی عالی خواهد بود. در ادامه نقد‌هایی از بهترین سایت‌های نقد فیلم را برای شما گرد هم آورده‌ایم که نظرات متفاوتی درباره این فیلم دارند.

Christian Science Monitor / نوشته دیوید استریت - امتیاز 75

داستان کمی پراکنده است و پیچش‌های داستانی گاهی ساختگی به نظر می‌رسند. احساسات هم به آن شدت که انتظار می‌رود نیستند. اما این فیلم جنبه دیگری از استعداد هافمن را نشان می‌دهد: توانایی بازی در نقش‌های تک‌رنگ. و قلب فیلم به اندازه قلب ریموند پاک است.

Washington Post / نوشته دسون تامسون - امتیاز 50

هافمن همبازی‌اش کروز را از صفحه نمایش بیرون می‌کند. به جای اینکه کروز با هافمن بازی کند و از او یاد بگیرد (که هوشمندانه‌ترین استراتژی برای یک تازه‌کار است)، او تمایل دارد در مقابل هافمن بازی کند، با حرکات ناهماهنگ و قسم خوردن مثل یک خلبان لوس در تاپ گان 2. این تفاوت در رویکرد باعث می‌شود کروز در مقابل هافمن کم‌رنگ به نظر برسد.

The New Yorker / نوشته پائولین کیل - امتیاز 30

همه چیز در این فیلم به طرز انسان‌گرایانه‌ای تنظیم شده و سطحی است. فیلم تأثیر خودش را دارد: مردم با آن گریه می‌کنند. البته که گریه می‌کنند - این یک اثر کیچ مرطوب است. همه چیز به شکلی انسانی و سطحی ارائه می‌شود که بدون فشار خاصی احساسات را برمی‌انگیزد. این فیلم، با وجود تأثیراتی که دارد، بیشتر سطحی و احساسی است تا یک تجربه عمیق و معنادار.