داستین هافمن(Dustin Hoffman)

داستین لی هافمن (Dustin Hoffman)، هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است که در ۸ آگوست ۱۹۳۷ در لس آنجلس، کالیفرنیا به دنیا آمد. مادرش لیلیان و پدرش هری هافمن نام داشت که فروشنده مبلمان و ناظر لوازم جانبی کلمبیا پیکچرز بود. او در یک خانواده یهودی بزرگ شد. هافمن در سال 1955 از دبیرستان لس آنجلس فارغ التحصیل و به کالج شهر سانتا مونیکا رفت اما پس از یک سال به خاطر نمرات بد از تحصیل انصراف داد. او تصمیم گرفت بازیگریی را انتخاب کند زیرا نمی خواست کار کند یا وارد خدمت شود و به مدت دو سال در خانه نمایش پاسادنا آموزش دید.

کودکی و نوجوانی داستین هافمن

هافمن قبل از اینکه تصمیم بگیرد وارد بازیگری شود در کنسرواتوار موسیقی لس آنجلس تحصیل کرد و برای آن در خانه نمایش پاسادنا آموزش دید. هافمن در 21 سالگی در مؤسسه روانپزشکی نیویورک، وابسته به دانشگاه کلمبیا کار می کرد. هافمن اولین بازی خود را در برادوی در سال 1961 در نمایشنامه آشپز برای آقای ژنرال اجرا کرد. در این دوره، هافمن گاه به گاه بخش های تلویزیونی از جمله آگهی های بازرگانی دریافت می‌کرد، اما به دلیل نیاز به درآمد، برای مدت کوتاهی بازیگری را رها کرد و به تدریس پرداخت. او در چند سال بعد به حضور در فیلم های مهم ادامه داد: هری کلرمن کیست و چرا این چیزهای وحشتناک را درباره من می گوید؟ (1971)، سگ های نی (همچنین 1971) و پاپیون (1973).

فیلم های داستین هافمن

او در سال 1974 با کارگردانی All Over Town به برادوی بازگشت. او متعاقبا در سال 1984 در احیای مرگ فروشنده در نقش ویلی لومان ایفای نقش کرد و یک سال بعد در یک فیلم تلویزیونی این نقش را تکرار کرد و جایزه پرایم تایم امی را برای بازیگر برجسته در یک سریال یا فیلم محدود دریافت نمود. از دیگر نقش های برجسته می توان به بزرگ مرد کوچک (1970)، پاپیون (1973)، مرد ماراتون (1976)، همه مردان رئیس جمهور (1976)، ایشتار (1987)، دیک تریسی (1990)، و هوک (1991) اشاره کرد. هافمن کار صداپیشگی برای The Tale of Despereaux (2008) و مجموعه فیلم هایKung Fu Panda (2008-2016) را بر عهده داشت. در سال 2012 اولین کارگردانی خود را با کوارتت انجام داد. هافمن به ‌عنوان یکی از بازیگران کلیدی در شکل‌گیری هالیوود جدید، به ‌خاطر نمایش‌های همه‌جانبه‌اش از ضدقهرمانان و شخصیت‌های آسیب‌پذیر عاطفی شهرت دارد.

جوایز و افتخارات داستین هافمن

در سال 1989 برای بازی در نقش شایلاک در تاجر ونیز جایزه تونی را برای بهترین بازیگر مرد دریافت کرد. او سه جایزه درام میز را برای بازی هایش در Eh? (1967)، جیمی شاین (1969) و مرگ یک فروشنده (1984) دریافت کرد. او دو جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای کرامر علیه کرامر (1979) و مرد بارانی (1988) دریافت کرد. دیگر نقش های نامزد اسکار او برای فیلم های فارغ التحصیل (1967)، کابوی نیمه شب (1969)، لنی (1975)، توتسی (1982)، و سگ تکان دادن (1997) بود. او جوایز متعددی از جمله دو جایزه اسکار، چهار جایزه بفتا، پنج جایزه گلدن گلوب و دو جایزه Primetime Emmy را دریافت کرده است. هافمن در سال 2013 به سرطان مبتلا شد و با موفقیت معالجه شد.

هافمن افتخارات متعددی از جمله جایزه سیسیل بی دمیل در سال 1997، جایزه دستاورد زندگی AFI در سال 1999 و جایزه افتخارات مرکز کندی در سال 2012 دریافت کرده است. در سال 2017، او در فیلم نتفلیکسThe Meyerowitz Stories به کارگردانی نوآ بامباخ بازی کرد. این فیلم برای اولین بار در جشنواره فیلم کن در 21 مه 2017 نمایش داده شد که مورد تشویق ایستاده چهار دقیقه ای قرار گرفت. در سال 1999، هافمن توسط موسسه فیلم آمریکا مورد تجلیل قرار گرفت و او را با بیست و هفتمین جایزه دستاورد زندگی تجلیل کرد. در سال 2009، هافمن مدال افتخاری سزار را در جوایز سزار دریافت نمود. در سال 2012، داستین هافمن افتخارات مرکز کندی را کسب کرد. در سال 2017، جوایز گاتهام اعلام کرد که از هافمن به خاطر دستاورد یک عمرش در سینما قدردانی می کند. او در سپتامبر 2021، به عنوان یکی از بنیانگذاران استودیو MGM، لوئیس بی مایر، به فیلم کمدی آقای شاو به هالیوود می رود پیوست.