فیلم لیست شیندلر (Schindler’s List 1993)

یک جمله معروف فیلم فهرست شیندلر زمانی‌است که اسکار شیندلر می‌خواهد قدرت را معنی کند: قدرت زمانی‌است که ما تمام دلایل را برای کشتن داریم اما نمی‌کشیم.

فهرست شیندلر شاهکاری است که مرزهای سینما را جا به جا کرد و تصاویری از تراژدی و امید را به شکلی بی‌سابقه به تصویر کشید. این فیلم همچون آینه‌ای تاریک از تاریخ، روایتی بی‌پرده از وقایع هولوکاست را ارائه می‌دهد و تاثیری عمیق و ماندگار پربیننده می‌گذارد.

درباره فیلم فیلم سینمایی فهرست شیندلر

این فیلم در سال 1993 تولید و به کارگردانی استیون اسپیلبرگ به نمایش درآمد. ژانر فیلم Schindler's List تاریخی، درام و جنگی است و هنرپیشه های فیلم فهرست شیندلر لیام نیسون در نقش اسکار شیندلر، رالف فاینز در نقش افسر اس‌اس آمون گوت، و بن کینگزلی در نقش ایتزاک استرن هستند. فهرست شیندلر جوایز بسیاری را به خود اختصاص داده است، از جمله هفت جایزه اسکار شامل بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین موسیقی متن، که توسط جان ویلیامز ساخته شد و ایتزاک پرلمان ویولون اصلی آن را نواخت. این فیلم همچنین جوایز متعدد دیگری از جمله هفت جایزه بفتا و سه جایزه گلدن گلوب دریافت کرد.

فیلمبرداری «فهرست شیندلر» در کراکوف لهستان انجام شد و اسپیلبرگ برای ایجاد حس مستندگونه از فیلمبرداری سیاه و سفید استفاده کرد. یانوش کامینسکی، فیلمبردار فیلم، با استفاده از تکنیک‌های خاص، حس زمان‌گریزی را در فیلم به وجود آورد. این فیلم بر اساس رمان شیندلر نوشته توماس کنیلی ساخته شده است و الهام‌بخش بسیاری از آثار دیگر در حوزه هولوکاست و جنگ جهانی دوم بوده است.

از جمله افتخارات دیگر این فیلم می‌توان به انتخاب آن به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ توسط موسسه فیلم آمریکا و ثبت آن به عنوان اثری فرهنگی، تاریخی و زیبایی‌شناختی در کتابخانه کنگره آمریکا اشاره کرد. «فهرست شیندلر» نه تنها یک اثر سینمایی برجسته، بلکه یک سند تاریخی مهم است که ارزش‌ها و انسانیت را در برابر تاریکی‌های تاریخ به تصویر می‌کشد.

در ابتدا، استیون اسپیلبرگ قصد داشت تهیه‌کننده فیلم «فهرست شیندلر» باشد و کارگردانی را به یک فیلمساز دیگر بسپارد. او رومن پولانسکی، که خود از بازماندگان هولوکاست بود و نسبت خویشاوندی با برخی از یهودیان شیندلر داشت، را مد نظر قرار داد. اما پولانسکی این پیشنهاد را رد کرد زیرا داستان برایش بسیار شخصی بود. البته او حدود یک دهه بعد فیلم «پیانیست» را که آن هم درباره هولوکاست بود، ساخت.

نقد فیلم شیندلر لیست

از همان آغاز، فیلم با تصویربرداری سیاه و سفید خود، بیننده را به دوران تاریک جنگ جهانی دوم می‌برد. این انتخاب هوشمندانه به فیلم حالتی مستندگونه می‌دهد که احساسات و واقعیت‌های تلخ آن دوران را به‌خوبی منتقل می‌کند. صحنه‌های کلیدی مانند پاکسازی گتوی کراکوف و ورود شیندلر به اردوگاه آشویتس از جمله لحظات فراموش‌نشدنی فیلم هستند که تماشاگران را عمیقاً تحت تأثیر قرار می‌دهند.

بازی لیام نیسون در نقش اسکار شیندلر، به‌خوبی تحول شخصیت او را از یک انسان سودجو به یک قهرمان انسان‌دوست به تصویر می‌کشد. نیسن با ظرافت تمام، تغییرات درونی شیندلر را به نمایش می‌گذارد و تماشاگر را با خود همراه می‌کند. از سوی دیگر، رالف فاینز در نقش فرمانده نازی، آمون گوت، با اجرای برجسته‌اش ترس و وحشت را به تصویر می‌کشد و یکی از به‌یادماندنی‌ترین شخصیت‌های منفی سینما را خلق می‌کند.

یکی از نقاط قوت فیلم، توجه به جزئیات و شخصیت‌های فرعی است. داستان‌هایی مانند زندگی هلن هیرش، خانه‌دار یهودی که مورد توجه بیمارگونه آمون گوت قرار می‌گیرد، یا زوج یهودی که در اردوگاه پلازوف ازدواج می‌کنند، به فیلم عمق و اصالت بیشتری می‌بخشند. این داستان‌های کوچک، واقعیت‌های زندگی در دوران هولوکاست را به شکلی انسانی و ملموس به نمایش می‌گذارند.

اسپیلبرگ با هوشمندی از ارائه پاسخ‌های ساده و سطحی اجتناب می‌کند و به‌جای آن، پیچیدگی‌ها و تناقضات شخصیت‌ها را برجسته می‌سازد. در نتیجه، فیلم نه تنها به یک مستند تاریخی دقیق، بلکه به یک درام انسانی عمیق تبدیل می‌شود که احساسات و تفکرات تماشاگر را به چالش می‌کشد.

در ادامه یه چند تا از بهترین نقد‌های این فیلم در سایت‌های مهم نقد و بررسی فیلم و سریال می‌پردازیم.

LarsenOnFilm در مقاله‌ای نوشته جاش لارسن به این فیلم امتیاز: 100 داده و گفته:

اگرچه فیلم اسپیلبرگ درباره هولوکاست شاید بزرگترین اثر او نباشد، اما بدون شک لحظه‌ای تعیین‌کننده در حرفه‌اش به شمار می‌رود. این فیلم نقطه‌ای است که در آن اشتیاق او برای جدی گرفته شدن، که در آثار قبلی مانند رنگ ارغوانی و امپراتوری خورشید هم دیده می‌شد، بالاخره به طور کامل با استعدادهای برجسته فیلمسازی‌اش در هم آمیخت.

واشنگتن پست در نقدی به قلم ریتا کمپلی  امتیاز: 60 برای فیلم در نظر گرفته و گفته:

این فیلم تصویری بی‌رحمانه و بی‌احساس از تحول یک سودجو جنگ آلمانی ارائه می‌دهد. تحولی که به جای الهام بخشیدن به احساس اندوه یا ترحم، نوعی بی‌حسی عاطفی را در بیننده ایجاد می‌کند و او را در مواجهه با واقعیت‌های تلخ جنگ، به نوعی سردی و عدم واکنش احساسی می‌رساند.

فیلم فهرست شیندلر با تمام تلخی و سنگینی‌اش، یک داستان امید و نجات را روایت می‌کند. این فیلم نه تنها نشان‌دهنده وحشت‌ها و جنایت‌های جنگ است، بلکه از قدرت و قابلیت‌های یک فرد در تغییر سرنوشت دیگران سخن می‌گوید.