فیلم رفقای خوب (Goodfellas 1990)

جهان مافیا جای خطرناکی است مخصوصا اگر جاه طلب باشید. مسیری یک طرفه که در دو سوی آن دره‌ای کشنده قرار داد. فیلم رفقای خوب داستان مردی را روایت می‌کند که می‌خواهد از این جاده عبور کند.

درباره فیلم سینمایی رفقای خوب

رفقای خوب در سال 1990 تولید شد و در ژانر جنایی و درام قرار دارد. کارگردانی این فیلم بر عهده مارتین اسکورسیزی بوده که با همکاری نیکلاس پیلگی فیلمنامه را نوشته است. فیلم بر اساس کتاب Wiseguy نوشته پیلگی ساخته شده که داستان واقعی هنری هیل و زندگی او در مافیا را روایت می‌کند. بازیگران اصلی رفقای خوب ری لیوتا در نقش هنری هیل، رابرت دنیرو در نقش جیمی کانوی و جو پشی در نقش تامی دوویتو هستند. همچنین لورین براکو در نقش کارن هیل، همسر هنری، یکی از بازی‌های به یادماندنی فیلم را ارائه می‌دهد.

مارتین اسکورسیزی در ابتدا نقش جیمی کانوی را به آل پاچینو پیشنهاد داد، اما او به دلیل ترس از تیپ‌سازی به عنوان گانگستر، این نقش را رد کرد. جالب اینکه پاچینو در همان سال در فیلم دیک تریسی نقش یک کاراکتر گانگستری را بازی کرد.

یکی از دلایل شهرت رفقای خوب تعداد بالای استفاده از کلمه F در فیلم است. این کلمه و مشتقات آن در مجموع 321 بار در طول زمان 146 دقیقه‌ای فیلم استفاده شده‌اند، و حدود نیمی از این تعداد توسط جو پشی گفته می‌شود. در نسخه اصلی فیلمنامه، تنها حدود 70 بار از این کلمه استفاده شده بود، و باقی به دلیل بداهه‌گویی‌های بازیگران اضافه شد.

موسیقی متن فیلم، که شامل مجموعه‌ای از آهنگ‌های محبوب دهه‌های 50، 60 و 70 میلادی است، یکی از نقاط قوت اصلی فیلم به شمار می‌رود و به فضای دهه‌های مختلف فیلم عمق بیشتری می‌بخشد. فیلمبرداری فیلم توسط مایکل بالهاوس انجام شده و با استفاده از تکنیک‌های بصری منحصر به فرد، تجربه تماشای فیلم را بی‌نظیر کرده است. صحنه‌های فیلم در لوکیشن‌های مختلفی در نیویورک فیلمبرداری شده‌اند که به واقع‌گرایی و جذابیت فیلم افزوده است.

هنگامی که فیلم به تماشاگران آزمایشی نشان داده شد، پاسخ آن‌ها به قدری منفی بود که اسکورسیزی و استودیو تصمیم گرفتند فیلم را بدون تغییر منتشر کنند. اما بر خلاف انتظار، فیلم با تحسین منتقدان روبرو شد و باعث بازگشت موفقیت‌آمیز اسکورسیزی به هالیوود شد.

رفقای خوب به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آثار اسکورسیزی شناخته می‌شود و جوایز متعددی را کسب کرده است. از نظر جوایز فیلم رفقای خوب جو پشی برای نقش تامی دوویتو جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد. این فیلم همچنین در شش بخش دیگر نامزد جایزه اسکار شد از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه اقتباسی. رفقای خوب به طور گسترده‌ای مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های جنایی تاریخ سینما شناخته می‌شود.

فیلم رفقای خوب خوب به عنوان یکی از آثار برجسته مارتین اسکورسیزی شناخته می‌شود و در کنار دیگر فیلم‌های او مانند کازینو و ایرلندی قرار می‌گیرد.

نقد فیلم رفقای خوب

نقاط قوت:

ری لیوتا در نقش هِنری هیل، رابرت دنیرو در نقش جیمی کانوی و جو پشی در نقش تامی دویتو، اجرای فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهند. اجرای جو پشی، که نقش یک شخصیت خشن و بی‌ثبات را بازی می‌کند، به قدری قوی است که جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل را برای او به ارمغان آورد. این سه بازیگر با شیمی قوی خود، توانسته‌اند تعاملی واقعی و پرتنش را به تصویر بکشند.

اسکورسیزی با استفاده از تکنیک‌های خاص خود، مانند نماهای بلند و تدوین سریع، توانسته است حس و حال زندگی در دنیای مافیا را به خوبی منتقل کند. صحنه‌های فیلم به قدری تاثیر کذار بودند که در بسیاری از عناوین دیگر صنعت سرگرمی به آن اشاره شده است.

داستان فیلم با حرکت بین خاطرات هنری هیل و وقایع جاری، به خوبی توانسته است روند صعود و سقوط او را نمایش دهد. این ساختار غیرخطی باعث شده است تا مخاطب به تدریج با شخصیت‌ها و رویدادهای مهم داستان آشنا شود و احساسات و انگیزه‌های آنها را بهتر درک کند.

نقاط ضعف:

فیلم رفقای خوب به دلیل نمایش صحنه‌های خشن و خونین، ممکن است برای برخی از بینندگان ناراحت‌کننده باشد. این خشونت‌های صریح و بی‌پرده، گاهی می‌تواند از تأثیر احساسی فیلم بکاهد و باعث شود برخی از مخاطبان از تماشای آن دلزده شوند.

برخی منتقدان معتقدند که فیلم در برخی بخش‌ها با تمرکز زیاد بر جزئیات زندگی جنایتکاران و صحنه‌های روزمره، ممکن است از روند داستان اصلی دور شود و باعث شود که فیلم طولانی و کمی کند به نظر برسد.

نقدهای فیلم رفقای خوب به نقل از رسانه‌های معتبر:

CineVue / نوشته جان بلیزدل - امتیاز 100

اگرچه رفقای خوب به عظمت و شکوه مافیاهای کاپولا (پدرخوانده) نمی‌رسد، اما شخصیت‌های نیویورکی اسکورسیزی دارای زندگی و شور و نشاط خود هستند، حتی اگر - یا شاید به خاطر اینکه - تهدید به خشونت همیشه نزدیک باشد.

The New Republic / نوشته استنلی کافمن - امتیاز 50

سبک کارگردانی اسکورسیزی، با تمام شدت و خشونتش، به آنچه که او انتظار داشت نمی‌رسد. در بسیاری از هنرها، یک رویکرد تازه می‌تواند موضوعات قدیمی را نجات دهد، اما اینجا چنین اتفاقی نمی‌افتد. به نظر می‌رسد که اسکورسیزی نتوانسته است به طور کامل با رویکرد خود، جذابیت و تازگی لازم را به داستان اضافه کند و فیلم در نهایت به اندازه‌ای که باید، تأثیرگذار نیست.

این فیلم با نمایش زندگی واقعی و پیچیده هِنری هیل، تجربه‌ای بی‌نظیر و به‌یادماندنی را برای بینندگان خود فراهم می‌کند. اگر به دنبال فیلمی هستید که شما را به عمق دنیای جنایتکاران و مافیا ببرد، فیلم رفقای خوب انتخابی عالی خواهد بود.