سریال ایفوریا (Euphoria 2019)

سریال ایفوریا (Euphoria 2019)

ایفوریا مثل نگاهی است که از آینه‌ی شکسته به خودت می‌اندازی؛ تکه‌تکه، تلخ، اما دردناک‌ترین واقعیتی که می‌توانی بپذیری.

ایفوریا (Euphoria 2019) ساخته‌ی سام لوینسون، تنها یک سریال نیست؛ اعتراف‌نامه‌ای است از نسلی که زیر فشار اعتیاد، هویت و رنج روانی خرد شده است. لوینسون که پیش‌تر با فیلم‌هایی مثل ملت ترور و مالکوم و ماری نگاه انتقادی و شاعرانه‌اش به فروپاشی‌های درونی را نشان داده بود، در ایفوریا از تجربه واقعی خودش در مبارزه با مواد مخدر الهام گرفته تا داستانی بنویسد که نه از بیرون، بلکه از درون فهمیده شود.

اما چیزی که ایفوریا را از دیگر درام‌های تلویزیونی متمایز می‌کند، واقع‌گرایی احساسی است که در ساختارش تنیده شده. برای مثال، صحنه درگیری رو (زندیا) با مادرش، نه حاصل فیلمنامه، بلکه یک بداهه‌پردازی تمام‌عیار بوده است. لوینسون به نیکا کینگ، بازیگر نقش مادر، فقط یک جمله گفت: هر اتفاقی افتاد، رهایش نکن. همین جمله، بستری شد برای یکی از ماندگارترین لحظات تلویزیونی، جایی که واقعیت و بازی در هم محو می‌شوند.

در فصل دوم، سریال با تصمیمی جسورانه از فیلم دیجیتال به فیلم ۳۵ میلی‌متری روی آورد. استفاده از فیلم کداک اکتاکروم، با بافت زبر و رنگ‌های اشباع، جلوه‌ای تصویری خلق کرد که انگار از ذهن شخصیت‌ها بیرون آمده. حتی نورپردازی صحنه‌ها برای مدیریت کنتراست شدید این فیلم سنتی، بازطراحی شد. این تغییر تنها برای زیبایی نبود؛ تلاشی بود برای تبدیل حس‌های متلاطم به تصویرهایی که نفس می‌کشند.

زندیا، که پیش از این در پروژه‌هایی چون تل‌ماسه، مرد عنکبوتی و بزرگ‌ترین شومن دیده شده بود، در صدر هنرپیشه های ایفوریا به نقطه عطفی در کارنامه‌اش رسید. دو جایزه امی و یک گلدن گلوب برای نقش‌آفرینی در نقش رو بنت، گواهی بر همین درخشش است.

ایفوریا تا به امروز در قالب دو فصل (هر کدام ۸ قسمت) و دو قسمت ویژه منتشر شده و فصل سوم آن برای سال ۲۰۲۶ برنامه‌ریزی شده است. بازیگران ایفوریا با حضور قدرتمندشان، سریال را به چیزی فراتر از داستان تبدیل کرده‌اند.