شارون استون

شارون اوان استون هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است که در 10 مارس 1958 در مادویل پنسیلوانیا به دنیا آمد. مادرش دوروتی ماری لاوسون، حسابدار بود و پدرش جوزف ویلیام استون دوم نام داشت که سازنده ابزار و قالب و کارگر سابق کارخانه بود. استون اصالت ایرلندی دارد.

او در کودکی استعداد تحصیلی داشت و در پنج سالگی وارد کلاس دوم شد. وی در سال 1975 از دبیرستان سیگرتاون در سیگرتاون، پنسیلوانیا فارغ التحصیل شد. استون در سن 15 سالگی با بورسیه نویسندگی خلاق در دانشگاه ادینبورو پنسیلوانیا پذیرفته شد، اما کالج را رها کرد و به شهر نیویورک رفت تا مدل مد شود. استون بعد برای تکمیل مدرک خود در سال 2016 به دانشگاه ادینبورو بازگشت. او در حین تحصیل در دانشگاه ادینبورو پنسیلوانیا عنوان خانم کرافورد در پنسیلوانیا را به دست آورد و در سال 1976 کاندیدای دوشیزه پنسیلوانیا شد. او خیلی زود به اروپا نقل مکان کرد و یک سال در میلان و سپس در پاریس زندگی کرد. زمانی که در آنجا بود، تصمیم گرفت مدلینگ را کنار بگذارد و بازیگری را دنبال کند.

آثار هنری شارون استون و افتخارات شارون استون

در 20 سالگی، استون برای یک نقش کوتاه در فیلم خاطرات استارداست (1980) انتخاب شد و یک سال بعد در فیلم ترسناک مرگبار (1981) نقش گویندگی داشت. او در سریال های تلویزیونی قاشق های نقره ای (1982)، بی سیتی بلوز (1983)، رمینگتون استیل (1983)، مگنوم و پی آی (1984) بازی کرد. او برای بازی در فیلم آلن کواترمین و شهر گمشده طلا (1986)، اولین نامزدی جایزه تمشک طلایی خود را برای بدترین بازیگر زن دریافت کرد.

در یکی دیگر از فیلم های ورهوون، تریلر وابسته به عشق شهوانی، غریزه اساسی (1992)، او نقشی را ایفا کرد که او را به یک ستاره تبدیل کرد، اما استون به خاطر "عملکرد ستاره‌سازی" خود مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. برای این نقش، استون برای «ادای احترام به تئودور کلیور» نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام، چهار نامزدی جایزه فیلم MTV و نامزدی جایزه تمشک طلایی بدترین ستاره جدید شد.

در سال 1993، استون نقش یک زن کشنده را در تریلر Sliver بازی کرد که بر اساس رمانی به نام ایرا لوین درباره اتفاقات مرموز در یک ساختمان مسکونی بلندمرتبه در شهر نیویورک ساخته شده بود. این فیلم به شدت مورد توجه منتقدان قرار گرفت و استون نامزد جایزه تمشک طلایی برای بدترین بازیگر زن شد. او همچنین در فیلم اکشن Last Action Hero (1993) ظاهر شد. در سال 1994، استون به عنوان همسر یک معمار در درام «تقاطع» بازی کرد و در اکشن هیجان‌انگیز متخصص به عنوان زنی که یک متخصص بمب را وسوسه می‌کند تا باند جنایتکاری که خانواده‌اش را به قتل رساندند، از بین ببرد. او برای کارش در هر دو فیلم، جایزه تمشک طلایی برای بدترین بازیگر زن دریافت کرد، اما نامزد جایزه فیلم MTV برای خواستنی ترین زن فیلم متخصص شد.

استون در فیلم The Quick and the Dead (1995) نقش یک تفنگچی را بر عهده گرفت که در تلاش برای انتقام از مرگ پدرش به یک شهر مرزی باز می گردد. او به عنوان تهیه کننده در فیلم خدمت کرد و کنترل خلاقانه ای بر تولید داشت. او نامزدی جایزه زحل برای بهترین بازیگر زن را بدست آورد. استون در کنار رابرت دنیرو در درام جنایی حماسی کازینو (1995) به کارگردانی مارتین اسکورسیزی بازی کرد که نقش جینجر مک کنا، همسر خود شیفته یک معلول برتر قمار را بر عهده گرفت. این فیلم که بر اساس کتاب غیرداستانی کازینو: عشق و افتخار در لاس وگاس نوشته نیکلاس پیلگی ساخته شده است، مورد تحسین گسترده منتقدان قرار گرفت و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در فیلم درام و نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای او به ارمغان آورد.

در آن سال، او در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود، واقع در بلوار هالیوود 6925، یک ستاره دریافت کرد و جایزه زنان در فیلم کریستال را دریافت نمود. در سال 1998، استون در درام The Mighty نقش مادر پسری 13 ساله مبتلا به سندرم مورکیو را بازی کرد که برای بازی خود نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. در سال 1999 با بازی کمدی The Muse که الهام‌بخش یک فیلمنامه‌نویس محترم بود، نقش اصلی را بازی کرد. او در نهایت نامزد بهترین بازیگر زن در فیلم کمدی یا موزیکال شد.

شارون استون در سال 2003 در نقش شیلا کارلایل به سینما بازگشت، وکیلی که معتقد است می‌تواند با خدا در فصل هشتم The Practice ارتباط برقرار کند. او برای بازی خود، جایزه Primetime Emmy را برای بازیگر مهمان برجسته در یک سریال درام دریافت نمود. او بخشی از گروه بازیگران در درام بابی (2006) امیلیو استیوز را تشکیل داد، در مورد ساعاتی که به ترور رابرت اف کندی منتهی شد. استون برای اجرای خود، نظرات مثبتی دریافت کرد. او به عنوان یکی از بازیگران، نامزد دریافت جایزه انجمن بازیگران سینما برای اجرای برجسته توسط بازیگران در یک فیلم سینمایی شد، اما جایزه جشنواره فیلم هالیوود را برای بهترین بازیگران گروه دریافت کرد.

ستون نقش یک زن افسرده بالینی را در درام مستقل «وقتی مردی در جنگل سقوط می‌کند» (2007) بازی کرد که در رقابت در پنجاه و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین به نمایش درآمد و نامزد دریافت خرس طلایی شد. استون در سال 2018 به تلویزیون بازگشت که یک نویسنده و تصویرگر کتاب کودکان مقتول را در موزائیک تولید اسرارآمیز HBO استیون سودربرگ به تصویر کشید که به عنوان یک برنامه موبایل iOS/Android و به عنوان یک درام تلویزیونی منتشر شد. او برای عملکرد خود نقدهای مثبتی دریافت کرد و برنده جایزه ستلایت برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن در یک سریال، مینی سریال یا فیلم تلویزیونی شد. استون در کار حرفه ای بیش از چهار دهه، بیش از صد عنوان بازیگری در سینما و تلویزیون داشته است.

او برنده 10 جایزه از 41 نامزدی، از جمله یک جایزه گلدن گلوب (برای کازینو)، یک جایزه Primetime Emmy (برای The Practice) و دو جایزه فیلم MTV (برای Basic Instinct) شده است. در مارس 2006، استون برای ترویج صلح در خاورمیانه از طریق یک کنفرانس مطبوعاتی با برنده جایزه صلح نوبل، شیمون پرز، به اسرائیل سفر کرد. در 23 اکتبر 2013، استون جایزه صلح سران را برای کارش برای افراد مبتلا به HIV/AIDS دریافت کرد. در سال 2015، استون مهمان افتخاری جایزه صلح ساختمان Pilosio در میلان بود.