پدرخوانده از آن دسته فیلم‌هایی است که با گذشت زمان، همچنان به عنوان یکی از شاهکارهای سینمایی باقی مانده است. داستانی احترام خود مافیا را نیز به دست آورده و نشان می‌دهد چگونه خشم و انتقام می‌تواند مسیر زندگی را به طور کلی تغییر دهد.
درباره فیلم The Godfather
پدرخوانده در سال 1972 تولید شده و در ژانرهای جنایی و درام قرار دارد. کارگردانی این فیلم بر عهده فرانسیس فورد کاپولا بوده و فیلمنامه آن را کاپولا و ماریو پوزو بر اساس رمانی به همین نام نوشته پوزو نوشته‌اند. بازیگران فیلم پدرخوانده شامل مارلون براندو در نقش ویتو کورلئونه، آل پاچینو در نقش مایکل کورلئونه، جیمز کان در نقش سانی کورلئونه و رابرت دووال در نقش تام هاگن هستند.
موسیقی متن فیلم پدرخوانده که توسط نینو روتا ساخته شده، با ملودی‌های خاطره‌انگیز خود به شدت بر احساسات بیننده تاثیر می‌گذارد. فیلمبرداری فیلم توسط گوردون ویلیس انجام شده و استفاده از نورپردازی خاص و کنتراست‌های شدید، فضای تاریک و پرتنش دنیای مافیا را به خوبی به تصویر می‌کشد. بسیاری از صحنه‌های فیلم در لوکیشن‌های واقعی در نیویورک فیلمبرداری شده‌اند که به واقع‌گرایی فیلم افزوده است.
در یکی از صحنه‌های ابتدایی فیلم پدرخوانده در خارج از مراسم عروسی، سانی کورلئونه با یک عکاس اف‌بی‌آی که در حال گرفتن عکس از خانواده است، مواجه می‌شود. قسمتی که او دوربین را از دست عکاس می‌گیرد و آن را روی زمین می‌شکند، بداهه‌پردازی جیمز کان بود. واکنش وحشت‌زده عکاس واقعی بود، چون او انتظارش را نداشت و نمی‌دانست چه اتفاقی می‌افتد. کان همچنین بداهه‌پردازی کرد و به عکاس پول داد تا دوربین را جبران کند، زیرا به گفته او، در محله‌ای که او از آنجا می‌آید، اگر چیزی را بشکنی، یا باید آن را جایگزین کنی یا پولش را بدهی.
فیلم اول پدرخوانده چنان بازخورد اولیه مثبتی از منتقدان دریافت کرد که استودیو قبل از انتشار آن شروع به توسعه دنباله‌ای کرد. با این حال، فرانسیس فورد کاپولا چنان تجربه کابوس‌واری در کارگردانی فیلم اول داشت که نمی‌خواست دنباله را کارگردانی کند. او از استودیو درخواست کرد که بتواند کارگردان دیگری را انتخاب کند و فقط به عنوان تهیه‌کننده عمل کند. استودیو موافقت کرد، تا زمانی که کاپولا مارتین اسکورسیزی را برای کارگردانی دنباله انتخاب کرد. مدیران پارامونت فکر نمی‌کردند که اسکورسیزی تازه‌کار بتواند از عهده این فیلم برآید. البته، اکنون رد کردن اسکورسیزی برای کارگردانی یک حماسه مافیایی مضحک به نظر می‌رسد، با توجه به اینکه او تعدادی از بهترین فیلم‌های این ژانر را کارگردانی کرده است.
پدرخوانده به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما شناخته می‌شود و جوایز متعددی را کسب کرده است. این فیلم موفق به دریافت سه جایزه اسکار شد: بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول مرد برای مارلون براندو و بهترین فیلمنامه اقتباسی. همچنین، پدرخوانده در فهرست‌های متعدد بهترین فیلم‌های تاریخ سینما قرار دارد و تاثیر قابل توجهی بر فرهنگ عامه و صنعت سینما گذاشته است.
همچنین فروش در گیشه و بازخورد فیلم بسیار عالی بوده پدرخوانده قسمت 1 به تنهایی توانست با 6 میلیون دلار هزینه ساخت نزدیک به دویست و پنجاه میلیون دلار در جهان فروش کند.
نقد و بررسی فیلم پدرخوانده
نقاط قوت:
مارلون براندو در نقش دون ویتو کورلئونه، یکی از به‌یادماندنی‌ترین نقش‌آفرینی‌های تاریخ سینما را ارائه داده است. براندو با لهجه خاص و حرکات ملایم خود، تصویری واقعی و باور پذیر از یک پدر خوانده مافیایی خلق کرده است. او با نگاه‌های نافذ و صدای خاص خود، هر لحظه حضوری تاثیرگذار دارد. از سوی دیگر، آل پاچینو در پدرخوانده، مسیر تحول شخصیتی شگفت‌انگیزی را طی می‌کند. پاچینو از یک جوان بی‌تفاوت و آرام به یک رهبر بی‌رحم و مقتدر تبدیل می‌شود و این تغییر به زیبایی توسط او به تصویر کشیده شده است.
فرانسیس فورد کوپولا با کارگردانی هنرمندانه خود، توانسته است فضایی واقع‌گرایانه و تاریک از دنیای مافیا خلق کند. او با استفاده از تکنیک‌های خاصی مانند نورپردازی کم‌نور و صحنه‌های داخلی تاریک، حسی از ناامنی و تنش را به بیننده منتقل می‌کند. فیلمنامه، نوشته کاپولا و پوزو، با دقت به جزئیات و دیالوگ‌های قوی، داستانی پیچیده و پر از احساس را روایت می‌کند. یکی از صحنه‌های به‌یادماندنی فیلم، صحنه عروسی دختر دون ویتو است که با دقت و جزئیات فراوانی به تصویر کشیده شده و به خوبی فرهنگ و رسوم ایتالیایی-آمریکایی را نشان می‌دهد.
نقاط ضعف:
برخی از منتقدان معتقدند که پدرخوانده به نوعی جرم و جنایت را رومانتیک کرده و تصویری جذاب و دلپذیر از زندگی مافیایی ارائه می‌دهد. این موضوع می‌تواند باعث شود که بیننده‌ها نسبت به واقعیت‌های تلخ و خشونت‌آمیز دنیای جنایتکاران بی‌تفاوت شوند و حتی به نوعی آن را تحسین کنند.
با توجه به تعداد زیاد شخصیت‌ها و روابط پیچیده بین آنها، برخی از بینندگان ممکن است در پیگیری داستان دچار مشکل شوند. برای درک بهتر فیلم، ممکن است نیاز به تماشای چندباره آن باشد.
با وجود اینکه فیلم پدرخوانده به خوبی توانسته است شخصیت‌های اصلی را توسعه دهد، اما برخی از شخصیت‌های فرعی مانند تام هاگن و کارلو ریتزی به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته‌اند.
این فیلم کاملا دارای نقد‌های مثبت و امتیازات خوب بوده پس به تنها یک نقل قول از منبع معتبر برای نقد فیلم اکتفا می‌کنیم.
گاردین/ نوشته پیتر بردشاو 100
حماسه‌گویی کاپولا بسیار باشکوه است: فقط جابه‌جایی از نیویورک به کالیفرنیا، سیسیل و بازگشت به نیویورک، خود به تنهایی هیجان‌برانگیز است.
اگر به دنبال فیلمی با داستانی پیچیده و تأثیرگذار هستید که شما را به عمق دنیای مافیا ببرد، فیلم پدرخوانده انتخابی عالی خواهد بود.
