فیلم جدید وس اندرسن، «The Phoenician Scheme»، از همون دقیقه‌ی اول شما رو پرت می‌کنه وسط یه دنیای شلوغ و عجیب: انفجار، سقوط هواپیما و یه میلیاردر عجیب‌وغریب به اسم زازا کوردا (با بازی درخشان بنیسیو دل‌تورو) که هم بامزه‌ست و هم ترسناک. زازا یه آدم بی‌رحم ولی کاریزماتیکه، یه جورهایی مثل جان ویک دنیای تجارت! داستان درباره نقشه‌ی دیوونه‌وارش برای ساختن یه پروژه‌ی عظیم توی منطقه‌ای خیالی به اسم فونیشیاست. بازی‌ها فوق‌العاده‌ان، طراحی صحنه‌ها مثل همیشه دقیق و چشم‌نوازه و فیلم‌نامه پر از دیالوگ‌های تند و تیز و هوشمندانه‌ست. هر شخصیت یه رنگ تازه به داستان اضافه می‌کنه، ولی هسته‌ی اصلی فیلم، رابطه‌ی پدر و دختریه بین زازا و لیزل. از اون فیلم‌هاست که هم سرگرمت می‌کنه، هم ذهنتو درگیر می‌کنه. یه ترکیب جالب از جاه‌طلبی، مذهب، طنز و هنرِ معامله!

Long Bright River اقتباسی هوشمندانه از رمان پرفروش لیز مور است که با فیلمنامه‌ای لایه‌مند و اجرایی چشمگیر از آماندا سایفرید، از سطح یک معمای قاتل زنجیره‌ای فراتر می‌رود و به کاوشی درباب خانواده، اعتیاد، فقر و گناه بدل می‌شود. در بستر تاریک و بحران‌زده‌ی محله کنزینگتون فیلادلفیا، میکی فیتزپاتریک – افسر پلیسی که با گذشته‌ای پرزخم و مسئولیت‌پذیری‌ای فراتر از سنش بزرگ شده – با موجی از قتل زنان کارگر جنسی روبه‌رو می‌شود؛ زنانی که بسیاری‌شان از دوستان دوران کودکی‌اش بوده‌اند. ناپدید شدن خواهرش کیسی، که خود درگیر اعتیاد است، انگیزه‌ای شخصی برای ورود میکی به این پرونده می‌شود، اما آن‌چه سریال را از کلیشه‌های ژانر جدا می‌کند، ساختار روایی دقیق، پرداخت انسانی کاراکترها و تمرکز بر روابط خانوادگی شکسته است. سایفرید نقشی عمیق و پیچیده را با ظرافتی مثال‌زدنی به نمایش می‌گذارد؛ زنی خسته، مضطرب، اما سرسخت که همیشه نقش ناجی را ایفا کرده، بی‌آن‌که کسی نجاتش داده باشد. سریال با استفاده از فلاش‌بک‌های مؤثر، شخصیت میکی را در طول زمان باز می‌کند و اجازه می‌دهد مخاطب به جای قضاوت، او را درک کند.

نژا ۲ یک دنباله نادر و موفق است که هم اکشن و هم درام خود را بدون قربانی کردن جذابیت‌های قسمت اول، تقویت می‌کند. این فیلم یک بلاک‌باستر ارزشمند است که توانسته همزمان با ارائه اکشن تماشایی و شوخی‌های کودکانه، بر احساسات انسانی و روابط شخصیت‌ها تمرکز کند. داستان که ماجراهای کودک-دیو، نژا، و دوستش، شاهزاده اژدها، آئو بینگ، را دنبال می‌کند، با وجود ریشه داشتن در یک حماسه اساطیری پیچیده، به راحتی قابل درک است. یو یانگ، نویسنده و کارگردان، با هوشمندی فیلم را بر پایه اهمیت خانواده و نیاز شخصیت‌ها به محافظت از عزیزانشان بنا می‌کند. این تمرکز بر احساسات، حتی در میان نبردهای غول‌آسا و شوخی‌های فیزیکی، به فیلم عمق می‌بخشد. اگرچه برخی از خطوط داستانی فرعی می‌توانستند بهتر توسعه یابند و شوخی‌ها همیشه خنده‌دار نیستند، اما صحنه‌های اکشن یک نمایش خیره‌کننده از هنر تیم انیمیشن هستند. جزئیات این صحنه‌ها هم هیجان‌انگیز و هم در خدمت شخصیت‌پردازی‌اند. در نهایت، نژا ۲ با وجود مقیاس بزرگترش، هنوز یک فیلم کودکانه سرزنده و دوست‌داشتنی درباره یک پسربچه شیطان است که با موفقیت قلب و هیجان را با هم ترکیب می‌کند.

سریال «Dept. Q» از اون کارهای جناییه که از همون قسمت اول شما رو درگیر می‌کنه. شخصیت اصلی، کارآگاه کله‌شق و تلخی به اسم کارل مورک (با بازی قوی متیو گود) است که بعد از یه حادثه‌ی خیلی تلخ، به پرونده‌ای قدیمی و پیچیده سپرده می‌شه. فضای سریال تاریک و پرتنشه، ولی چیزی که اون رو خاص می‌کنه، شخصیت‌پردازی‌های دقیق و نگاه روان‌شناسانه‌اش به آدم‌هایی‌ست که دارن با زخم‌ها و گذشته‌شون دست و پنجه نرم می‌کنن. در کنار کارل، ما با داستان دادستانی به اسم مریت هم آشنا می‌شیم که داره تهدید می‌شه، ولی خودش تنهایی باهاشون مقابله می‌کنه. سریال ترکیبیه از راز، هیجان و عمق احساسی که باعث می‌شه نتونید راحت ازش دل بکنید. داستان‌ها آهسته پیش می‌رن، اما ارزششو داره.