فیلم مرثیه ای بر یک رویا (Requiem for a Dream 2000)

داستانی که نشان می‌دهد چگونه رویاها می‌توانند به کابوسی تبدیل شوند و زندگی را به یک جهنم بدل کنند. مرثیه‌ای بر یک رویا یکی از آن فیلم‌هایی است که بیننده را با تاریکی‌های پنهان در اعماق روح انسان روبرو می‌کند.

درباره فیلم مرثیه ای بر یک رویا

مرثیه‌ای بر یک رویا در سال 2000 تولید شده و در ژانرهای درام و روانشناختی قرار دارد. کارگردانی این فیلم بر عهده دارن آرونوفسکی بوده که بر اساس رمانی به همین نام نوشته هوبرت سلبی جونیور، فیلم‌نامه را نیز نوشته است. بازیگران اصلی فیلم الن برستین در نقش سارا گلدفارب، جرد لتو در نقش هری گلدفارب، جنیفر کانلی در نقش ماریون سیلور و مارلون وینز در نقش تایرون لاو هستند.

پیش از انتخاب الن برستین برای نقش سارا گلدفارب، دارن آرونوفسکی ابتدا فای دوناوی را برای این نقش در نظر داشت که او این پیشنهاد را رد کرد. نوی کمپبل نیز اولین انتخاب برای نقش ماریون بود که به دلیل نیاز به برهنگی کامل در فیلم این نقش را رد کرد و در نهایت جنیفر کانلی انتخاب شد. همچنین، دیو چاپل نقش تایرون لاو را رد کرد که در نهایت به مارلون وینز رسید. برای نقش هری گلدفارب، آرونوفسکی در ابتدا جیووانی ریبیزی را در نظر داشت اما نقش به جرد لتو رسید.

جرد لتو برای آماده‌سازی نقش هری گلدفارب، 28 پوند وزن کم کرد و با معتادان واقعی در بروکلین وقت گذراند. او به رولینگ استون گفت که قبل از فیلم‌برداری با آب به خود تزریق می‌کرد تا تجربه‌ای نزدیک به مصرف هروئین داشته باشد.

موسیقی متن مرثیه ای برای یک رویا که توسط کلینت منسل ساخته شده، یکی از نقاط قوت اصلی فیلم است و با ترکیب اصوات ترسناک و ملودیک، به شدت احساسی و تاثیرگذار است همچنین موسیقی متن بشدت در جهان شناخته شده و به خودی خود اثری مستقل و هنری به حساب می‌اید. فیلمبرداری فیلم توسط متیو لیباتیک انجام شده و استفاده از تکنیک‌های سینمایی منحصر به فرد مانند مونتاژ هیپ‌هاپ به ایجاد فضای تاریک و پرتنش فیلم کمک کرده است. بیشتر صحنه‌ها در نیویورک فیلمبرداری شده‌اند که به واقع‌گرایی و جذابیت فیلم افزوده است.

در صحنه‌ای از فیلم که نمایی از بالای وان حمام ماریون دیده می‌شود، این صحنه مستقیماً از انیمه Perfect Blue (آبی تمام عیار) الهام گرفته شده است. آرونوفسکی حقوق ساخت نسخه لایواکشن این انیمه را خریداری کرد تا بتواند این شات را بازسازی کند.

الن برستین برای بازی در نقش سارا گلدفارب، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. همچنین، فیلم در جشنواره‌های متعددی همچون جشنواره فیلم ونیز و جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد و مورد تحسین قرار گرفت. از دیگر جوایز فیلم مرثیه ای بر یک رویا می‌توان به نامزدی برای بهترین بازیگری گلدن گلوب برای الن برستین اشاره گرد.

یکی از بهترین سکانس فیلم مرثیه ای برای یک رویا، نشان‌دهنده نزول سارا گلدفارب است که به قرص‌های رژیمی اعتیاد پیدا می‌کند. او بعد از دریافت تماس تلفنی جعلی مبنی بر حضورش در یک برنامه تلویزیونی، دچار توهمات می‌شود. یخچال هیولا مانند و تصوراتش از حضور در تلویزیون با لباس قرمز قدیمی، نمایانگر نزول او به جنون است.

نقد و بررسی فیلم مرثیه‌ای برای یک رویا

نقاط قوت:

الن برستین، اجرایی بی‌نظیر و تاثیرگذار دارد که او را نامزد دریافت جوایز متعددی کرد. جرد لتو، جنیفر کانلی و مارلون وینز نیز در نقش‌های هری، ماریون و تایرون، با بازی‌های قوی و احساسی، به نمایش این داستان تلخ و واقع‌گرایانه کمک شایانی کرده‌اند.

آرونوفسکی با استفاده از تکنیک‌های بصری منحصر به فرد، از جمله کلوزآپ‌های شدید و تدوین سریع، توانسته است تجربه‌ی ذهنی شخصیت‌ها و تاثیرات مخرب اعتیاد را به شکلی هنرمندانه و گیرا به تصویر بکشد.

موسیقی متن فیلم که توسط کلینت منسل ساخته شده، با ملودی‌های تکرارشونده و تاثیرگذار، به تقویت احساسات و فضای تاریک و ناامیدانه‌ی فیلم کمک کرده است. این موسیقی، یکی از عناصر کلیدی موفقیت فیلم در ایجاد ارتباط عمیق با مخاطب است.

نقاط ضعف:

فیلم مرثیه‌ای برای یک رویا به دلیل موضوعات سنگین و تصاویر واقع‌گرایانه‌اش، می‌تواند برای برخی از مخاطبان بسیار سخت و ناراحت‌کننده باشد. فیلم به طور مداوم با نمایش زوال و سقوط شخصیت‌ها، بیننده را تحت فشار روحی قرار می‌دهد که ممکن است برای همه جذاب نباشد.

برخی منتقدان معتقدند که فیلم در برخی بخش‌ها با تکرار الگوهای روایی و تکنیک‌های بصری، ممکن است کمی طولانی و تکراری به نظر برسد. این تکرارها گاهی می‌تواند تاثیرگذاری اولیه را کاهش دهد.

نقدهای فیلم مرثیه‌ای برای یک رویا به نقل از رسانه‌های معتبر

San Francisco Chronicle / نوشته باب گراهام - امتیاز 100

آرونوفسکی یک فانتازیا از وسواس خود تخریبی ساخته که به لحاظ بصری آنقدر خیره‌کننده است که به نجات‌دهنده فیلم تبدیل می‌شود. در غیر این صورت، تحمل آن برای ما دشوار می‌شد.

Washington Post / نوشته دسون تامسون - امتیاز 60

در حالی که کارگردان آرونوفسکی با سبک خود توجه شما را به شدت جلب می‌کند، شخصیت‌ها (که بیشتر به مانکن‌های انسانی در طرح‌های بصری آرونوفسکی تقلیل یافته‌اند) به شدت آسیب می‌بینند.

Boston Globe / نوشته جی کار - امتیاز 38

این دو ساعت غوطه‌ور شدن در دیدگاهی از جهنم است که از راحتی بورژوازی نشأت گرفته است. این و نه موضوع ناخوشایند فیلم، چیزی است که آن را به تئاتری افسرده‌کننده تبدیل می‌کند.

اگر به دنبال فیلمی هستید که شما را به عمق ذهن و روان شخصیت‌ها ببرد و تاثیرات مخرب اعتیاد را به شکلی هنرمندانه نشان دهد، فیلم مرثیه‌ای برای یک رویا انتخابی عالی خواهد بود.