فیلم عشق (Amour 2012)

درباره فیلم عشق

میشائل هانکه، کارگردان اتریشی با الهام از تجربیات شخصی خود، به‌ویژه بیماری خاله‌اش، این فیلم را ساخت. نکته جالب این است که نقاشی‌های نمایش‌داده شده در فیلم، متعلق به والدین هانکه هستند که اصالت و عمق بیشتری به داستان می‌بخشند. فیلم‌نامه عشق بدون هیچ تغییری در طول تولید، دقیقاً همان‌طور که نوشته شده بود، فیلم‌برداری شد.

این دقت در جزئیات، نشان‌دهنده تعهد هانکه به دیدگاه هنری خود است. فیلم با مدت زمان 127 دقیقه، تنها شامل 236 برش است که میانگین طول هر نما را به بیش از 32 ثانیه می‌رساند. این سبک فیلم‌برداری با نماهای طولانی، به عمق و تاثیرگذاری بیشتر صحنه‌ها کمک می‌کند.

فیلم love 2015 در جشنواره فیلم کن 2012، نخل طلایی را از آن خود کرد. قوانین جشنواره کن اجازه نمی‌دهند که یک فیلم بیش از یک جایزه اصلی را دریافت کند. با این حال، رئیس هیئت داوران، نانی مورتی، به هانکه اعلام کرد که اگر این محدودیت وجود نداشت، جوایز فیلم سینمایی عشق بیشتر شده و جایزه‌هایی مانند بهترین بازیگر مرد برای ژان-لویی ترنتینیان، بهترین بازیگر زن برای امانوئل ریوا، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه نیز به این فیلم تعلق می‌گرفت.

جالب است بدانید که خود هانکه در سال 2001 با فیلم معلم پیانو باعث تغییر این قوانین شد، زیرا آن فیلم سه جایزه اصلی را در آن سال به دست آورد.

عنوان فیلم ابتدا این دو و سپس موسیقی متوقف می‌شود بود. اما در یک ناهار، ژان-لویی ترنتینیان به هانکه پیشنهاد داد که با توجه به موضوع فیلم که عشق است، نام آن را عشق (Amour) بگذارند. هانکه با این پیشنهاد موافقت کرد و عنوان فیلم به عشق تغییر یافت.

موسیقی فیلم عشق (Amour) نقشی کلیدی در انتقال احساسات و عمق داستان ایفا می‌کند. این فیلم با استفاده از قطعات کلاسیک از آهنگسازان بزرگی چون فرانتس شوبرت، یوهان سباستین باخ و لودویگ فان بتهوون، فضایی تاثیرگذار خلق می‌کند.

الکساندر تارو، پیانیست برجسته فرانسوی، اجرای این قطعات را بر عهده داشته است. قطعاتی مانند ایمپرومتو اثر شوبرت و باگاتل اثر بتهوون، با اجرای تارو، با صحنه‌های فیلم هماهنگ و به عمق احساسی آن افزوده‌اند. این انتخاب‌های موسیقایی به تقویت پیام‌های فیلم کمک کرده و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی ایجاد می‌کنند.

فیلم در پاریس فیلم‌برداری و فضای داخلی آپارتمان زوج اصلی، با دقت فراوان طراحی شده است تا حس واقعی بودن را به مخاطب منتقل کند. ژان-لویی ترنتینیان در نقش ژرژ و امانوئل ریوا در نقش آن، بازیگران فیلم عشق هستند که با اجرای بی‌نظیر خود، عمق و احساسات شخصیت‌ها را به‌خوبی به تصویر می‌کشند. همچنین، ایزابل هوپر در نقش آوا، دختر آن‌ها، حضور دارد که با بازی خود، پیچیدگی‌های روابط خانوادگی را نشان می‌دهد

عشق با پرداختن به موضوعات جهانی مانند پیری، بیماری و مرگ، مخاطبان را به تامل در مورد ماهیت عشق و تعهد دعوت می‌کند. این فیلم با روایتی صادقانه، نشان می‌دهد که چگونه عشق می‌تواند در مواجهه با سختی‌ها، به منبعی از قدرت و پایداری تبدیل شود.