در سینمای ایران، ژانر کمدی عاشقانه یکی از پرطرفدارترین و پرفروش‌ترین شاخه‌های فیلم‌سازی است؛ ترکیبی از شوخی، احساس و نقد اجتماعی که طی دو دهه‌ی اخیر بارها توانسته سلیقه‌ی عمومی را به سالن‌های سینما بکشاند. این آثار معمولاً بر تضادهای رفتاری و طبقاتی، روابط پرچالش و موقعیت‌های بامزه‌ی احساسی تمرکز دارند و در عین سرگرمی، نگاهی واقع‌گرایانه به عشق و زندگی روزمره ارائه می‌دهند. در میان آثار مطرح این ژانر، چند فیلم شناخته‌شده جایگاه ویژه‌ای میان تماشاگران دارند.
جدیدترین نمونه از این جریان، فیلم «پول و پارتی» – ۱۴۰۳ به کارگردانی سعید سهیلی است. این اثر که از پرمخاطب‌ترین فیلم‌های اکران اخیر به شمار می‌رود، ترکیبی از کمدی اجتماعی و روابط عاشقانه را در قالبی معاصر ارائه می‌دهد. داستان فیلم درباره‌ی مردی است که درگیر جاه‌طلبی‌های شخصی و روابط احساسی متناقض می‌شود؛ موقعیت‌هایی که در آن طنز و درام به شکلی طبیعی در هم تنیده‌اند. حضور بازیگرانی چون ساعد سهیلی، پردیس احمدیه، امیر جعفری، نیوشا ضیغمی و هادی کاظمی، در کنار کارگردانی پرانرژی سعید سهیلی، باعث شده «پول و پارتی» به یکی از موفق‌ترین کمدی‌های عاشقانه‌ی سال‌های اخیر تبدیل شود.
در میان آثار ماندگارتر، «آتش‌بس» – ۱۳۸۵ ساخته‌ی تهمینه میلانی نقطه‌عطفی در سینمای کمدی عاشقانه‌ی ایران بود. فیلم با محوریت زندگی یک زوج مدرن که میان عشق و غرور گرفتار شده‌اند، طنزی روان‌شناسانه و اجتماعی ارائه می‌کند. گفت‌وگوهای تند و موقعیت‌های بامزه‌ی میان دو کاراکتر اصلی، فیلم را به اثری ماندگار در ذهن تماشاگر ایرانی بدل کرد. موفقیت آن به حدی بود که دنباله‌ای با نام «آتش‌بس ۲» نیز ساخته شد.
فیلم «ورود آقایان ممنوع» – ۱۳۹۰ به کارگردانی رامبد جوان، از محبوب‌ترین آثار کمدی عاشقانه‌ی دهه‌ی ۱۳۹۰ است. داستان درباره‌ی مدیر سرسخت یک دبیرستان دخترانه است که در برابر ورود یک معلم مرد مقاومت می‌کند، اما به تدریج احساسی غیرمنتظره در او شکل می‌گیرد. طنز موقعیت، بازی درخشان رضا عطاران و ویشکا آسایش و گفت‌وگوهای پرکشش، ترکیبی کم‌نظیر از شوخی و احساس خلق کرده‌اند.
در سال‌های اخیر نیز فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا» – ۱۳۹۹ به کارگردانی کاوه صباغ‌زاده با نگاهی شاعرانه و متفاوت به عشق، در این ژانر درخشید. فیلم از فضای رئالیستی فاصله گرفته و با لحنی فانتزی و رنگارنگ، داستان دو انسان متفاوت را روایت می‌کند که در جهانی میان خیال و واقعیت به هم می‌رسند. طنز لطیف، روایت غیرخطی و نگاه فلسفی فیلم، آن را به یکی از آثار خاص و تحسین‌شده‌ی کمدی عاشقانه‌ی معاصر ایران بدل کرده است.
از طنز اجتماعی پرتحرک «پول و پارتی» تا رمانس آرام و شاعرانه‌ی «رمانتیسم عماد و طوبا» و کمدی موقعیت در «ورود آقایان ممنوع»، مسیر تحول این ژانر در سینمای ایران به‌خوبی دیده می‌شود. این فیلم‌ها با وجود تفاوت در سبک و لحن، همگی یک هدف مشترک دارند: روایت عشق در بستر زندگی ایرانی، با خنده، احساس و نگاهی انسانی. کمدی عاشقانه در ایران دیگر صرفاً سرگرمی نیست؛ آیینه‌ای است از تضادها، روابط و امیدهای نسلی که می‌خواهد در میان دشواری‌ها، هنوز لبخند بزند.
