تام هنکس

تام هنکس (tom hanks) 9 ژوئیه 1956 در کنکورد، کالیفرنیا به دنیا آمد. او کوچک‌ترین فرزند از چهار فرزند خانواده‌ای با اصالت انگلیسی-پرتغالی است. پدرش آشپز دوره‌گرد و مادرش شاغل در بیمارستان بود. نخستین تجربۀ بازیگری حرفه‌ای او در نمایش‌های تئاتری کوچک بود که باعث شد توجه کارگردانان را به خود جلب کند. تام هنکس با بازی در فیلم کمدی اسپلش (Splash) در سال 1984 به شهرت رسید و با فیلم‌هایی چون فیلادلفیا (Philadelphia) و فارست گامپ (Forrest Gump) توانست جایگاه خود را به‌عنوان یکی از برترین بازیگران هالیوود تثبیت کند. او در طول دوران حرفه‌ای خود در آثار برجسته‌ای چون نجات سرباز رایان (Saving Private Ryan)، مسیر سبز (The Green Mile) و دورافتاده (Cast Away) ایفای نقش کرده است و بارها برنده جوایز معتبر بین‌المللی شده است.

کودکی و دوران ابتدایی زندگی تام هنکس

تام هنکس در خانواده‌ای با اصالت انگلیسی، پرتغالی و آلمانی بزرگ شد. پدرش، آموس مهفورد هنکس، آشپز دوره‌گرد بود و مادرش، جانت مریلن، در یک بیمارستان مشغول به کار بود. وقتی تام پنج ساله بود، والدینش از هم جدا شدند و او بیشتر دوران کودکی خود را در کنار پدرش گذراند.

تام به دلیل شغل پدرش مجبور بود در چندین شهر مختلف در ایالت‌های کالیفرنیا و نوادا زندگی کند. این جابه‌جایی‌های مداوم باعث شد که او بارها مدرسه عوض کند و با محیط‌های جدیدی روبرو شود. او کودکی خود را فردی درونگرا توصیف کرده است که در برقراری ارتباط با دیگران کمی مشکل داشت، اما به مرور زمان با شرکت در فعالیت‌های مدرسه‌ای و اجرای نمایش‌های کوچک، اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا کرد.

دوران ابتدایی تام در مدارس دولتی کالیفرنیا سپری شد. او از همان سنین کم علاقه زیادی به فیلم‌ها و نمایش‌های تلویزیونی داشت و عاشق تقلید شخصیت‌های مختلف بود. علاقه او به بازیگری از همان دوران کودکی شکل گرفت، اما به دلیل شرایط خانوادگی و تغییرات مداوم در زندگی، نتوانست به‌طور جدی آن را دنبال کند. با وجود چالش‌های دوران کودکی، تام هنکس با روحیه‌ای مثبت و اشتیاق به هنر رشد کرد و این علاقه بعدها مسیر زندگی او را تعیین کرد.

دوران بازیگری حرفه‌ای تام هنکس 

دوران بازیگری حرفه‌ای تام هنکس در اواخر دهه 1970 آغاز شد. او پس از تحصیل در دانشگاه ایالتی ساکرامنتو و شرکت در دوره‌های آموزشی تئاتر، به نیویورک نقل مکان کرد تا به‌طور جدی حرفه بازیگری را دنبال کند. نخستین فرصت حرفه‌ای او در سال 1980 با بازی در فیلم ترسناک او می‌داند که تو تنها هستی به دست آمد، اما موفقیت واقعی او زمانی رقم خورد که در سریال کمدی Bosom Buddies نقش‌آفرینی کرد. این سریال باعث شد استعداد کمدی او شناخته و فرصت‌های بیشتری برایش فراهم شود.

در سال 1984، تام با بازی در فیلم کمدی-رمانتیک اسپلش به کارگردانی ران هاوارد به شهرت رسید. این فیلم نقطه عطفی در حرفه او بود و او را به عنوان بازیگری مستعد و محبوب به مخاطبان معرفی کرد. در سال‌های بعد، هنکس در فیلم‌های کمدی موفقی مانند مهمانی مجردی (Bachelor Party) و بزرگ (Big) حضور پیدا کرد که برای فیلم بزرگ اولین نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای او به ارمغان آورد.

دهه 1990 دوران طلایی حرفه هنکس محسوب می‌شود. او با نقش‌آفرینی در فیلم‌های دراماتیکی چون فیلادلفیا در سال 1993 که برای آن برنده جایزه اسکار شد و فارست گامپ (1994) که دومین جایزه اسکار پیاپی او را به همراه داشت، جایگاه خود را به عنوان یکی از برجسته‌ترین بازیگران هالیوود تثبیت کرد. عملکرد درخشان او در این فیلم‌ها نشان‌دهنده توانایی‌های او در به تصویر کشیدن شخصیت‌های پیچیده و تاثیرگذار بود.

در ادامه، هنکس با حضور در فیلم‌هایی چون آپولو 13 (1995)، نجات سرباز رایان (1998)، مسیر سبز (1999) و دورافتاده (2000) نشان داد که در ژانرهای مختلف از درام گرفته تا اکشن و ماجراجویی، توانایی فوق‌العاده‌ای دارد. بازی او در فیلم دورافتاده تحسین‌های زیادی را به همراه داشت و برای آن نامزد جایزه اسکار شد. تام هنکس همچنین در سری انیمیشن محبوب داستان اسباب‌بازی (از 1995 به بعد) صداپیشگی شخصیت وودی را بر عهده داشت که به یکی از به‌یادماندنی‌ترین نقش‌های او تبدیل شد.

در دهه‌های بعد، او همچنان به فعالیت‌های خود ادامه داد و در فیلم‌های موفقی مانند ترمینال (The Terminal)، کد داوینچی (The Da Vinci Code) و کاپیتان فیلیپس (Captain Phillips) ایفای نقش کرد. هنکس نه‌تنها در بازیگری موفق بود بلکه به تهیه‌کنندگی و کارگردانی نیز روی آورد و در پروژه‌هایی مانند گروه برادران (Band of Brothers) و اقیانوس آرام (The Pacific) مشارکت داشت. تام هنکس به عنوان یکی از محبوب‌ترین و تاثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینما شناخته می‌شود که جوایز و افتخارات متعددی را در کارنامه خود دارد و همچنان به فعالیت‌های خود در صنعت فیلم ادامه می‌دهد.

افتخارات و جوایز تام هنکس

تام هنکس یکی از پرافتخارترین بازیگران سینمای جهان است که در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات متعددی کسب کرده است. او دو بار موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شده است؛ نخستین بار در سال 1993 برای بازی در فیلم فیلادلفیا و بار دوم در سال 1994 برای نقش‌آفرینی به یادماندنی در فیلم فارست گامپ.

هنکس همچنین هفت جایزه گلدن گلوب را در کارنامه خود دارد که شامل جوایزی برای بهترین بازیگر مرد در فیلم‌های درام همچون فیلادلفیا و فارست گامپ و بهترین بازیگر مرد در فیلم‌های کمدی-موزیکال برای فیلم بزرگ است. علاوه بر این، در سال 2020 جایزه یک عمر دستاورد هنری سیسیل بی. دمیل را دریافت کرد که نشان‌دهنده تاثیر عمیق او بر دنیای سینما است. او همچنین برای بازی در فیلم فارست گامپ موفق به دریافت جایزه بفتا شد و چندین بار نامزد این جایزه معتبر بریتانیایی بوده است.

در حوزه تلویزیون نیز تام هنکس با تهیه‌کنندگی سریال‌هایی نظیر گروه برادران (Band of Brothers)، اقیانوس آرام (The Pacific) و جان آدامز (John Adams) موفق به دریافت چندین جایزه امی شده است. این مجموعه‌ها از نظر تاریخی و داستان‌پردازی مورد تحسین قرار گرفته‌اند و نشان‌دهنده توانایی‌های هنکس در عرصه تولیدات تلویزیونی هستند. از دیگر افتخارات او می‌توان به جوایز انجمن بازیگران سینما (SAG) اشاره کرد که در آن برای بازی در فیلم‌های نجات سرباز رایان و فارست گامپ مورد تقدیر قرار گرفت.

افزون بر جوایز سینمایی و تلویزیونی، تام هنکس در سال 2016 از رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، مدال آزادی ریاست جمهوری را دریافت کرد. این افتخار به دلیل فعالیت‌های فرهنگی و تاثیرگذاری او بر جامعه به وی عطا شد. هنکس همچنین ستاره‌ای در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود دارد که نشانه‌ای از جایگاه برجسته او در تاریخ سینما است. جوایز و افتخارات متعدد او از جشنواره‌های معتبر بین‌المللی همچون جشنواره فیلم برلین و جشنواره فیلم کن نیز بیانگر توانایی‌های استثنایی او در ایفای نقش‌های مختلف است.

سایر فعالیت‌های تام هنکس

تام هنکس علاوه بر بازیگری، در زمینه‌های دیگری از صنعت سرگرمی نیز فعالیت‌های موفقی داشته است. او به‌عنوان تهیه‌کننده، کارگردان و نویسنده در پروژه‌های متعددی مشارکت کرده است. یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای او تهیه‌کنندگی سریال‌های تاریخی مانند Band of Brothers و The Pacific است که هر دو جوایز معتبری از جمله امی را کسب کرده‌اند. این آثار با تمرکز بر روایت‌های جنگ جهانی دوم، تحسین منتقدان و مخاطبان را به همراه داشته‌اند.

هنکس همچنین به نویسندگی علاقه‌مند است و در سال 2017 اولین مجموعه داستان کوتاه خود با عنوان Uncommon Type را منتشر کرد که مورد استقبال قرار گرفت. او در سال 2023 دومین کتاب خود با نام The Making of Another Major Motion Picture Masterpiece را منتشر کرد که رمانی با تمرکز بر روند ساخت فیلم‌های سینمایی است.

در حوزه کارگردانی، او فیلم‌هایی مانند That Thing You Do! و Larry Crowne را کارگردانی کرده که هر دو با استقبال مخاطبان روبه‌رو شدند. او همچنین یکی از صداپیشگان اصلی سری انیمیشن داستان اسباب‌بازی را بر عهده داشته است. علاوه بر این، تام هنکس به فعالیت‌های انسان‌دوستانه و خیریه نیز علاقه‌مند است و در پروژه‌های مختلفی در زمینه حمایت از کهنه‌سربازان و پژوهش‌های پزشکی مشارکت دارد.

یکی از فعالیت‌های برجسته هنکس، همکاری او در پروژه‌های فرهنگی و تبلیغاتی است. در سال 1999، او روایتگری اولین "نمایش فضایی" موزه تاریخ طبیعی نیویورک را انجام داد که در بازگشایی سیاره‌نمای Hayden به نمایش درآمد. او همچنین در تبلیغات تلویزیونی برای یادبود ملی جنگ جهانی دوم و سازمان‌های محیط‌زیستی مانند The Nature Conservancy مشارکت کرده است.

در حوزه موسیقی، هنکس در موزیک ویدیوهای متعددی حضور داشته، از جمله موزیک ویدیوی "City of Crime" در سال 1987 و ویدیوی "I Really Like You" از کارلی ری جپسن در سال 2015. او همچنین در موزیک ویدیوی مدونا به نام "This Used To Be My Playground" (1992) نیز با استفاده از فوتیج‌هایی ظاهر شد.

در زمینه تئاتر، او برای نخستین بار در سال 2013 با نمایش Lucky Guy نوشته نورا افرون روی صحنه برادوی ظاهر شد که با استقبال زیادی همراه بود. همچنین در سال 2022، او داستان‌های کوتاه خود را در قالب نمایشنامه‌ای به نام Safe Home به صحنه آورد و بر تولید این اثر نظارت داشت.

حواشی زندگی تام هنکس

تام هنکس، با وجود محبوبیت گسترده و شهرت جهانی‌اش، زندگی شخصی‌اش را همواره تا حد زیادی از جنجال‌های رسانه‌ای دور نگه داشته است. یکی از موضوعات جنجالی درباره هنکس، حمایت‌های سیاسی او بوده است. او در چندین انتخابات از نامزدهای حزب دموکرات حمایت کرده و این موضوع باعث شده برخی از مخالفان سیاسی او واکنش نشان دهند. با این حال، هنکس همیشه تلاش کرده است تا نظرات سیاسی خود را به شکلی متعادل و محترمانه بیان کند. در سال‌های اخیر، حضور هنکس در میان اولین سلبریتی‌هایی که به طور عمومی به ابتلا به ویروس کرونا در سال 2020 اعتراف کردند، توجه بسیاری را جلب کرد.
او و همسرش، ریتا ویلسون، هنگام فیلم‌برداری در استرالیا به این ویروس مبتلا شدند. علائم بیماری آن‌ها باعث شد آگاهی عمومی درباره این ویروس در مراحل اولیه شیوع افزایش یابد. همچنین، فرزندان تام هنکس، به ویژه پسرش چت هنکس، گاهی در مرکز توجه رسانه‌ها قرار گرفته‌اند. رفتارها و اظهارنظرهای جنجالی چت، از جمله استفاده از زبان عامیانه و سبک زندگی خاص او، گاهی انتقادهایی را به همراه داشته و نام خانوادگی هنکس را وارد حواشی کرده است.

حقایق پنهان زندگی تام هنکس

یکی از حقایق جالب درباره این بازیگر محبوب، علاقه شدید او به ماشین‌های تحریر قدیمی است. او مجموعه‌ای از صدها ماشین تحریر کلاسیک از سراسر دنیا دارد و حتی در نوشتن کتابش از این ماشین‌ها استفاده کرده است. تام هنکس اصالتی پرتغالی، انگلیسی و آلمانی دارد و در مصاحبه‌ای گفته است که خانواده او ریشه‌هایی پیچیده و متنوع دارند. همچنین، او از نوادگان آبراهام لینکلن، شانزدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده است که این ارتباط تاریخی همیشه مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است.

هنکس در دوران جوانی با چالش‌های مالی زیادی مواجه بود و برای پرداخت هزینه‌های زندگی، حتی به‌عنوان پادو در یک هتل کار می‌کرد. این تجربیات باعث شده او همواره سپاسگزار موفقیت‌هایش باشد. علاوه بر این، هنکس قبل از بازیگری، به مطالعه ادیان مختلف علاقه‌مند بود و در نهایت به مذهب ارتدوکس یونانی گروید، مذهبی که همسرش از آن پیروی می‌کند.

اما این تنها علاقه عجیب هنکس نیست. او در توییتر خود عکس‌هایی از اشیای گمشده‌ای که در خیابان‌های نیویورک پیدا می‌کند، منتشر می‌کند. در یکی از این ماجراها، او کارت شناسایی دانشجویی به نام لارن را پیدا کرد و آن را به صاحبش برگرداند. شاید این حرکت ساده به نظر برسد، اما برای طرفداران هنکس، چیزی کمتر از یک داستان هالیوودی نبود.

یکی از جنبه‌های کمتر شناخته‌شده تام، تغییرات فیزیکی چشمگیر برای نقش‌هایش است. برای بازی در فیلم Cast Away (۲۰۰۰)، او ۲۵ کیلوگرم وزن کم کرد و بعدها به همان اندازه وزن اضافه کرد. همچنین، برای نقش در فیلم A League of Their Own (۱۹۹۲)، او با کمک یک بستنی‌فروشی در نزدیکی محل فیلم‌برداری توانست به‌سرعت ۱۴ کیلوگرم وزن اضافه کند. شاید این سطح از تعهد به نقش‌ها یکی از دلایلی باشد که او را به نمادی از بازیگری بی‌چون‌وچرا تبدیل کرده است.

هنکس در زندگی حرفه‌ای خود، صحنه‌های الهام‌بخش زیادی خلق کرده است، اما شاید جالب باشد بدانید که او یک‌بار در آسانسوری گیر افتاده و مجبور شده برای کودکان حاضر در آسانسور، صدای شخصیت وودی از داستان اسباب‌بازی را اجرا کند تا آن‌ها را آرام کند.

مصاحبه تام هنکس

تام هنکس با نشریه نیویورکر در ۲۸ می ۲۰۲۳ مصاحبه‌ای بسیار جذاب داشته که در آن به کتاب خودش، موضوع فیلم‌سازی، دیدگاهش به همکاران و زندگی حرف‌های بسیار جالب و خواندنی زده. چندتایی از این سوالات را برای شما گلچین کردیم تا با هم بخوانیم. اگر کامل آن را می‌خواهید می‌توانید از سایت newyorker به آن دسترسی پیدا کنید.

چرا سازندگان فیلم‌ها فرآیند ساخت فیلم را برای ما بسیار مرموز جلوه می‌دهند؟ آیا این همان چیزی است که در رمان شما مطرح شده است؟

خب، این یک توطئه نیست. هیچ‌کس چیزی را پنهان نمی‌کند. اگر کسی که ما او را غیرنظامی یا غیرمتخصص می‌نامیم بخواهد از فرآیند ساخت یک فیلم بازدید کند، از شدت بی‌حوصلگی حوصله‌اش سر می‌رود. امروزه اگر به یک استودیوی فیلم‌برداری بروید، فقط یک پرده آبی خواهید دید و چند نفر که بالای یک جرثقیل کابل‌هایی را جابه‌جا می‌کنند. و ممکن است فکر کنید: همین؟ پاسخ این است... بله، همین! زیرا باید آن کابل‌ها جابه‌جا شوند. زیرا در جایی دیگر، کسی در حال پوشیدن یک هارنس است تا بالای یک تشک هوا معلق شود و قرار است با کسی دیگر صحنه‌ای عاشقانه بازی کند. و شما ممکن است بپرسید: این فیلم درباره چیست؟ سپس، وقتی آن لحظه را در فیلم می‌بینید، متوجه می‌شوید که این مهم‌ترین و احساسی‌ترین لحظه فیلم است. و شما آنجا بودید!

دیدگاهتون به پیر شدن چطور است؟ در هر زمینه‌ای، کاری، زندگی شخصی و ...

به شما می‌گویم، مهم نیست کجای مسیر زندگی‌تان قرار دارید، مهم نیست سن شما، وضعیت جسمی‌تان یا امکانات آن چیست، همیشه می‌توانید به این حقیقت تجربی بازگردید: شما از ابتدای هر داستانی که می‌خواهید تعریف کنید شروع می‌کنید و به تدریج آن را پیش می‌برید. من شصت‌وشش سال دارم. اولین شغل خود به عنوان بازیگر را در بیست‌سالگی در فستیوال شکسپیر در کلیولند، اوهایو، به دست آوردم. و آن زمان، الزامات همان‌هایی بودند که الان هم هستند: متن را یاد بگیرید، از ابتدا شروع کنید و داستان را تا پایان تعریف کنید.

کار کردن با کارگردانی مثل نورا افرون چه تفاوتی با استیون اسپیلبرگ دارد؟

استیون اسپیلبرگ از هشت‌سالگی در قالب مفاهیم سینمایی فکر می‌کرده است. اگر به فیلم‌های او نگاه کنید، حتی کارهایی که در کودکی انجام داده، می‌توانید اثر DNA او را تا به امروز در آنها ببینید. نورا افرون یک روزنامه‌نگار بود. او فیلمنامه‌های خود را از منظر روزنامه‌نگاری می‌نوشت.