یک باجه تلفن انگلیسی شما را به چه ماجراجویی‌هایی می‌تواند ببرد؟ سریال دکتر هو (Doctor Who) که در سال 2005 احیا شد (نمونه دیگری از سریال در سال 1963 با 695 قسمت اکران شده)، یکی از طولانی‌ترین و محبوب‌ترین سریال‌های علمی-تخیلی تلویزیون است که با ترکیبی از ماجراجویی، درام و تخیل توانسته تماشاگران زیادی را جذب کند.
درباره سریال دکتر هو
سریال دکتر هو در سال 2005 توسط راسل تی. دیویس احیا شد. این سریال با کارگردانی کیت بوک و نوشتن راسل تی. دیویس، داستان دکتری را بازگو می‌کند که با یک تاردیس که به شکل یک جعبه آبی پلیس است، در زمان و فضا سفر می‌کند. احیای این سریال پس از یک وقفه 16 ساله انجام شد و توانست توجه بسیاری از تماشاگران جدید و قدیمی را جلب کند.
هنرپیشه های دکتر هو شامل کریستوفر اکلسون در نقش نهمین دکتر، بیلی پایپر در نقش رز تایلر، دیوید تننت در نقش دهمین دکتر، و مت اسمیت در نقش یازدهمین دکتر هستند. هر یک از این بازیگران توانسته‌اند با اجرای منحصر به فرد خود، زندگی تازه‌ای به شخصیت دکتر ببخشند.
سریال دکتر هو موفق به کسب جوایز متعددی شده و به خاطر داستان‌پردازی خلاقانه، هنرپیشگان برجسته و جلوه‌های ویژه چشمگیر مورد تحسین قرار گرفته است. موسیقی متن سریال توسط موری گلد ساخته شده که با آهنگ‌های به یاد ماندنی و پرانرژی، فضای جذاب و هیجان‌انگیزی را ایجاد کرده است.
نقد سریال دکتر هو
یکی از بزرگترین نقاط قوت دکتر هو داستان‌گویی منحصربه‌فرد و خلاقانه‌ی آن است. هر قسمت از سریال مخاطبان را به ماجراجویی‌های مختلفی در زمان و فضا می‌برد، که باعث می‌شود هر بار تجربه‌ای تازه و هیجان‌انگیز داشته باشند. استفاده از عناصر تاریخی و علمی-تخیلی به‌طور همزمان، به سریال عمق و جذابیت خاصی بخشیده است.
بازیگری در این سریال نیز بسیار چشمگیر است. کریستوفر اکلستون در نقش دکتر نهم، با بازی قوی و کاریزماتیک خود توانست سریال را به‌خوبی احیا کند. پس از او، دیوید تننت و مت اسمیت با اجرای بی‌نظیر خود به عنوان دکتر دهم و یازدهم، محبوبیت سریال را بیش از پیش افزایش دادند.
یکی از انتقادات وارد به سریال، نوسانات کیفیت در فصل‌های مختلف است. برخی از فصل‌ها و خطوط داستانی، به‌ویژه در دوران نویسندگی استیون موفات، به دلیل پیچیدگی بیش از حد و استفاده مکرر از ترفندهای داستانی مشابه، مورد انتقاد قرار گرفته‌اند.
نگاهی به نقد‌های موجود درباره این سریال داشته باشیم:
نیویورک پست/ نوشته سارا استوارت - امتیاز 100
قسمت اول سریال، "زنی که به زمین افتاد"، بیشتر از هر چیز دیگری مرا به یاد "پرونده‌های ایکس" در زمان اوج خودش می‌اندازد. این قسمت شما را به روزهایی بازمی‌گرداند که دکتر هو یک علمی‌تخیلی سرگرم‌کننده بود. ... [بیگانه] شبیه یک شرور درخشان از فیلم‌های مارول است که نام معمولی و طنزآمیزش، تیم شاو، او را حتی خنده‌دارتر می‌کند. این دکتر هو در بهترین حالت خود است: علمی، خیالی، ترسناک و پر از شوخی. و مهم‌تر از همه، دارای روحیه‌ای سخاوتمند است، که به خوبی از بازی وییتاکر می‌درخشد.
نیویورک تایمز/ نوشته مایک هیل - امتیاز 50
این دکتر هو مانند بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی دیگر به نظر می‌رسد، نه فقط در نوشتن بلکه در سرعت، فیلم‌برداری و استفاده از موسیقی. وقتی هیولاهای ترسناک ظاهر می‌شوند، می‌توانید هر برنامه علمی‌تخیلی یا ترسناک خوب ولی معمولی دیگری را تماشا کنید. یا حتی یک درام پلیسی. همه چیز در این برنامه معمولی‌تر به نظر می‌رسد، که شاید به خلاقیت کم مربوط باشد ولی همچنین شبیه یک انتخاب عمدی است.
با وجود گذشت سال‌‌‌ها، تجربه تماشای دکتر هو همچنان ارزشمند و لذت‌بخش است و توانسته نسل‌های مختلفی را به دنیای شگفت‌انگیز خود جذب کند.
