وقتی برد پیت تازه کتک خوریهای فیلم باشگاه مشت زنی را تمام کرده بود به او پیشنهاد شد دوباره در یک رینگ جدید مشت زنی کند. کارگردان مورد علاقه اش گای ریچی فیلم قاپ زنی (Stanch) را به او پیشنهاد کرد. دیدن این فیلم اطلاعات جالبی به شما می دهد. از اینکه برای خلاص شدن از شر یک جسد به چند خوک نیاز دارید؟ و یا چرا ممکنه اسم یک نفر بوقلمون (تورکیش) باشه؟
درباره فیلم سینمایی قاپ زنی
Snatch در سال 2000 تولید شد و ژانر آن کمدی جنایی است. کارگردانی و نویسندگی فیلم را گای ریچی بر عهده داشت که پیشتر با فیلم قفل، انبار و دو بشکه باروت شناخته شده بود. بازیگران اصلی فیلم شامل جیسون استاتهام (ترکیش)، برد پیت (میکی)، بنیسیو دل تورو (فرانکی چهار انگشت)، آلن فورد (بریک تاپ)، و دنیس فارینا (آوی) هستند. فیلم به خاطر سبک خاص ریچی، استفاده از دیالوگهای تند و تیز، و صحنههای اکشن خلاقانهاش شناخته شده است.
برد پیت قبل از این فیلم از طرفداران کارهای گای ریچی بود، ابتدا نقش اصلی ترکیش به او پیشنهاد داده شد، اما نتوانست لهجه لندنی را به طور قانعکنندهای اجرا کند. موسیقی فیلم توسط جان مورفی ساخته شده و فیلمبرداری آن را تیم موریس-جونز انجام داده است. طراحی تولید فیلم به عهده هیوگو لوچزی-وایهوفسکی بود و ویرایش فیلم توسط جان هریس انجام شد.
در پاسخ به برخی از منتقدان فیلم قبلیاش، قفل، انبار و دو بشکه باروت، که از لهجه سنگین کاکنی شخصیتها شکایت داشتند، گای ریچی شخصیت میکی را در فیلم قاپزنی خلق کرد تا عمداً فهمیدن او سخت باشد. نکته خندهدار این است که نه تنها بیننده نمیتواند میکی را بفهمد، بلکه بسیاری از شخصیتهای دیگر فیلم نیز برای درک او مشکل دارند.
هنگامی که گای ریچی در حال کار روی فیلمنامه فیلم قاپزنی بود، عنوان موقتی آن الماسها بود. اما وقتی فیلم به مرحله تولید رسید، عنوان آن به قاپزنی تغییر یافت.
با این حال، توزیعکنندگان آمریکایی نسبت به این نام مطمئن نبودند و به فکر تغییر کوچکی در آن و انتشار آن با عنوان Snatched یا Snatch'd بودند. این عنوان در نهایت توسط یک کمدی اکشن در سال 2017 به کار گرفته شد که در آن گلدی هاون و ایمی شومر در نقش مادر و دختری بازی میکنند که در تعطیلاتشان در اکوادور با برخی از مجرمان برخورد میکنند.
نقد فیلم اسنچ
یکی از نقاط قوت اصلی فیلم قاپ زنی، هنرپیشه های قاپ زنی منحصر به فرد و جذاب آن است. هر شخصیت با ویژگیهای خاص و لهجههای متفاوت، بهخوبی در ذهن بیننده میماند و به فیلم تنوع و جذابیت میبخشد. برد پیت در نقش میکی، بوکسور کولی، با لهجهی نامفهومش یکی از بهیادماندنیترین نقشها را ایفا میکند که به طنز و عمق فیلم افزوده است.
فیلم با تدوین سریع و موسیقی متن پرانرژی، ریتم تندی دارد که بیننده را تا آخرین لحظه مشتاق نگه میدارد. استفاده از کاتهای سریع و نمایش یک رویداد از زوایای مختلف، تکنیکی است که ریچی به خوبی از آن بهره برده تا اطلاعات زیادی را در زمان کوتاهی منتقل کند. همچنین، دیالوگهای تند و تیز و طنزآمیز فیلم، لحظات خندهداری را در میان صحنههای خشن ایجاد میکند که ترکیبی از کمدی و درام را به نمایش میگذارد.
با این حال، Snatch نیز بدون نقص نیست. یکی از بزرگترین نقدها به فیلم، شباهت زیاد آن به فیلم قبلی ریچی، قفل، انبار و دو بشکه باروت است. برخی منتقدان معتقدند که فیلم تا حد زیادی از فرمول موفق فیلم قبلی پیروی کرده و نتوانسته است نوآوری خاصی را به نمایش بگذارد و به نوعی زیر سایهی موفقیت فیلم قبلی قرار گرفته است.
سایتهای مختلف نقد دیگاههای متفاوتی به این فیلم داشتهاند در اینجا به چندتایی از آنها اشاره میکنیم.
یواسای تودی- نوشته سوزان ولوسزینا - امتیاز 75
فیلم تماماً درباره نمایش قدرت و افتخار به داشتن سلاحهای بزرگتر و همچنین تصادفات دور از واقعیتی است که با سرعتی سرگرمکننده در کنار هم قرار میگیرند.
نیویورک مگزین- نوشته پیتر راینر - امتیاز 40
مشکل این نوع درام سریع و پرتنش این است که در نهایت همه چیز قربانی تاثیرگذاری میشود. وقتی مانند ریچی با انفجارهای واقعی خشونت و بیرحمی سروکار دارید، تکنیک فوقالعاده براق نمیتواند درد واقعی را که با این مسائل همراه است، نشان دهد. آنچه باقی میماند، بیاخلاقی خندهداری است - نه یک فلسفه زندگی، بلکه فقط یک نمایش.
بوستون گلوب- نوشته جی کار - امتیاز 38
میتوان استدلال کرد که قفل، انبار و دو بشکه باروت و قاپزنی اساساً یک فیلم هستند - کمدیهای جنایی که با سبک بصری عجیب و غریب مشخص میشوند. این مسئله سوالی را مطرح میکند که آیا ریچی توانایی انجام کارهای دیگر را دارد یا خیر.
همچنین، پیچیدگیهای زیاد فیلم قاپزنی و تعدد شخصیتها ممکن است برای برخی از بینندگان گیجکننده باشد. با وجود تلاشهای ریچی برای متمایز کردن هر شخصیت، برخی از بینندگان ممکن است در پیگیری روایتهای مختلف دچار مشکل شوند.