بنیسیو دل تورو

بنیسیو دل تورو، بازیگر پورتوریکویی‌تبار، با حضور قدرتمند و نگاه نافذش به عنوان یکی از بهترین و کاریزماتیک‌ترین بازیگران شخصیت‌پرداز نسل خود شناخته می‌شود. او که برای ایفای نقش‌های پیچیده، عجیب و اغلب تاریک شهرت دارد، توانسته است با کسب جوایز معتبری چون اسکار، گلدن گلوب و بفتا برای فیلم «ترافیک» (Traffic)، جایگاه خود را به عنوان یک استعداد استثنایی در سینمای جهان تثبیت کند. دل تورو با توانایی منحصربه‌فردش در غرق شدن در نقش و خلق شخصیت‌هایی فراموش‌نشدنی، به یک آهنربای سینمایی تبدیل شده است. 

کودکی و سال‌های ابتدایی

بنیسیو مونتسراته رافائل دل تورو سانچز (Benicio Monserrate Rafael del Toro Sánchez) در ۱۹ فوریه ۱۹۶۷ در پورتوریکو متولد شد. والدین او، گوستاوو آدولفو دل تورو برمودز (Gustavo Adolfo del Toro Bermúdez) و فاوستا سانچز ریورا (Fausta Sanchez Rivera)، هر دو وکیل بودند. زندگی او در نه سالگی با مرگ مادرش دچار تحولی تلخ شد. چند سال بعد، پدرش به همراه بنیسیو و برادر بزرگترش، گوستاوو (Gustavo)، به یک مزرعه در مرسرزبرگ، پنسیلوانیا، نقل مکان کرد. پس از دبیرستان، او به توصیه پدرش برای تحصیل در رشته بازرگانی وارد دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو شد، اما شرکت در یک کلاس بازیگری اختیاری، مسیر زندگی او را برای همیشه تغییر داد. او دانشگاه را رها کرد و برای دنبال کردن علاقه‌اش به نیویورک و سپس لس آنجلس رفت تا در مدارس معتبر بازیگری چون «سیرکل این د اسکوئر» (Circle in the Square) و «کنسرواتوار استلا آدلر» (Stella Adler Conservatory) آموزش ببیند. 

شروع کار حرفه‌ای

دل تورو کارش را در اواخر دهه ۸۰ با نقش‌های کوتاه در سریال‌های تلویزیونی مانند «میامی وایس» (Miami Vice) و فیلم‌ها آغاز کرد. یکی از اولین نقش‌های مهم او، بازی در نقش یک شخصیت شرور در فیلم جیمز باند، «جواز قتل» (Licence to Kill) (۱۹۸۹) بود. با این حال، نقش تعیین‌کننده‌ای که او را به جهانیان شناساند، ایفای نقش فرد فنستر (Fred Fenster)، خلافکار خوش‌پوش با طرز صحبت نامفهوم، در فیلم تحسین‌شده «مظنونین همیشگی» (The Usual Suspects) (۱۹۹۵) بود. این نقش‌آفرینی که برای او جایزه ایندیپندنت اسپیریت (Independent Spirit Award) را به ارمغان آورد، یک تناقض جالب بود: او با نقشی مشهور شد که در آن تقریباً نامفهوم صحبت می‌کرد. این موفقیت نشان داد که قدرت او نه در دیالوگ، بلکه در حضور فیزیکی، نگاه و توانایی خلق یک شخصیت کامل از طریق رفتار است و این ویژگی سنگ بنای کارنامه منحصربه‌فرد او شد. 

مهمترین سریال‌های بنیسیو دل تورو

اگرچه بنیسیو دل تورو بیشتر در سینما فعالیت داشته، اما حضورهای تلویزیونی او همیشه قدرتمند و تأثیرگذار بوده‌اند. در ابتدای کارش، او برای بازی در نقش یک قاچاقچی مواد مخدر در مینی‌سریال «جنگ‌های مواد: داستان کامارنا» (Drug Wars: The Camarena Story) (۱۹۹۰) مورد تحسین قرار گرفت. با این حال، برجسته‌ترین و جدیدترین نقش تلویزیونی او، بازی در نقش ریچارد مت (Richard Matt)، قاتل محکوم به حبس، در مینی‌سریال «فرار در دانمورا» (Escape at Dannemora) (۲۰۱۸) از شبکه شوتایم بود. این نقش‌آفرینی پیچیده و تاریک، نامزدی جایزه امی ساعات پربیننده را برای او به همراه داشت و بار دیگر توانایی‌های فوق‌العاده او را در به تصویر کشیدن شخصیت‌های چالش‌برانگیز به نمایش گذاشت. 

مهمترین فیلم‌های بنیسیو دل تورو

اوج کارنامه سینمایی بنیسیو دل تورو، بازی در نقش خاویر رودریگز (Javier Rodriguez)، پلیس مرزی مکزیکی، در فیلم «ترافیک» (۲۰۰۰) به کارگردانی استیون سودربرگ (Steven Soderbergh) است. او برای این نقش که بیشتر دیالوگ‌هایش به زبان اسپانیایی بود، برنده جایزه اسکار، گلدن گلوب، بفتا و خرس نقره‌ای جشنواره برلین شد. او برای بازی در نقش یک زندانی سابق در فیلم «۲۱ گرم» (21 Grams) (۲۰۰۳) برای دومین بار نامزد جایزه اسکار شد. از دیگر نقش‌های برجسته او می‌توان به ایفای نقش چه گوارا (Che Guevara) در فیلم زندگی‌نامه‌ای دو قسمتی «چه» (Che) (۲۰۰۸) که جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن را برایش به ارمغان آورد، و نقش آلخاندرو (Alejandro) در فیلم‌های «سیکاریو» (Sicario) (۲۰۱۵) و دنباله آن اشاره کرد. او همچنین با حضور در فیلم‌های پرفروشی چون «نگهبانان کهکشان» (Guardians of the Galaxy) و «جنگ ستارگان: آخرین جدای» (Star Wars: The Last Jedi) تطبیق‌پذیری خود را نشان داده است. آخرین فیلم او «خزنده» (Reptile) (۲۰۲۳) است که در نویسندگی آن نیز مشارکت داشت و فیلم بعدی او «نقشه فنیقی» (The Phoenician Scheme) (۲۰۲۵) خواهد بود. 

جوایز و افتخارات بنیسیو دل تورو

بنیسیو دل تورو یکی از تحسین‌شده‌ترین بازیگران نسل خود است. او در سال ۲۰۰۱ برای فیلم «ترافیک» جوایز اسکار، گلدن گلوب، بفتا و جایزه انجمن بازیگران فیلم را برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد دریافت کرد. او همچنین برای بازی در نقش چه گوارا در فیلم «چه»، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۸ شد. علاوه بر این، او دو بار برنده جایزه ایندیپندنت اسپیریت برای فیلم‌های «مظنونین همیشگی» و «باسکیات» (Basquiat) شده است که نشان از محبوبیت او در سینمای مستقل دارد. 

زندگی شخصی

بنیسیو دل تورو زندگی شخصی خود را عمدتاً دور از کانون توجه نگه داشته است. او یک دختر به نام دلیله (Delilah) از رابطه‌اش با کیمبرلی استوارت (Kimberly Stewart)، دختر خواننده مشهور راد استوارت (Rod Stewart)، دارد. اگرچه این دو با هم زندگی نمی‌کنند، اما در تربیت فرزندشان مشارکت دارند. یکی از نکات مهم در مورد هویت او، داشتن تابعیت دوگانه پورتوریکویی و اسپانیایی است. دولت اسپانیا در سال ۲۰۱۱ به پاس دستاوردهای هنری و به دلیل ریشه‌های اسپانیایی‌اش، به او شهروندی این کشور را اعطا کرد. او سومین بازیگر پورتوریکویی است که برنده جایزه اسکار شده است.