نقدهای فیلم ادینگتون

این فیلم از نظر فنی یک اثر تاریخی است که در ماه می ۲۰۲۰ اتفاق می‌افتد، اما حس می‌کنید می‌تواند همین هفته گذشته رخ داده باشد. این ترکیبی از وسترن مدرن، طنز سیاسی و یک حمله پانیک تمام‌عیار است. دیدگاه فیلم یک «انسان‌گریزی دو طرفه» است که تقریباً به همه تیپ‌های شخصیتی معاصر، از مروجان تئوری‌های توطئه گرفته تا فعالان نسل Z و سیاستمداران، حمله می‌کند. فیلم چندین بار تغییر لحن می‌دهد؛ از طنز گسترده شروع...

این فیلم با سماجت تمام درباره یک زمان بسیار خاص است: تابستان ۲۰۲۰. این اثر ترکیبی از ایده‌ها و لحن‌های متفاوت است؛ هم صادقانه و هم طنزآمیز، هم هوشمندانه و هم خودتخریب‌گر. اما برخلاف فیلم قبلی کارگردان، «اِدینگتون» بیشتر به دنبال کاوش در ریشه‌های تفرقه است تا ایجاد آن. هوشمندانه‌ترین بخش فیلم زمانی است که نشان می‌دهد چگونه روایت‌ها برای خدمت به اهداف شخصی افراد، فارغ از گرایش سیاسی‌شان، مصادره می‌ش...

این فیلم یک اثر تحریک‌آمیز و عمداً توخالی است. خودش را به عنوان بیانیه‌ای درباره آشوب تابستان ۲۰۲۰ معرفی می‌کند، اما در نهایت به این نتیجه می‌رسد که هیچ توضیحی برای فروپاشی بشریت زیر بار تئوری‌های توطئه، بحث‌های ماسک و اعتراضات وجود ندارد. فیلم با ایده‌های حساس، از جمله موضوعات نژادی، بازی می‌کند بدون آنکه حرف مهمی برای گفتن داشته باشد... و فکر می‌کنم نکته دقیقاً همین است. این اثر درباره جوامع دوپ...

فیلم «Eddington» اثر آری آستر، یک کمدی-وسترن تاریک است که به شکل سؤال‌برانگیزی به پیامدهای همه‌گیری در جامعه آمریکا می‌پردازد. داستان در می ۲۰۲۰ و در شهر تخیلی «Eddington» نیومکزیکو آغاز می‌شود، جایی که جو کراس (با بازی واکین فینیکس)، کلانتر محلی، درگیر مشکلات شخصی و حرفه‌ای خود است. همسرش لوئیز (اما استون) که از نظر روحی شکننده است و مادرش (دیدره اوکانل) که غرق در تئوری‌های توطئه است، بر او فشار ...