قهرمانی فراموش شده از دهه 80؛ فیلم کاراگاه گجت (Inspector Gadget 1999) یک کمدی ماجراجویانه است که شما را به دنیای گجت‌های عجیب و غریب و هیجان‌انگیز می‌برد. این فیلم، بازسازی لایو-اکشن انیمیشنی محبوب است که با ترکیبی از طنز و تکنولوژی، مخاطبان را سرگرم می‌کند.
درباره فیلم
فیلم سینمایی کاراگاه گجت در سال 1999 به کارگردانی دیوید کلاگ و نویسندگی کری اهرین و زک پن ساخته شد. این فیلم در ژانر کمدی، ماجراجویی و خانوادگی قرار دارد. بازیگران اصلی فیلم شامل متیو برودریک در نقش جان براون/کاراگاه گجت، روپرت اورت در نقش دکتر کلاو، جولی فیشر در نقش دکتر برندا بردفورد و میشل تراکتنبرگ در نقش پنی می‌باشند.
در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸، استیون اسپیلبرگ که یکی از طرفداران کارتون کارآگاه گجت بود، در نظر داشت به عنوان تهیه‌کننده اجرایی این فیلم فعالیت کند و آن را تحت عنوان شرکت Amblin Entertainment منتشر کند. دو انتخاب او برای نقش کارآگاه گجت، چوی چیس و استیو مارتین بودند، اما او به دلیل مشغله با سایر فیلم‌ها، از جمله نجات سرباز رایان (saving private ryan)، نتوانست این پروژه را به عهده بگیرد.
نقد و بررسی
متیو برودریک در نقش کاراگاه گجت، با تلاش فراوان سعی می‌کند تا جذابیت و طنز شخصیت اصلی را به تصویر بکشد، اما به نظر می‌رسد که بازی او تحت تأثیر جلوه‌های ویژه و فیلمنامه‌ی ضعیف قرار گرفته است. روپرت اورت نیز در نقش دکتر کلاو، با بازی بیش از حد اغراق‌آمیز خود، نتوانسته است به عنوان یک ضد قهرمان متقاعد کننده عمل کند.
فیلم کاراگاه گجت از جلوه‌های ویژه متعددی بهره می‌برد تا توانایی‌های مکانیکی گجت را به نمایش بگذارد. با این حال، این جلوه‌ها نه تنها به جذابیت فیلم نمی‌افزایند، بلکه گاهی اوقات غیرواقعی و مصنوعی به نظر می‌رسند. استفاده از تکنیک‌های CGI در برخی صحنه‌ها، به‌ویژه در خلق ماشین گجت موبیل، به شدت ناموفق بوده و بیشتر به جای افزایش جذابیت، از کیفیت کلی فیلم کاسته است.
از نقاط قوت اندک فیلم می‌توان به بازی‌های فیزیکی متیو برودریک و برخی صحنه‌های اکشن اشاره کرد که توانسته‌اند لحظات کوتاهی از جذابیت را ایجاد کنند. اما از سوی دیگر، کارگردانی ضعیف، فیلمنامه‌ی بی‌جان و جلوه‌های ویژه‌ی ناموفق، از جمله نقاط ضعف بزرگ فیلم هستند که باعث شده‌اند کاراگاه گجت» نتواند جایگاه ویژه‌ای در بین فیلم‌های کمدی و ماجراجویی پیدا کند.
به طور کلی، فیلم کاراگاه گجت بیشتر برای کودکان طراحی شده است و برای بزرگسالان جذابیت چندانی ندارد.
