فیلم جان سخت (Die Hard 1988)

جان‌سخت یکی از نمادین‌ترین فیلم‌های اکشن دهه 80 میلادی است. از آن فیلم‌هایی که قهرمان اصلی در چند سکانس اول لباس‌هایش پاره می‌شود و شما می‌فهمید این فیلم جدی است! البته که این قهرمان با تمام توانایی‌هایش نمی‌تواند به راحتی جلوی هانس گروبر را بگیرد.

درباره فیلم جان سخت 1

این فیلم در سال 1988 اکران شد و ژانر آن اکشن و هیجان‌انگیز است. کارگردانی فیلم را جان مک‌تیرنان بر عهده داشت و فیلمنامه توسط جِب استوارت و استیون ای. د سوزا بر اساس رمانی از رودریک تورپ نوشته شده است. فیلمبرداری توسط یان دی بونت انجام شده و موسیقی متن توسط مایکل کامن ساخته شده است.

جان‌سخت به دلیل استفاده هوشمندانه از لوکیشن‌های محدود و صحنه‌های اکشن پر‌تنش مورد تحسین قرار گرفت. فیلم، تأثیر زیادی بر ژانر اکشن داشت و به یک استاندارد برای فیلم‌های بعدی تبدیل شد.

برج ناکاتومی در واقع همان ساختمان 34 طبقه فاکس پلازا، در 2121 خیابان اونیو آو د استارز، بخشی از مجتمع سیتی سنتر است که برای جایگزینی سنگ مرمر گران‌بهای ایتالیایی که در اوج هیجان فیلم آسیب دیده بود، هزاران دلار هزینه واردات صرف شد.

به دلیل بازی در نقش شخصیت اصلی در اقتباس فیلم کارآگاه، تهیه‌کنندگان به صورت قراردادی موظف بودند که ابتدا نقش را به سیناترا پیشنهاد دهند، با وجود اینکه او در آن زمان 73 سال داشت. سیناترا این نقش را رد کرد، که احتمالاً به نفع همه بود؛ نمی‌توانیم تصور کنیم او در حال دویدن با یک زیرپوش باشد!

با وجود تمام ضرباتی که جان مک‌کلین متحمل شد، از جمله بریدگی‌های شدید روی پاهایش، تنها قسمتی از بدن ویلیس که آسیب واقعی دید، گوش‌هایش بودند. برای افزایش واقع‌گرایی در فیلمبرداری، از گلوله‌های بسیار پرصدا استفاده شد و در یک صحنه که ویلیس از زیر میز به یک تروریست شلیک می‌کند، باعث شد که دو سوم شنوایی گوش چپش را از دست بدهد.

نقد فیلم سینمایی دای هارد 

یکی از بزرگترین نقاط قوت فیلم، ریتم و تنش آن است. مک‌تیرنان به طور ماهرانه‌ای روایتی را خلق می‌کند که تماشاگران را تا آخرین لحظه بر لبه صندلی نگه می‌دارد. بروس ویلیس در نقش جان مک‌کلین بسیار جذاب و باورپذیر است؛ او نه یک قهرمان بی‌نقص بلکه یک فرد عادی با مشکلات و چالش‌های واقعی است که همین امر او را برای تماشاگران قابل‌همذات‌پنداری می‌کند.

آلن ریکمن، یکی از هنرپیشه های جان سخت در نقش هانس گروبر، یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های منفی در تاریخ سینما را ارائه می‌دهد. ترکیب هوش و بی‌رحمی در شخصیت گروبر، او را به یکی از به‌یادماندنی‌ترین ضدقهرمانان فیلم‌های اکشن تبدیل کرده است.

با این حال، فیلم جان‌سخت نیز بدون نقص نیست. یکی از نقدهای رایج به فیلم، وجود شخصیت‌های فرعی غیرضروری مانند معاون رئیس پلیس است که به نظر می‌رسد تنها برای ایجاد مانع و ایجاد تنش‌های کاذب در داستان حضور دارد. این شخصیت‌ها گاهی از سرعت و انسجام روایت می‌کاهند و می‌توانستند حذف یا بهتر پرداخته شوند.

بی‌آیید نگاهی به نقد‌های متفاوت در سایت‌های برتر سرگرمی داشته باشیم:

گاردین در مقاله ای به مناسبت سی سالگی فیلم نوشته پیتر برادشاو امتیاز 100 را برای آن در نظر گرفت و گفت:

فقط کسانی که قلبی سنگی دارند نمی‌توانند از این کلاسیک اکشن دهه 80 که به مناسبت سی‌امین سالگردش دوباره اکران شده، لذت ببرند: با انفجارهای مهیب، تیراندازی‌های کرکننده و دیالوگ‌های هوشمندانه‌ای که پس از شلیک به بدکارها می‌آیند.

لس آنجلس تایمز در نقدی نوشته کوین توماس به فیلم امتیاز 60 داد و ذکر کرد:

به عنوان یک نمایش بزرگ از تکنیک سینمایی، فوق‌العاده است؛ اما به عنوان یک درام انسانی، مشمئزکننده و احمقانه است، یک نمایش بی‌فکر از قتل عام در مقیاس حماسی.

به طور کلی، این عنوان یک کلاسیک اکشن است که همچنان پس از گذشت سال‌ها، جذابیت و تازگی خود را حفظ کرده است. این فیلم با ترکیب بی‌نظیری از اکشن نفس‌گیر، دیالوگ‌های به‌یادماندنی و بازی‌های قدرتمند، توانسته است جایگاه ویژه‌ای در دل علاقه‌مندان به سینما پیدا کند. جان‌سخت نه تنها به عنوان یک فیلم اکشن برجسته شناخته می‌شود، بلکه به عنوان یک تجربه سینمایی کامل و لذت‌بخش که هر بار تماشایش هیجان‌انگیز است، به یادگار مانده است.