نقدهای فیلم بروتالیست

از همان ابتدا، «بروتالیست» در نمایش شکوه و عظمت کوتاهی نمی‌کند. این درام درخشان، یک داستان سمی از تجربه مهاجرت و روایتی گیرا از عشق و امیدی است که از طریق رذالت و مبارزه آزموده می‌شود. آدرین برودی در نقش یک معمار مجارستانی-یهودی، اجرایی را ارائه می‌دهد که بدون شک او را نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد خواهد کرد. او به طرز خارق‌العاده‌ای سفر عاطفی شخصیتش را در طول چندین سال به تصویر می‌کشد. فلیس...

آیا ممکن است یک فیلم مدرن در سایه بناهای تاریخی سینما مانند «همشهری کین» و «پدرخوانده» بایستد؟ «بروتالیست» به شکلی جسورانه این کار را امتحان می‌کند. این یک فیلم سخت، رمان‌گونه و آگاهانه است که با وجود گستردگی حساب‌شده‌اش، تسلطی آهنین بر مخاطب دارد. این حماسه اسطوره‌ساز، همزمان که اوج می‌گیرد، به جلو نیز حرکت می‌کند. آدرین برودی در نقش اصلی، سرشار از درد و اشتیاق است و اجرایی فراتر از نقش‌آفرینی اس...

فیلم «بروتالیست» ساخته بردی کوربت، یک نگاه جسورانه، زیبا و بی‌رحمانه به ایالات متحده است؛ نه آنطور که دوست داریم درباره‌اش فکر کنیم، بلکه آنطور که واقعاً برای کسانی است که زیر بار آن له شده‌اند. این فیلم نه تنها یکی از بهترین و قدرتمندترین فیلم‌های سال ۲۰۲۴ است، بلکه یکی از صادقانه‌ترین و خوش‌نوشت‌ترین آثار کوربت و مونا فستولد نیز محسوب می‌شود. آدرین برودی در نقش یک معمار یهودی مجارستانی که از هول...

درست مانند پروژه‌های معماری شخصیت اصلی‌اش، ساخت «بروتالیست» نیز یک اودیسه طولانی و پر از مانع بوده و این تلاش در هنر و توجه دقیق به جزئیات فیلم کاملاً مشهود است. آدرین برودی در این فیلم، بهترین بازی دوران حرفه‌ای خود را ارائه می‌دهد. این فیلم همزمان که یک اثر بروتالیستی تأثیرگذار است، ضربه‌ای به همان اندازه تأثیرگذار از بی‌رحمی را نیز به همراه دارد. تأثیر درام‌های سنگین پل توماس اندرسون مانند «است...

«بروتالیست» یک درام به طرز وحشیانه‌ای هوشمندانه برای یک دوران به طرز وحشیانه‌ای احمقانه است. این حماسه آمریکایی به همه چیز، از طبقه‌گرایی و نژادپرستی گرفته تا یهودستیزی و هولوکاست، می‌پردازد. فیلم یک ویترین درخشان برای دو تن از عجیب‌ترین و جسورترین بازیگران سینما، یعنی برنده اسکار، آدرین برودی، و گای پیرس دمدمی‌مزاج است. این دو به عنوان رقبایی که یکی نماد هنر و دیگری نماد سرمایه‌داری بی‌رحم است، ب...

این فیلم یک نگاه گسترده اما تلخ به موفقیت‌ها و چالش‌های ساخت هنر شخصی در یک سیستم سرمایه‌داری است. بردی کوربت، کارگردان، بزرگترین فریاد اعتراضی خود را تا به امروز سر داده است؛ یک قمار با توجه مخاطب که در مجموع نتیجه‌بخش است. بازی آدرین برودی در نقش اصلی، دردناک و ملموس است. گای پیرس نیز در نقش یک حامی ثروتمند، اجرایی عالی از یک شخصیت کارتونی متظاهر ارائه می‌دهد. نیمه دوم فیلم در تماشای اول ممکن اس...