نقدهای راجرز مووی نیشن (rogersmovienation) درباره فیلم و سریال‌ها

کارگردان کره‌ای که اولین بار با فیلم کمدی-هیولایی زیرکانه‌اش «میزبان» به شهرت جهانی رسید، با جدیدترین اثرش، «انگل»، دوباره به رابطه میزبان-انگل می‌پردازد. بونگ جون-هو یک طنز تاریک از داراها و نداراهای مبتکر خلق کرده است، فیلمی که به عنوان یک کمدی «کلاهبرداری بزرگ» لذت‌بخش آغاز می‌شود و هرچه پیش می‌رود، عمیق‌تر و از نظر سیاسی تندتر - و خشن‌تر - می‌شود. هوشمندانه‌تر از همه، این نقد تند بر نابرابری ج...

یک فیلمساز ماهر با تمام منابع پیشرفته‌ای که شایسته مردی است که بلاک‌باسترهای علمی-تخیلی و کتاب‌های مصور تولید می‌کند، با نتایج نفس‌گیر و خیره‌کننده در «دانکرک» به تاریخ توجه می‌کند. کریستوفر نولان افسانه عقب‌نشینی «معجزه‌آسا»ی بریتانیا از سقوط فرانسه را به یک انفجار هولناک و غوطه‌ورکننده از ترس و وحشت بزرگترین نسل بریتانیا تبدیل می‌کند، یک تجربه هیجان‌انگیز و تپنده‌قلب که بهترین فیلم تابستان و یکی...

این خنده‌ها نیستند که به ما می‌گویند پیکسار با جدیدترین اثرش، «درون و بیرون»، به فرم بازگشته است، بلکه قلب آن است. این یک کارتون کودکانه است که با احساسات، از طغیان‌های خشم گرفته تا مارپیچ‌های غم، سروکار دارد. این فیلم به کودکان، با انیمیشن و شوخی، می‌آموزد که هر احساسی جایگاه و ارزش خود را دارد. همانند «داستان اسباب‌بازی» و «بالا»، این فیلم درباره از دست دادن کودکی حسرت‌بار است و اینکه چگونه قوی‌...

این فیلم نزدیک‌ترین تجربه‌ای است که هر کدام از ما ممکن است به زوال عقل داشته باشیم. فلوریان زلر، نمایشنامه‌نویس فرانسوی، و ستاره بی‌بدیلش، آنتونی هاپکینز، سردرگمی، پارانویا، وحشت و جرقه‌هایی از هوشیاری را که مشخصه بیماری آلزایمر است، هم از بیرون و هم از درون، به تصویر می‌کشند. از دیدگاه آنتونی، چیزهایی که به یاد می‌آورد در حال تغییر هستند و زمان در یک حلقه بی‌پایان در حال تکرار است. هاپکینز به خوب...

«بروتالیست» یک درام به طرز وحشیانه‌ای هوشمندانه برای یک دوران به طرز وحشیانه‌ای احمقانه است. این حماسه آمریکایی به همه چیز، از طبقه‌گرایی و نژادپرستی گرفته تا یهودستیزی و هولوکاست، می‌پردازد. فیلم یک ویترین درخشان برای دو تن از عجیب‌ترین و جسورترین بازیگران سینما، یعنی برنده اسکار، آدرین برودی، و گای پیرس دمدمی‌مزاج است. این دو به عنوان رقبایی که یکی نماد هنر و دیگری نماد سرمایه‌داری بی‌رحم است، ب...

در این فیلم، «رامل راس» به عنوان کارگردان، تقریباً اجرا را تحت‌الشعاع تکنیک قرار داده است. شخصیت‌ها در ابتدا پنهان هستند و از پایین به بالا دیده می‌شوند. اما این یک رویکرد مبتکرانه در اقتباس از رمان «کولسون وایت‌هد» است. راس بیننده را به چالش می‌کشد تا وارد فضای ذهنی فیلم شود و شخصیت‌ها را قبل از اینکه به طور کامل دیده و شناسایی شوند، درک کند. او ما را مجبور می‌کند نه با گذشته‌ای دور، بلکه با گذشت...