سریال همسر دیگر (Kuma - The Other Wife)

در دل کوه‌های خشن و خاکی شرق ترکیه، جایی که طبیعت و سنت دو نیروی تغییرناپذیرند، زنی به نام جیلان پا به سرنوشتی می‌گذارد که خودش انتخابش نکرده. سریال همسر دیگر / یا هوو نه فقط داستان یک رابطه، بلکه کشاکشی است میان زن بودن و انسان ماندن در دل ساختارهایی که بیشتر از اینکه عاشقانه باشند، حکم می‌کنند. 

آیبوکه ییلماز در نقش جیلان، زنی‌ست که به جرم ناکرده متهم شده و برای نجات از فروریختن کامل زندگی‌اش، چاره‌ای جز پذیرفتن نقش کُما ندارد همسر دوم مردی که زمانی به او دل بسته بود، اما حالا نگاهش چیزی میان تردید، خشم و خواستن است. مقابلش، امره اوزمن در نقش کاران، مردی‌ست درگیر میان برادری ازدست‌رفته، سنتی سنگین و قلبی که هنوز تپش‌هایش را انکار می‌کند.

درام کُما به‌واسطه‌ی تیم سازنده‌ای شکل گرفته که تجربه‌شان در ساخت درام‌های پرکشش اثبات‌شده است. شورانر اینجی گولن اوآر، خالق آثار محبوبی چون  الیف  و  پرندگان زخمی ، با نگاهی زنانه و انسانی، بار دیگر قصه‌ای طراحی کرده که همزمان هم محلی‌ست، هم جهانی. کارگردانان آتیلا جنگیز و ایرماک چنگل نیز در روایت طولانی و نفس‌گیر این داستان عاشقانه و دردآلود، هماهنگی دقیق میان فرم و محتوا را حفظ کرده‌اند.

در نگاه اول،  همسر دیگر  شاید فقط یک درام عاشقانه یا حقوقی به‌نظر برسد، اما در عمق آن، پرسش‌هایی اساسی درباره‌ی عدالت، آزادی و نقش زن در جامعه‌ای سنتی موج می‌زند. مخاطب نه‌فقط با داستان، بلکه با سکوت‌ها، نگاه‌ها و تعارض‌های زیرپوستی شخصیت‌ها به دوگانگی عشق و اجبار فکر می‌کند.

سریال با بیش از ۱۰۰ قسمت، به‌وضوح برای روایت گسترده و درگیرکننده طراحی شده است؛ ساختاری که به بازیگران و نویسندگان اجازه می‌دهد شخصیت‌ها را به‌تدریج، در برخورد با رنج و امید، بپرورانند. ترکیب عناصری از درام حقوقی، عاشقانه‌های پرفشار، و درگیری‌های خانوادگی سنتی باعث شده  کُما  از ابتدا مورد توجه خریداران بین‌المللی قرار بگیرد قبل از اینکه حتی پخش شود.

واژه‌ی  کُما  به خودی خود بار فرهنگی و عاطفی عظیمی دارد: همسر دوم، زنی که به خانه آورده می‌شود نه از سر عشق، بلکه به حکم ضرورت، آبرو یا سیاست خانوادگی. همین واژه است که ستون فقرات این سریال را می‌سازد و با هر قسمت، معنا و وزن تازه‌ای پیدا می‌کند. هنرپیشه‌های همسر دیگر  موفق شده‌اند درد و دلبستگی را نه با شعار، بلکه با جزئیاتی ملموس به تصویر بکشند. تماشای این سریال تجربه‌ای‌ست احساسی، فکرشده و در عین حال بی‌رحمانه واقعی. سریالی برای کسانی که به دنبال قصه‌هایی هستند که نه‌فقط سرگرم، بلکه تغییر دهند.