بهترین سریال های پلیسی ترکیه ای؛ نگهبانان امنیت با زبان ترکی
-
چه چیزهایی می‌تواند یک عنوان را در مجموعه بهترین سریال های پلیسی ترکی قرار دهد؟ اکشن خوب؟ داستان کشش دار؟ در واقع ترکیه پس از مدت‌ها ساخت سریال‌های مختلف به فرمولی تا حدودی کلیشه‌ای دست یافته که بتواند سریال پلیسی خود را با کشش و جذاب طراحی کند. در کنار این‌ها در میان این عناوین نمونه‌های بسیاری هستند که تقلیدی موفق از عناوین هالیوودی و کره‌ای به شمار می‌آیند. هرچند با وجود اکشن و فضایی جنایی این سریال‌ها هنوز‌هم ماهیت سریال ترکیه‌ای بودن خودشان را حفظ کرده‌اند، برخی از آن‌ها توانسته‌اند در کنار چذاب بودن راه خود را به سمت رتبه‌های برتر سریال‌های جنایی پلیسی باز کنند.
بهترین سریال های پلیسی ترکیه ای
در این قسمت از مطلب نگاهی می‌اندازیم به برخی از برترین اسامی میان سریال های پلیسی ترکیه‌ای. این عناوین در کنار تصاویر جذاب و تیزر‌های تخصصی در اختیار شما قرار می‌گیرند.
بعضی داستان‌ها فقط روایت نمی‌شوند، بلکه به جان آدم می‌نشینند و تا مدت‌ها ذهن را درگیر می‌کنند. شخصیت (Şahsiyet - Persona 2018) یکی از همان بهترین سریال های پلیسی ترکیه ای است که فراتر از یک قصه‌ی جنایی، ما را به درون تاریک‌ترین گوشه‌های ذهن انسان می‌برد. این عنوان را می‌توان به راحتی بهترین سریال ترکی پلیسی دانست، سریالی که با داستانی هوشمندانه، شخصیت‌پردازی کم‌نقص و فضاسازی نفس‌گیر، مخاطب را به چالش می‌کشد: آیا عدالت، بدون حافظه، همچنان عدالت است؟
همه چیز از یک تشخیص پزشکی شروع می‌شود. آگاه بی‌اوغلو، کارمند بازنشسته‌ی دادگستری، متوجه می‌شود که به آلزایمر مبتلا شده و چیزی نمانده تا خاطراتش از بین بروند. اما این بیماری به‌جای اینکه او را تسلیم کند، آزادی‌ای را به او هدیه می‌دهد که شاید هیچ‌کس دیگر تجربه نکرده باشد؛ او دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد. در این شرایط، تصمیمی عجیب می‌گیرد: اجرای عدالت، اما نه از طریق قانون، بلکه با دستان خودش. قاتلی که دیگر از مجازات نمی‌ترسد، چون تا زمانی که حقیقت آشکار شود، او حتی خودش را هم به یاد نخواهد آورد.
در سوی دیگر داستان، نورا الماس، یکی از معدود زنان شاغل در بخش جنایی پلیس، درگیر پرونده‌ای پیچیده می‌شود که به طرز عجیبی با گذشته‌ی او گره خورده است. با هر قدمی که برمی‌دارد، تکه‌های پازلی را کنار هم می‌چیند که به دنیای آگاه و جنایات حل‌نشده‌ی گذشته منتهی می‌شود. اما آیا او موفق می‌شود قبل از اینکه آگاه از صفحه‌ی ذهن خودش محو شود، این معما را حل کند؟
سایت Foreign Crime Drama درباره این سریال می‌نویسد
سریال Persona با زمان بازی می‌کند و اتفاقات خارج از ترتیب رخ می‌دهند، اما بهتر است به روایت اعتماد کنیم. انگیزه‌های آگاه به‌آرامی آشکار می‌شوند و هرچه بیشتر بدانیم، بیشتر با او همراه می‌شویم. ترکیب تراژدی و طنز عالی است و بازیگر نقش اصلی فوق‌العاده انتخاب شده. تنها ایراد، شخصیت نوورا است که هنوز عمق ندارد. قسمت اول کند است، اما ارزش صبر کردن را دارد. اگر به درام جنایی متفاوت علاقه دارید، Persona را ببینید.
وقتی خیابان‌های استانبول نفس می‌کشند، قانون را گلوله‌ها می‌نویسند و خانواده، هم‌زمان حکم زندگی و مرگت را دارد، می‌توان گفت که تو در چوکور هستی! سریالی که با ضرباهنگی تند، دیالوگ‌هایی ماندگار و صحنه‌هایی که نفس را در سینه حبس می‌کند، یکی از نمادهای با کیفیت سریال ترکی پلیسی مافیایی شد.
داستان گودال حول خانواده‌ی کوچووالی می‌چرخد؛ خاندان مافیایی‌ای که سال‌ها کنترل یکی از پرتنش‌ترین محله‌های استانبول را در دست دارند. اما برخلاف دیگر باندهای خلافکار، قانون آن‌ها مشخص و غیرقابل مذاکره است: مواد مخدر در چوکور ممنوع است! اما وقتی گروهی قدرتمند و بی‌رحم سعی می‌کنند این قانون را بشکنند، جنگی بی‌رحمانه آغاز می‌شود. درست در همین لحظه، یاماچ کوچووالی، پسر کوچک خانواده که زندگی آرام و به دور از خشونت را انتخاب کرده بود، مجبور می‌شود به خانه بازگردد و در قلب درگیری‌هایی قرار بگیرد که فراتر از خیابان‌های محله است. او باید نه‌تنها از خانواده‌اش، بلکه از نام چوکور و همه‌ی آن چیزی که برایش ساخته شده، دفاع کند.
سریال چوکور با داستانی که ترکیبی از اکشن، درام خانوادگی و جنایت است، موفق شد به یکی از محبوب‌ترین سریال های ترکیه تبدیل شود. این مجموعه، به کارگردانی سینان اوزترک و نویسندگی گوکهان هورزوم، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ در چهار فصل و مجموعاً ۱۳۱ قسمت از شبکه‌ی Show TV پخش شد و با صحنه‌های اکشن، دیالوگ‌های قوی و شخصیت‌پردازی عمیق، مخاطبان زیادی را جذب کرد. اما چیزی که چوکور را فراتر از یک سریال معمولی جنایی کرد، شخصیت‌های پیچیده و روابط عمیقی بود که هر قسمت را به یک تجربه احساسی و پرتنش تبدیل می‌کرد.
اگر فکر می‌کنی هیچ چیز دردناک‌تر از خیانت نیست، پس هنوز نفوذی را ندیده‌ای! این سریال پلیسی ترکیه ای، تلفیقی از اکشن، جنایت، درام و احساسات عمیق خانوادگی است. در دنیایی که اعتماد حکم طلا را دارد و خیانت مثل خنجری از پشت فرود می‌آید، دو برادر، بدون اینکه از وجود یکدیگر خبر داشته باشند، در دو سوی یک بازی خطرناک قرار می‌گیرند.
سارپ ییلماز (با بازی چاعاتای اولوسوی)، یک دانشجوی ممتاز آکادمی پلیس است که درست در لحظه‌ی فارغ‌التحصیلی، از نیروی پلیس اخراج می‌شود. اما این بخشی از یک نقشه‌ی بزرگ است؛ او به‌عنوان نفوذی، وارد دنیای جنایتکاران استانبول می‌شود تا جلال بایسال، رئیس قدرتمند مافیا را از درون نابود کند. در آن سوی میدان، مرت ییلماز (آراس بولوت اینملی) که در کودکی توسط همین مافیا ربوده شده، در سایه‌های این جهان رشد کرده و حالا به یکی از افراد معتمد جلال تبدیل شده است. اما او هم بدون اینکه بداند، وارد پلیس شده و به‌عنوان نفوذی مافیا در نیروی امنیتی کشور فعالیت می‌کند.
اما نقطه‌ی اوج ماجرا اینجاست: این دو نفر، برادرند! اما حقیقت را نمی‌دانند و هر یک در تلاش است تا دیگری را نابود کند. داستانی که در ابتدا به نظر می‌رسد فقط یک نبرد میان پلیس و خلافکارهاست، کم‌کم تبدیل به درامی تلخ از سرنوشت و خانواده می‌شود.
نفوذی تنها یک سریال پربیننده نبود، بلکه یکی از پرافتخارترین سریال های پلیسی ترکیه ای هم شد. این مجموعه توانست در Pantene Golden Butterfly Awards 2017 جایزه‌ی بهترین سریال تلویزیونی را کسب کند. چاعاتای اولوسوی جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد را از Stars of the Year Awards 2017 گرفت، و بازیگران و عوامل دیگر سریال هم نامزد و برنده‌ی جوایز مختلفی شدند.
در دل دشت‌های بی‌پایان آناتولی، جایی که هیچ چیز بیشتر از سایه‌ی حقیقت ترسناک نیست، سریال ترکی پلیسی جنایی متولد شد که نگاه‌ها را به خود خیره کرد. کویر (Bozkır) نه فقط یک سریال جنایی، بلکه سفری به درون تاریکی‌های روح انسان است. در این جهان، عدالت و گناه به اندازه‌ی خاک زیر پای کارآگاهان قدیمی و تازه‌کار، در هم تنیده شده‌اند. این سریال که در سال ۲۰۱۸ پخش شد، با روایت داستانی که به جای خیر و شر مطلق، از مناطق خاکستری تغذیه می‌کند، یکی از متفاوت‌ترین آثار جنایی تلویزیون ترکیه شد.
همه چیز با یک قتل هولناک در شهری کوچک آغاز می‌شود؛ شهری که سکوتش بیش از هر فریادی ترسناک است. سیفی امیر (با بازی درخشان یغیت اوزشنر)، یک پلیس باتجربه و خشن، که سال‌ها در دنیای جرم و جنایت غرق شده، همراه با دستیار جوانش نوری پامیر (اکین کوچ) وظیفه‌ی حل این پرونده را بر عهده می‌گیرند. آن‌ها با جسد بی‌جان یک کودک در نزدیکی یک درخت روبه‌رو می‌شوند و از همان لحظه، کابوس‌شان آغاز می‌شود. هر سرنخی که پیدا می‌کنند، آن‌ها را عمیق‌تر در یک شبکه‌ی پیچیده از قدرت، فساد و دروغ فرو می‌برد. اما بدترین بخش ماجرا؟ حقیقتی که آن‌ها به دنبال کشفش هستند، ممکن است آن‌قدر تلخ باشد که کسی جرئت گفتنش را نداشته باشد.
کویر برخلاف اکثر سریال های جنایی، درگیر کلیشه‌های رایج خیر و شر نمی‌شود. شخصیت‌ها، مثل دنیای واقعی، پر از تناقض‌اند. سیفی، مردی که در نگاه اول به نظر می‌رسد تنها به اجرای قانون اهمیت می‌دهد، خود درگیر تصمیماتی شده که مرز بین عدالت و بی‌رحمی را کمرنگ کرده است. از طرف دیگر، نوری پامیر، پلیس جوانی که در ابتدا معصوم و ایده‌آل‌گرا به نظر می‌رسد، در طول سریال با واقعیت‌های تلخ دنیایی روبه‌رو می‌شود که او را تغییر می‌دهد.
تصور کن یک شب با خیال راحت می‌خوابی و وقتی چشمانت را باز می‌کنی، می‌بینی در زندانی تاریک گیر افتاده‌ای، همه به تو به چشم یک قاتل نگاه می‌کنند و بدتر از همه، خودت هم نمی‌دانی که آیا واقعاً گناهکاری یا نه! محکوم (Mahkum) یکی از هیجان‌انگیزترین سریال های پلیسی ترکی که با فضایی پرتعلیق و داستانی نفس‌گیر، مخاطب را از همان لحظات اول به دام می‌اندازد.
فیرات بولوت (با بازی بی‌نظیر اونور تونا) دادستان موفق و خوش‌نامی است که زندگی آرامی در کنار همسر و دختر کوچکش دارد. اما یک روز، در حالی که هیچ چیز از اتفاقات اخیر را به یاد نمی‌آورد، در زندان از خواب بیدار می‌شود؛ متهم به قتل همسر و فرزندش! آخرین خاطره‌ای که به یاد دارد، جشن تولد دخترش پنج ماه قبل است.
در طرف مقابل، باریش یساری (با بازی درخشان اسماعیل حاجی‌اوغلو) یک شخصیت مرموز و چندوجهی است که پیچیدگی‌های او داستان را چند برابر جذاب‌تر می‌کند. او نه یک خلافکار ساده است، نه یک دشمن معمولی؛ بلکه کسی است که می‌تواند تمام ذهنیت مخاطب را درباره‌ی مفاهیم عدالت و حقیقت به چالش بکشد.
سریال از روی درام کره‌ای معروف "متهم بی‌گناه" (Innocent Defendant) اقتباس شده، اما با تغییراتی که در روایت و شخصیت‌پردازی دارد، توانسته هویت مستقل خودش را پیدا کند. فیلمبرداری، استفاده از رنگ‌های سرد و فضاسازی پرتنش، باعث شده بیننده در همان حس ناامیدی و اضطرابی که فیرات تجربه می‌کند، غرق شود.
گاهی اوقات، سکوت بیشتر از هر صدایی گوش‌خراش است. "معصوم" (Masum) یک سریال جنایی-درام ترکی است که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد و با داستانی پر از تعلیق، شخصیت‌هایی چندلایه و روایتی که بیننده را تا آخرین لحظه در ابهام نگه می‌دارد، یکی از ماندگارترین آثار پلتفرم BluTV شد. این مینی‌سریال، در هشت قسمت موفق شد از بسیاری از بهترین سریال های پلیسی ترکی طولانی‌تر و کلیشه‌ای پیشی بگیرد و اثبات کند که یک داستان قوی و اجرای درخشان، مهم‌تر از هر چیز دیگری است.
همه چیز از یک مزرعه‌ی دورافتاده و زندگی ظاهراً آرام یک افسر بازنشسته آغاز می‌شود. جودت (با بازی فوق‌العاده هالوک بیلگینر) کمیسر سابق پلیس است که با همسرش نرمین (نور سورر) در محیطی آرام و به‌دور از هیاهوی شهر زندگی می‌کند. اما این آرامش به‌طرز ترسناکی شکننده است. ورود ناگهانی پسر کوچکش تاریک (اوکان یالابیک) با خبری شوکه‌کننده، نه‌تنها آرامش این خانه را ویران می‌کند، بلکه زخم‌های قدیمی را دوباره زنده می‌کند. پرونده‌ای قدیمی که هرگز بسته نشده، رازی که هیچ‌کس نمی‌خواهد فاش شود، و حقیقتی که هر لحظه بیشتر رنگ خون به خود می‌گیرد.
"معصوم" تنها یک داستان جنایی معمولی نیست، بلکه اقتباسی است از نمایشنامه‌ی معروف "بایراک" نوشته‌ی برکون اویا. نکته‌ی جالب اینجاست که خود اویا نیز نویسندگی سریال را بر عهده داشته و توانسته فضای رازآلود و دیالوگ‌های قوی نمایشنامه را با حال‌وهوای سینمایی ترکیب کند. حتی اگر دقت کنی، در قسمت اول سریال، خود برکون اویا را در نقش یک مسئول هتل می‌توان دید؛ یک حضور کوتاه اما جذاب که ادای احترامی است به اثر خودش.
در دنیایی که کارآگاه‌ها اغلب با کت‌وشلوار اتوکشیده و دیالوگ‌های پرطمطراق به تصویر کشیده می‌شوند، بهزاد چ مردی است که قوانین بازی را از نو تعریف می‌کند. او نه کت‌وشلواری شیک به تن دارد و نه حاضر است در برابر ناعدالتی سکوت کند. این سریال ترکی، که در سال ۲۰۱۰ پخش شد، یکی از واقع‌گرایانه‌ترین آثار پلیسی ترکیه است؛ سریالی که بر خلاف اغلب آثار جنایی، پرونده‌های پیچیده را با زرق‌وبرق کاذب ارائه نمی‌دهد، بلکه آن‌ها را همان‌طور که در خیابان‌های سرد آنکارا رخ می‌دهند، به نمایش می‌گذارد.
بهزاد چ. (با بازی قدرتمند اردال بشیکچی‌اوغلو) یک افسر پلیس سرسخت و بداخلاق در اداره‌ی جنایی آنکارا است. او کسی نیست که قوانین را مو به مو اجرا کند؛ بلکه راه و روش خودش را دارد. برخوردش با خلافکاران بی‌رحمانه است، نسبت به مقامات بالا و سیستم فاسد پلیس بی‌اعتماد است و از همه مهم‌تر، هیچ ترسی از به چالش کشیدن قدرت‌های پشت پرده ندارد.
زندگی شخصی او اما به همان اندازه‌ی کارش آشفته است. او یک ازدواج ناموفق دارد و تنها نقطه‌ی روشن زندگی‌اش، برنا، دخترش، است. اما درست همان‌طور که همیشه در دنیای بهزاد، چیزی قرار نیست آرام بماند، مرگ مشکوک برنا، او را در مسیری قرار می‌دهد که با هر قدم، بیشتر در باتلاق حقیقت فرو می‌رود.
این سریال بر اساس رمان‌های معروف "هر تماس اثری بر جا می‌گذارد" و "حفاری نهایی" نوشته‌ی امراه سربس ساخته شده است. برخلاف اغلب آثار جنایی که به‌دنبال پیچیدگی‌های مصنوعی هستند، داستان این سریال مثل یک پازل واقعی جلو می‌رود، با شخصیت‌هایی که خاکستری‌اند، دیالوگ‌هایی که بوی زندگی واقعی می‌دهند، و آنکارایی که فقط پس‌زمینه‌ی داستان نیست، بلکه خودش یکی از شخصیت‌های اصلی سریال است.
همه چیز با یک قتل سریالی شروع می‌شود. یک قاتل مرموز، اجساد قربانیان خود را در خیابان‌های محله‌ی چنگیرکلی، که متعلق به جامعه‌ی رومانی‌های ترکیه است، رها می‌کند و در کنار هر جسد، سه سکه می‌گذارد. پلیس با مجموعه‌ای از سرنخ‌های گنگ مواجه است و به یک نتیجه‌ی اولیه می‌رسد: همه‌ی مسیرها به کارتال، رئیس خلافکاران محله، ختم می‌شود.
اما مشکل اینجاست که کارتال (با بازی اوراز کایگیلاراوغلو)، اگرچه یک خلافکار است، اما قاتل نیست! او برای حفظ کنترلش بر محله، چاره‌ای ندارد جز این که با بزرگ‌ترین دشمن خود، یعنی افه (اکین کوچ)، افسر پلیس سرسختی که در پی حل این پرونده است، همکاری کند. اما اتحاد بین یک پلیس قانون‌مدار و یک خلافکار که همیشه از قانون فرار کرده، چقدر می‌تواند دوام بیاورد؟ این همان سؤال بزرگی است که این سریال بارها و بارها آن را در قالبی پرتعلیق و جذاب مطرح می‌کند.
جالب است بدانید این سریال از همان ابتدا به عنوان قسمت سوم از سه‌گانه‌ی مافیایی آی یاپیم شناخته شد، پس از "چوکور" و "نفوذی". همچنین موسیقی متن سریال یکی از عوامل اصلی موفقیت آن بود. قطعه‌ی اصلی سریال که توسط Toygar Işıklı ساخته شد، حال و هوای تاریک و درگیرکننده‌ی داستان را دوچندان کرد.
در دنیای بهترین سریال های پلیسی ترکی، همیشه یک حقیقت وجود دارد: برای حفاظت از کشور، باید چیزهایی را فدا کرد که دیگران حتی جرات از دست دادنشان را ندارند. "تشکیلات" (Teskilat) یک سریال اکشن-جاسوسی ترکی است که نشان می‌دهد قهرمانان واقعی، آن‌هایی نیستند که مردم بشناسند، بلکه آن‌هایی هستند که در سایه زندگی می‌کنند.
تشکیلات داستان گروهی از مأموران سازمان اطلاعات ملی ترکیه (MIT) را روایت می‌کند که برای دفاع از امنیت کشورشان، از هویت خود می‌گذرند. سردار، زهرا، حکمت، گورجان و دیگر اعضای تیم، نه‌تنها باید با دشمنانی خطرناک مقابله کنند، بلکه در دنیایی پر از خیانت و توطئه، حتی به نزدیک‌ترین افراد زندگی‌شان هم نمی‌توانند اعتماد کنند.
داستان از جایی شروع می‌شود که یک عملیات تروریستی، امنیت ترکیه را تهدید می‌کند. این گروه ویژه، مأموریت پیدا می‌کنند تا دشمنانی را که در پشت پرده کنترل اوضاع را به دست گرفته‌اند، شناسایی و متوقف کنند. اما مشکل اینجاست که دشمنان این بار نه از بیرون، بلکه از درون خود سیستم نفوذ کرده‌اند. در چنین شرایطی، هر تصمیم اشتباه می‌تواند سرنوشت کل کشور را تغییر دهد.
در دنیای سریال‌های پلیسی، خیابان‌های پشتی (Arka Sokaklar) مانند یک کهنه‌سرباز است که از سال ۲۰۰۶ تا کنون، داستان‌های پلیسی استانبول را به تصویر می‌کشد. این سریال یکی از طولانی‌ترین سریال‌های تاریخ ترکیه است! با بیش از ۱۹ فصل و بیش از ۶۹۰ قسمت، رکورددار پخش مداوم در ژانر پلیسی است.
این سریال داستان تیمی از پلیس‌های جنایی استانبول را روایت می‌کند که در هر قسمت، با پرونده‌ای جدید از قتل، قاچاق، دزدی و ماجراهای پیچیده روبه‌رو می‌شوند. اما چیزی که "خیابان‌های پشتی" را از دیگر سریال‌های جنایی متمایز می‌کند، تمرکز آن بر زندگی شخصی و احساسی مأموران پلیس است.
در رأس این تیم، ریزا سویلو (با بازی فوق‌العاده زافر ارگین) قرار دارد؛ پلیسی با تجربه، که حکم پدر تیم را دارد. او با درایت و مهارتش، تیم را در میان هرج‌ومرج‌های استانبول هدایت می‌کند. در کنار او، افسران مختلفی در طول سال‌ها وارد داستان شده و بعضی از آن‌ها در جریان پرونده‌ها، جان خود را از دست داده‌اند. تغییرات مداوم در تیم پلیسی، یکی از دلایلی است که سریال همیشه زنده و پویا مانده و مخاطب را خسته نکرده است.
سخن پایانیبه پایان لیست بهترین سریال های جنایی ترکیه ای رسیدیم، امیدواریم که از این عناوین لذت ببرید و اگر آن‌ها را دیده‌اید نظرات خودتان را در قسمت نظرات سایت پاراج با ما به اشتراک بگذارید. این لیست به مرور زمان کاملتر می‌شود پس اگر عنوانی را می‌شناسید که در اینجا از آن اسم برده نشده حتما در قسمت کامنت‌ها به آن اشاره کنید.