از همان ابتدای ورود تلویزیون به خانهها در دهه ۱۹۵۰ میلادی، ساخت سریالها هم کلید خورد. یکی از اولین و پرمخاطبترین مجموعهها، سریال های عاشقانه بودند. دلیل این محبوبیت هم داستان درگیر کننده، همذات پنداری مخاطبان و علاقه گروههای مختلف بینندگان به این ژانر بود.
با گذشت دههها تا به امروز که سریال های عاشقانه جدید و جذابی را شاهد هستیم؛ این سبک با تلفیق شدن با ژانرهای تاریخی، درام، خانوادگی و سایر سبکها توانست بسیار محبوبتر شود، تا جایی که امروزه شرکتهایی همچون نتفلیکس و HBO از بزرگترین کمپانیهایی هستند که سریال رمانتیک میسازند.
سادگی در ساخت و عدم نیاز به جلوههای ویژه پرهزینه باعث شد که نمایش سریالهای عاشقانه را تقریبا در تمام کشورهای خارجی شاهد باشیم. از رمانتیکهای آمریکایی مثل "مردم عادی" و "بریجرتون" گرفته تا عاشقانههای ترکیهای نظیر "شربت زغال اخته" و "کلاغ سیاه" و همچنین تلویزیون کره که با سریالهای "آقای آفتاب" و "غمهای ما" طرفداران زیادی را به سمت خود کشانده است. در کشور ما هم این ژانر بسیار پر طرفدار است؛ "شهرزاد"، "پوست شیر" و "در انتهای شب" از محبوبترین سریال های رمانتیک این سالها بودند.
سریال های عاشقانه جدیدی که در یک دهه گذشته تولید شده اند، با تمرکز بر شخصیتپردازی عمیق و داستانهای چندلایه، توانستهاند نسل جدیدی از تماشاگران از مرد و زن تا کوچک و بزرگ را به خود جذب کنند. از برترین سریال های عاشقانه این سال ها میتوان به "مثل آب برای شکلات 2024"، "انگار فردایی نیست 2024"، "ملکه 2022" و "هیچکس این را نمیخواهد 2024" اشاره کرد که بسیار جذاب و پر مخاطب بودند. در کل، سریالهای رمانتیک با تطبیق با تغییرات فرهنگی و تکنولوژیک، همواره به عنوان یکی از ژانرهای محبوب و تاثیرگذار تلویزیونی باقی ماندهاند.
