انیمیشن الیو (Elio 2024)

با دیدن «الیو» می‌توانم بگویم که پیکسار دوباره به اوج خود بازگشته است؛ این فیلم اثری شوخ، شیرین و آماده برای به بازی گرفتن احساسات شماست. درست است که داستان در نگاه اول قلمرویی آشنا برای این استودیو به نظر می‌رسد و برخی تصاویر و زیبایی‌شناسی‌های آن ممکن است یادآور آثاری چون «روح» یا «درون و بیرون» باشد، اما فیلم با وجود تمام مشکلات تولیدش، با صدایی منسجم و متمایز ظاهر می‌شود. نکته برجسته، بازیگوشی...

آیا تو هم، پیکسار؟ کمتر از یک دقیقه از شروع «الیو» نمی‌گذرد که متوجه می‌شویم با همان کلیشه همیشگی دیزنی، یعنی شخصیت اصلی با والدین مرده، روبرو هستیم. فیلم داستان پسر ۱۱ ساله‌ای است که در میان بیگانگان فضایی، حس تعلق و درک متقابل را پیدا می‌کند. به عنوان داستانی درباره بچه‌هایی که جایگاه خود را پیدا می‌کنند و می‌فهمند که بزرگترها حتی اگر همیشه درکشان نکنند، دوستشان دارند، «الیو» یک داستان دوست‌داشت...

جدیدترین اثر پیکسار، «الیو»، فیلمی احساساتی اما صمیمی است؛ همانقدر قابل پیش‌بینی که انتظار می‌رود، اما همانقدر هم لطیف و تأثیرگذار. این فیلم بسیاری از عناصر آثار موفق پیکسار را در خود دارد، اما نقطه ضعف اصلی آن، تمایلش به بیان بیش از حد صریح احساسات و مضامین از طریق دیالوگ است، گویی فیلمسازان به درک کودکان از داستان اعتماد کافی ندارند. بسیاری از شخصیت‌های فرعی نیز بدون هیچ هشداری از داستان حذف می‌...