اسکارلت جوهانسون

اسکارلت اینگرید جوهانسون، هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است که در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۴ در محله منهتن نیویورک به دنیا آمد. پدرش به نام کارستن اولاف جوهانسون، یک معمار است که اصالتاً اهل کپنهاگ، دانمارک می باشد. مادرش ملانی اسلون نام دارد که نیویورکی است و به عنوان تهیه کننده کار می کرد. جوهانسون در PS 41، یک مدرسه ابتدایی در روستای گرینویچ، منهتن شرکت کرد. وقتی او سیزده ساله بود والدینش از هم جدا شدند. او اغلب با مادربزرگ مادری خود، دوروتی اسلون، که یک دفتردار و معلم مدرسه بود، وقت می گذراند. جوهانسون به ویژه به تئاتر موزیکال و دسته های جاز علاقه داشت و دروس تپ رقص را آموخت. او در کودکی با خیره شدن در آینه بازیگری را تمرین می کرد. پس از ثبت نام در موسسه تئاتر لی استراسبرگ و تست بازیگری برای تبلیغات، به زودی علاقه خود به تبلیغ را از دست داد. او تمرکزش را به فیلم و تئاتر معطوف کرد و اولین حضور صحنه‌ای خود را با دو خط در نمایشنامه خارج از برادوی سفسطه با اتان هاوک انجام داد. در همین زمان، جوهانسون شروع به تحصیل در مدرسه کودکان حرفه‌ای، یک موسسه آموزشی خصوصی برای بازیگران کودک مشتاق در منهتن کرد.

فیلم های اسکارلت جوهانسون در کودکی

جوهانسون در 9 سالگی اولین فیلم خود را در نقش دختر جان ریتر در کمدی فانتزی نورث (1994) بازی کرد. وی بعد نقش‌های کوچکی مانند دختر شخصیت‌های شان کانری و کیت کپشاو را در تریلر معمایی Just Cause (1995) و دانشجوی هنر در فیلم اگر لوسی سقوط کرد (1996) بازی نمود. اولین نقش اصلی جوهانسون در نقش آماندا، در Manny & Lo (1996) بود. جوهانسون برای این نقش نامزد دریافت جایزه Independent Spirit برای بهترین نقش اول زن شد. جوهانسون پس از حضور در نقش های کوچک در "پاییز" و "تنها در خانه 3" (هر دو در سال 1997) توجه بیشتری را به خاطر بازی در فیلم نجواگر اسب (1998) با بازی رابرت ردفورد کارگردان جلب کرد و برای این فیلم، نامزد جایزه انجمن منتقدان فیلم شیکاگو برای امیدوارترین بازیگر زن شد. موفقیت جوهانسون با بازی در نقش یک راننده بدبین در کمدی سیاه جهان ارواح (2001) اثر تری زویگاف بود که جایزه انجمن منتقدان فیلم تورنتو را برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی خود دریافت کرد. پس از فارغ التحصیلی از مدرسه حرفه ای کودکان در آن سال، او برای مدرسه هنر Tisch دانشگاه نیویورک درخواست داد، اما رد شد و تصمیم گرفت بر حرفه سینمایی خود تمرکز کند.

فیلم های اسکارلت جوهانسون در بزرگسالی

جوهانسون با دو فیلم در سال 2003 از نوجوانی به نقش بزرگسال تبدیل شد: درام کمدی رمانتیک "گمشده در ترجمه" و درام "دختری با گوشواره مروارید". او در سال 2003 نامزد جایزه بفتا برای بهترین بازیگر نقش اول زن و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن برای هر دو فیلم در سال 2003 شد و اولی را برای فیلم "گمشده در ترجمه" برد. جوهانسون در 2004 با همبازی جان تراولتا، نقش یک نوجوان ناراضی را در فیلم A Love Song for Bobby Long بازی کرد که بر اساس رمان Off Magazine Street نوشته رونالد اورت کپس ساخته شده است. او برای این فیلم برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول زن در درام شد.

جوهانسون در سال 2005 در درام Match Point اثر وودی آلن، نقش نولا، بازیگر مشتاقی را بازی کرد که با مردی متاهل رابطه عاشقانه دارد. این فیلم نامزدی جوهانسون برای گلدن گلوب و جایزه انجمن منتقدان فیلم شیکاگو برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به همراه داشت. او که از کودکی آرزوی حضور در برادوی را داشت، اولین بازی خود را در 2010 در احیای درام «منظره ای از پل» اثر آرتور میلر انجام داد. او در 2010 برنده جایزه تونی برای بهترین بازی توسط یک بازیگر زن برجسته در یک نمایشنامه شد. در 2011، جوهانسون نقش کلی، یک نگهبان باغ وحش را در فیلم خانوادگی "ما یک باغ وحش خریدیم" در کنار مت دیمون بازی کرد و برای بازی خود برنده جایزه منتخب نوجوان برای انتخاب بازیگر زن درام شد.

جوهانسون برای بازی در نقش "بیوه سیاه" در فیلم انتقام جویان (2012)، که یکی دیگر از ورودی های MCU بود، زبان روسی را از یک معلم سابق تلفنی آموخت و برای بازی خود، نامزد دو جایزه انتخاب نوجوان و سه جایزه انتخاب مردم شد. در سال 2013، جوهانسون صداپیشگی شخصیت سامانتا، یک سیستم عامل کامپیوتر خودآگاه، را در فیلم Spike Jonze به جای سامانتا مورتون در این نقش انجام داد. این فیلم برای اولین بار در هشتمین جشنواره بین المللی فیلم رم به نمایش درآمد و او برنده بهترین بازیگر زن شد. وی همچنین نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن از انتخاب منتقدان و همچنین برنده جایزه Saturn برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن در چهلمین جوایز Saturn در 2014 برای بازی خود شد.

جوایز و افتخارات اسکارلت جوهانسون

جوهانسون در فیلم علمی تخیلی جاناتان گلیزر در زیر پوست (2013) انتخاب شد که جایزه BIFA را برای بهترین بازی بازیگر زن در نامزدی فیلم مستقل بریتانیا به ارمغان آورد. جوهانسون در ادامه کار خود در MCU، نقش خود را در نقش بیوه سیاه در فیلم کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان (2014) بازی کرد. این نقش برای او جایزه زحل را برای نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل زن به ارمغان آورد. در 2015 و 2016، جوهانسون دوباره در فیلم‌های MCU Avengers: Age of Ultron و Captain America: Civil War در نقش بیوه سیاه بازی کرد.

برای جنگ داخلی، جوهانسون دومین نامزدی خود را برای جایزه فیلم انتخاب منتقدان برای بهترین بازیگر زن در یک فیلم اکشن و چهارمین نامزدی خود را برای جایزه Saturn برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن به دست آورد. در 2019 در فیلم «داستان ازدواج» به کارگردانی نوآ بامباخ در نتفلیکس بازی کرد. او همچنین نقش مکمل مادر پسر جوانی را که به یک دختر یهودی در آلمان نازی پناه می دهد در طنز تایکا وایتیتی جوجو خرگوش بر عهده گرفت.

جوهانسون اولین دو نامزدی اسکار خود را به ترتیب برای بهترین بازیگر زن و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در داستان ازدواج و جوجو رابیت دریافت نمود و دوازدهمین بازیگری شد که در همان سال نامزد دو جایزه اسکار شده است. او همچنین دو نامزدی بفتا برای این فیلم ها و نامزدی گلدن گلوب برای اولی دریافت کرد. پس از یک سال غیبت در سینما، جوهانسون در 2021 نقش خود را به عنوان بیوه سیاه دوباره ایفا کرد و در آن به عنوان تهیه کننده اجرایی نیز فعالیت نمود. برای این فیلم، برنده ستاره فیلم زن سال 2021 در چهل و هفتمین دوره جوایز انتخاب مردم شد.

جوهانسون با کمدی شهر سیارکی (2023) ساخته وس اندرسون، به سینما بازگشت. این دومین فیلم او بود که پس از (Match Point (2005 در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد. جوهانسون در مرحله بعدی در پروژه آرتمیس، یک فیلم مسابقه فضایی برای +Apple TV، بازی خواهد کرد و در Transformers One که پیش درآمد سری فیلم Transformers است، به ایفای نقش خواهد پرداخت. در 2007 جوهانسون به عنوان بانوی اصلی در موزیک ویدیو جاستین تیمبرلیک برای "What Goes Around... Comes Around" ظاهر شد که نامزد دریافت جایزه MTV Video Music برای بهترین ویدیوی سال شد. در مه 2008، جوهانسون اولین آلبوم خود را به نام Anywhere I Lay My Head منتشر کرد.