نقدهای فیلم میکی 17

با وجود تمام نگرانی‌های پیش از اکران، نیازی به دلواپسی نبود؛ «میکی ۱۷» عالی است. این فیلم به عنوان یک اثر علمی-تخیلی طنزآمیز و تاریک، داستانی درباره مردی است که وجودش به یک شوخی کیهانی تبدیل شده و به همین دلیل، بی‌پایان مصرفی است. فیلم سفری است برای این شخصیت تا بر حس بی‌ارزشی که سیستم بر او تحمیل کرده، غلبه کند. بازی رابرت پتینسون واقعاً فوق‌العاده است و تضاد بین دو نسخه از شخصیت او، یعنی میکی ۱۷...

شاید مقایسه این فیلم با اثر قبلی و شاهکار بونگ جون-هو، یعنی «انگل»، اجتناب‌ناپذیر و البته ناعادلانه باشد. با این حال، «میکی ۱۷» به خودی خود یک فیلم علمی-تخیلی بسیار محکم و جذاب است. داستان درباره یک «مصرفی» به نام میکی است که در یک مأموریت فضایی بارها و بارها می‌میرد و دوباره چاپ می‌شود. نقطه قوت اصلی فیلم، بازی رابرت پتینسون است که کاملاً افسارگسیخته و خیره‌کننده ظاهر می‌شود. او به شکلی استادانه ...

این فیلم از همان ابتدا ساختارهای طبقاتی حاد خود را به نمایش می‌گذارد. شخصیت من، میکی، یک «مصرفی» و دلقک شهر است که در پایین‌ترین سطح نردبان اجتماعی یک کلونی بین‌ستاره‌ای قرار دارد. این کلونی توسط یک سیاستمدار فاشیست‌ و مبتذل اداره می‌شود. اگرچه طنز اجتماعی در فیلم وجود دارد، اما به نظرم بی‌خطر و بی‌اثر است و شخصیت منفی آن به اندازه کافی مرزها را جابجا نمی‌کند. نیمه اول فیلم یک کاوش شبه‌فلسفی در مو...

میکی ۱۷ (با بازی رابرت پتینسون) یک «مصرفی» است؛ موجودی که بارها و بارها تکثیر می‌شود تا برای مستعمره تازه تأسیس روی سیاره نیفلهایم، جان خود را فدا کند. او هر بار درد نسخه‌های قبلی خود را به یاد می‌آورد و با هر کپی جدید، کمتر شبیه به یک انسان با ارزش رفتار می‌شود. پتینسون با کنترل فیزیکی خیره‌کننده‌اش، هر دو جنبه شخصیت‌های «میکی» (میکی ۱۷ احمق و بی‌حال و میکی ۱۸ قهرمان‌تر) را به خوبی به تصویر می‌کش...