فیلم چاوا (Chhaava 2025)

در فیلم چاوا، هر فریاد جنگی و هر زخمی کهنه، مثل خنجری است که از دل تاریخ بیرون زده باشد.

چاوا به کارگردانی لاکسمن اوتکار، اثری است که نه فقط تاریخ را بازگو می‌کند، بلکه آن را زندگی می‌کند. اوتکار که پیش‌تر با فیلم‌هایی مثل میـمی نشان داده بود چطور می‌شود داستان‌های انسانی را به زبان تصویر زنده کرد، این بار به سراغ یکی از حماسی‌ترین فصل‌های تاریخ هند رفته؛ و نتیجه، چیزی فراتر از یک فیلم تاریخی است. وقتی صحبت از بازیگران فیلم چاوا می‌شود، نمی‌توان از ویکی کاوشال عبور کرد: بازیگری که با اضافه کردن ۲۵ کیلو وزن، چهار ساعت و نیم گریم روزانه بدون شکایت، و حتی تحمل درد ناشی از آسیب‌دیدگی حین فیلمبرداری، خود را به سامباجی ماهاراج تبدیل کرد.

صحنه‌ی معروف فریاد " درود بر همراه پارواتی، درود بر ماهادِو! "، که قلب مخاطب را می‌شکافد، در فیلمنامه نوشته نشده بود؛ این یک بداهه‌ی خالص از کاوشال بود، آن‌قدر طبیعی و آتشین که لاکسمن اوتکار تصمیم گرفت بی‌کم‌وکاست آن را در فیلم نگه دارد. جزئیات دیوانه‌واری مثل قالب‌گیری زنده از زبان کاوشال برای سکانس بریده شدن زبان و آرایش بدون VFX بر روی زخم‌ها، تنها بخشی از این دقت جنون‌آمیز پشت صحنه است.

فیلم چاوا، پرهزینه‌ترین پروژه‌ی تاریخ Maddock Films، با موسیقی روح‌بخش ای. آر. رحمان، توانست همزمان در گیشه بدرخشد، با فروش ۹۱ تا ۹۴ میلیون دلار، و در دل‌ها جا باز کند. Chhaava 2025 نه فقط یک روایت قهرمانی، بلکه یک ضربان خونین از گذشته‌ای است که هنوز در رگ‌های امروز می‌تپد.