نقدهای فیلم خطر پرواز

فیلمنامه، شخصیت‌های اصلی‌اش را با دیالوگ‌های واقعاً افتضاحی مواجه می‌کند. تافر گریس مدام جوک‌های بی‌مزه سیتکامی تحویل می‌دهد و میشل داکری هم جز دستور دادن کار دیگری نمی‌کند و هیچ شیمی‌ای بین این دو وجود ندارد. جذاب‌ترین بخش فیلم، اجرای دیوانه‌وار و اغراق‌آمیز مارک والبرگ در نقش شخصیت شرور است. او با انرژی و شخصیت خود، بهترین عنصر فیلم است. اما به شکلی کاملاً گیج‌کننده، والبرگ بیشتر زمان فیلم را ب...

به جای تعلیق، فیلم ظاهری «از کار افتاده و ارزان» و دیالوگ‌هایی ناشیانه دارد که گیبسون آن‌ها را با دیوانه‌بازی خلاقانه اشتباه گرفته است. فیلم فاقد ظرافت‌های کارگردانی است و حتی از آثار ام. نایت شیامالان هم ضعیف‌تر عمل می‌کند. تنها اجرای قابل قبول متعلق به تافر گریس است. میشل داکری در نقش یک مارشال سرسخت، غیرمتقاعدکننده است، اما بازی بد او در برابر اجرای فاجعه‌بار مارک والبرگ در نقش شخصیت شرور، به چ...

فیلم به جای ساختن تعلیق و تنش در یک فضای بسته، به شکلی دیوانه‌وار «سطحی و وقیح» است؛ و زمانی که وقیح نیست، احمقانه است. فیلمنامه با جوک‌ها و تک‌خطی‌های مداوم، به خصوص از جانب شخصیت تافر گریس، دائماً هرگونه حس خطری را از بین می‌برد. میشل داکری خودش را خراب نمی‌کند، اما مارک والبرگ در نقش یک قاتل روانی، اجرایی اغراق‌آمیز و غیرقابل باور ارائه می‌دهد که به اندازه لهجه ساختگی‌اش، تصنعی است. به نظر می‌ر...