75%
نوشته شده توسط Karen Gordon.27 آبان 1404
«النور کبیر» اولین تجربه کارگردانی اسکارلت یوهانسون است و با دقت و ظرافتی شگفتآور، درامی کوچک و دلنشین خلق میکند. فیلم درباره الینور، بازماندهای ۹۴ ساله، و نحوهی مواجهه او با فقدان دوست دیرینهاش است. یوهانسون با لحن ملایم از ورود او به دنیای خانواده و گروههای حمایتی روایت میکند و بدون افتادن در دام احساساتیگری، داستانی درباره سوگواری، هویت و ارتباط میان نسلها ارائه میدهد. بازیهای جون اس...
63%
نوشته شده توسط Lindsey Bahr.16 آذر 1404
«Eleanor the Great» فیلمی احساسی درباره تنهایی، دوستی و تلاش برای آغاز دوباره است، اما فیلمنامه با افزودن یک گره داستانی آزاردهنده—دروغ گفتن شخصیت اصلی درباره گذشتهای مربوط به هولوکاست—از مسیر خود منحرف میشود. بازی درخشان جین اسکوئیب و رابطه لطیف او با دختر جوان، قلب تپنده فیلم است و حس فقدان را باورپذیر منتقل میکند. بااینحال، پیشرفت داستان بیش از حد وابسته به سوءتفاهمها و کشآمدن یک دروغ است...
60%
نوشته شده توسط David Fear.26 مهر 1404
هرچقدر کمتر شیفتهی «النور کبیر» میشوید، بیشتر از حضور «جون باشکوه» خوشحال میشوید. او حتی در غمگینترین لحظات انرژی و شادی زیادی وارد میکند و اسکویب دقیقاً میداند چگونه با کمی طنز و شیرینی، حس پشیمانی، نگاههای کنایهآمیز و دلشکستگی را قابل تحمل کند. فیلم بهاندازهی کافی خوب است و او فوقالعاده است.
60%
نوشته شده توسط Rachel LaBonte.9 آبان 1404
بزرگترین نقطهی قوت فیلم شخصیت اسکوئیب است. او مدام شوخی میکند و مهربانی مادربزرگگونهای از خود نشان میدهد.
50%
نوشته شده توسط Lovia Gyarkye.27 مهر 1404
فیلم بین صحنههای کمدی و لحظات دراماتیک بهطور نامنظمی نوسان میکند و با اینکه جوهانسون کارگردانی توانمند نشان میدهد، برخی ناهماهنگیهای آشفتۀ لحن فیلم را نمیتواند جبران کند.
50%
نوشته شده توسط Alissa Wilkinson.28 مهر 1404
در "اِلِنور کبیر" عناصر کافی برای تماشا وجود دارد، به ویژه ارتباط عمیق و احساسی بین دو زنی که برای غلبه بر غمهای خاص خود به یکدیگر نیاز دارند. ای کاش دنیای اطراف آنها نیز با دقت بیشتری گسترش میافت.
جدیدترین عنوان هابیشتر
