نقدهای سریال خیلی زیاد

در اولین تماشای این سریال، به نظرم اثری ناامیدکننده، از نظر بصری تخت و به شکلی لجبازانه، غیرخنده‌دار آمد. اما هرچه بیشتر به آن فکر کردم، رویکرد سرد و غیرعاشقانه سریال به عشق، برایم هدفمندتر به نظر رسید. به عقیده من، دو شخصیت اصلی داستان، جس و فلیکس، نه به خاطر احساسات پرشور، بلکه به این دلیل کنار هم قرار می‌گیرند که هرکدام نیاز خاصی از دیگری را برآورده می‌کنند. این یک عشق برای دوران مدرن و سرد ماس...

به نظرم این سریال را می‌توان یک فیلمنامه از «ریچارد کرتیس» تصور کرد که شخصیت‌هایش در شرق لندن مواد مخدر مصرف می‌کنند. این اثر جدید «لینا دانم» همان‌طور که انتظار می‌رود، هوشمندانه، آگاهانه و اغلب خنده‌دار است، اما در عین حال یک کمدی-رمانتیک است که بیش از حد تلاش می‌کند خاص باشد و شخصیت اصلی مرد آن به شدت آزاردهنده است. سریال پر از ادای احترام به کمدی-رمانتیک‌های بریتانیایی است و ارجاعات فرهنگی زیا...

این سریال بیشتر متفکرانه است تا پرشور. با اینکه سریال الهام‌گرفته از رابطه واقعی سازندگانش، «لینا دانم» و «لوئیس فلبر» است، اما در انتقال احساسات به مخاطب چندان موفق عمل نمی‌کند و در نهایت، یک عاشقانه بیش از حد سرد را ارائه می‌دهد که نمی‌توان دلباخته‌اش شد. نقطه قوت سریال، دیالوگ‌های هوشمندانه آن است که به خوبی شخصیت‌ها و روابطشان را بدون هیچ پرده‌پوشی به تصویر می‌کشد. با این حال، سریال از نظر اح...

«مگ استالتر» کاریزمای یک نسل را با خود به همراه دارد و «ویل شارپ» نیز در نقش فلیکس، شخصیتی لایه‌مند و همدلی‌برانگیز را به نمایش می‌گذارد. با این حال، با وجود این اجراهای عالی و نویسندگی خاص «لینا دانم»، سریال به طرز عجیبی محدود به نظر می‌رسد. بخشی از این مشکل به سبک بصری تخت و بیش از حد اشباع‌شده نتفلیکس برمی‌گردد که باعث می‌شود سریال ارزان به نظر برسد. علاوه بر این، احساس می‌کنم محدودیت‌های ژانر ...