نقدهای سریال بهشت 2025

این سریال به ندرت آن چیزی است که به نظر می‌رسد. در نگاه اول، یک معمای قتل درباره مرگ یک رئیس‌جمهور سابق است، اما خالق سریال، دن فوگلمن، و ستاره آن، استرلینگ کی. براون، بار دیگر با یک روایت غیرخطی، گیرا و احساسی که اکنون با پیچش‌ها و مخاطرات بسیار دیوانه‌وارتری همراه شده، موفق عمل کرده‌اند. این سریال نیاز به صبر و تعلیق ناباوری دارد، اما با آشکار شدن شگفتی‌هایش، بسیار رضایت‌بخش است. تعلیق سرگرم‌کنن...

«Paradise» دائماً بین جستجو برای قاتل در زمان حال و فلش‌بک‌هایی که گذشته شخصیت‌ها را روشن می‌کنند، در نوسان است. این فلش‌بک‌ها به ما اجازه می‌دهند تا با شخصیت‌های پیچیده‌ای مانند کال برادفورد (که جیمز مارسدن به زیبایی نقش یک بچه پولدار بی‌تفاوت و در عین حال مردی با عمق پنهان را ایفا می‌کند) و سامانتا ردموند، میلیاردر پشت پرده «Paradise» (با بازی جولیان نیکلسون که از تهدیدآمیز بودن ظریف به جنون نزد...

فیلم‌نامه با پرش‌های زمانی و غافلگیری‌های پایان اپیزود، سبکی آشنا برای طرفداران فوگلمن دارد. اگرچه برای مخاطبان جدید می‌تواند تازه و شوکه‌کننده باشد، اما برای کسانی که سال‌ها «This is Us» را دنبال کرده‌اند، این تکنیک‌ها ممکن است کمی تکراری به نظر برسند. با این حال، حتی اگر براون دفترچه تلفن را هم بخواند، باز هم جذاب خواهد بود. شیمی بین براون و جیمز مارسدن (در نقش رئیس‌جمهور کال برادفورد) نیز بسیار...

این سریال با یک غافلگیری هوشمندانه و تکان‌دهنده در قسمت اول، قوی شروع می‌شود. با این حال، در ادامه فصل، این ظرافت جای خود را به یک داستان قابل‌پیش‌بینی و پر از کلیشه‌های سنگین می‌دهد که تنها تا حدی با بازی‌های عالی بازیگران اصلی‌اش نجات پیدا می‌کند. استرلینگ کی. براون در نقش خود همواره تماشایی است و جولیان نیکلسون در نقش یک شخصیت دوگانه، هم ناامیدی و هم سلطه‌گری یخی را به شکلی باورپذیر به تصویر می...

این سریال یک اثر سرگرم‌کننده و احمقانه است که با صداقتی اغراق‌آمیز روایت می‌شود. برای طرفداران سریال «این ما هستیم»، این سریال مانند یک بازگشت به خانه است؛ یک درام جدید از خالق همان سریال که دوباره بر روی غافلگیری‌های هفتگی و ملودرام شخصیت‌محور تمرکز دارد. با وجود فضاسازی علمی-تخیلی، سریال در نهایت شبیه همان اثر قبلی است؛ بین زمان حال و گذشته در نوسان است و بر اهمیت خانواده تأکید می‌کند. این سریال...