ایندی‌وایر (IndieWire)

نقدهای ایندی‌وایر (IndieWire) درباره فیلم و سریال‌ها

www.indiewire.com
68%
نقد مثبت94 نقد
29%
نقد متوسط41 نقد
2%
نقد منفی3 نقد
نقدها (138)
91%
نوشته شده توسط Eric Kohn.20 مرداد 1404
تعداد کمی از کارگردانان با ثبات مایکل هانکه، فیلمساز بزرگ اتریشی، بر روی سناریوهای تاریک و از نظر وجودی وحشتناک تمرکز می‌کنند. اگرچه دقیقاً دلگرم‌کننده نیست، اما «عشق» دیدگاه محدودتری از روابط انسانی نسبت به فیلم‌های قبلی هانکه دارد، بدون اینکه بنیان تلخ خود را قربانی کند. این متعارف‌ترین فیلم او درباره مرگ است - و تکان‌دهنده‌ترین. داستان به اندازه کافی ساده است: زوج مسن ژرژ (ژان-لویی ترینتینیان) ...
91%
نوشته شده توسط Beth Hanna.5 آبان 1404
کارگردانی وال به اکسپرسیونیسم آلمان اشاره دارد — ابعاد پیچیده‌ای مانند آزمایشگاه دکتر فرانکنشتاین، زاویه‌های نامتعارف دوربین و سایه‌های بلند که روی چهره شخصیت‌ها می‌افتند. با این حال، چیزی لطیف فیلم را مهار می‌کند: غم و اندوه.
91%
نوشته شده توسط Eric Kohn.7 شهریور 1404
پیکسار که زمانی منبع قابل اعتمادی از درام‌های به طور پنهانی بالغ در پوشش کارتون‌های دوست‌داشتنی کودکان بود، در سال‌های اخیر دچار لغزش شده است. به لطف کارگردان «بالا»، پیت داکتر، این شرکت با «درون و بیرون»، خلاقانه‌ترین نمونه جهان‌سازی از زمان «شرکت هیولاها» خود داکتر، یک بازگشت دیرهنگام را مدیریت می‌کند. ناگفته نماند که «درون و بیرون» در هر لحظه باشکوه به نظر می‌رسد، از رنگ‌های روشن و کتاب‌داستانی...
91%
نوشته شده توسط Sophie Monks Kaufman.28 مهر 1404
صدای هند رجب دعوتی است برای سوگواری عمومی.
91%
نوشته شده توسط Ben Travers.23 تیر 1404
نوجوانی» یک واژگون‌سازی زیرکانه از درام‌های جنایی سنتی تلویزیون است. این سریال به جای پرسیدن «چه کسی» این جنایت را مرتکب شده، به این سوال می‌پردازد که «چرا» این اتفاق افتاده است و ریشه‌های خشم و زن‌ستیزی در پسران جوان را کندوکاو می‌کند. سریال که هر چهار قسمتش در یک برداشت واحد و بی‌وقفه روایت می‌شود، ریتمی بی‌امان و اجراهایی قدرتمند دارد که هرگونه حس غیاب یک معمای پلیسی را کاملاً جبران می‌کند. دور...
91%
نوشته شده توسط David Ehrlich .19 مرداد 1404
بونگ جون-هو همیشه فیلم‌هایی ساخته که از قرار گرفتن در پارامترهای محدود هر ژانر خاصی سر باز زده‌اند، اما بهترین چیز درباره «انگل» این است که به ما اجازه می‌دهد تا از تلاش برای دسته‌بندی فیلم‌هایش دست برداریم؛ با «انگل»، بونگ بالاخره به یک ژانر برای خودش تبدیل می‌شود. این جدیدترین اثر او یک تمثیل دلسوزانه دیگر درباره این است که چگونه یک جامعه تنها به اندازه آسیب‌پذیرترین افرادش می‌تواند قوی باشد. تف...