نقدهای فیلم بتمن 2022

این فیلم ترکیبی خوب از بهترین و کثیف‌ترین حال و هواهای بتمن است؛ نیمی معمای قتل و نیمی داستان فساد سیستمی. این یک نسخه پالپ و اغراق‌شده از فیلم «زودیاک» است، با این تفاوت که کارآگاه آن یک زره لاستیکی به شکل حیوان پوشیده است. فیلم به شدت بر روی حال و هوای تاریک خود تمرکز کرده و اگر بتوانید با این جدیت همراه شوید، فیلمی کاملاً مسحورکننده خواهید یافت. خوشبختانه، از روایت دوباره داستان پیدایش بتمن پره...

این یک فیلم بتمن بسیار خوب است و تلاش برای دیدن آن به عنوان چیزی بیشتر، تنها به ناامیدی منجر می‌شود. فیلم جایی بین دنیای کریستوفر نولان و تیم برتون قرار گرفته؛ یک پا در واقعیت ما و پای دیگر در یک زیبایی‌شناسی نوآر گوتیک. رابرت پتینسون نیز در همین فضا قرار می‌گیرد؛ او یک «بتمن امو» است که زیر آن موهای بلندش، شخصیتی آرام و تکیده را پنهان کرده است. خوشبختانه، از روایت دوباره داستان پیدایش او پرهیز شد...

رویکرد این فیلم، تکامل است، نه انقلاب. به جای بازگویی داستان پیدایش، یک ابرقهرمان در سال‌های اولیه فعالیتش به تصویر کشیده شده که هنوز با هویت نقاب‌دار خود دست و پنجه نرم می‌کند. در نتیجه، با یک بروس وین بسیار متفاوت روبرو هستیم. رابرت پتینسون، با پوستی رنگ‌پریده، بیشتر شبیه به یک خون‌آشام است تا یک پلی‌بوی میلیونر؛ این بتمنِ «امو» است. فیلم، شهرت بتمن در کمیک‌ها به عنوان «بزرگترین کارآگاه دنیا» را...

این فیلم یک برداشت گرانج و نوآر از شخصیت بتمن است که در آن، گذشته مانند یک ابرقهرمان مرموز، همیشه حاضر و در کمین است. در این نسخه از گاتهام، هیچ قهرمانی وجود ندارد و بتمن یک پارتیزان نقاب‌دار است که با بدبینی پلیس روبرو می‌شود. کارگردان عمداً از روایت چندباره قتل والدین بروس وین پرهیز کرده، اما اشباح آن‌ها بر کل داستان سایه افکنده‌اند. فیلم با تکیه بر ژانر کارآگاهی، لایه‌های فساد عمیق در تمام سطوح...

در این فیلم، رابرت پتینسون واقعاً «گاث» را به شهر گاتهام می‌آورد. این نسخه از بتمن چشمانش را با ریمل سیاه می‌کند، به نیروانا گوش می‌دهد و خاطراتش را در یک دفتر می‌نویسد. دوگانگی شخصیت بروس وین و بتمن از بین رفته؛ او همیشه یک نوجوان ابدی است که در غمی بی‌پایان زندگی می‌کند. فیلم بیش از هر اثر دیگری، حس خواندن یک کتاب کمیک را تداعی می‌کند و کارآگاه بودن بتمن را در اولویت قرار می‌دهد. با این حال، معم...

در این فیلم، بتمن به ریشه‌های کارآگاهی‌اش بازگردانده شده است. این فیلم بیش از آنکه یک ماجراجویی با مقیاس حماسی باشد، یک معمای کارآگاهی با طول حماسی است. در این نسخه، رابرت پتینسون مرز میان بروس وین و بتمن را کاملاً محو می‌کند؛ او همیشه بتمن است، حتی زمانی که لباس مبدل به تن ندارد. او در سایه‌ها زندگی می‌کند، مانند یک شبح که در کوچه‌های تاریک پنهان شده است. به جای رگباری از سکانس‌های اکشن، از مبارز...