نقدهای ایندیپندنت (The Independent) درباره فیلم و سریال‌ها

این فیلم یک اثر شگفت‌انگیز است. شارلوت ولز، کارگردان، موفق به ثبت چیزی شده که غیرقابل ثبت به نظر می‌رسد؛ او کلمات و تصاویری برای توصیف احساسی پیدا کرده که همیشه فراتر از درک ما قرار دارد. فیلم، خاطرات یک تعطیلات را به تصویر می‌کشد، اما نه آنطور که بودند، بلکه آنطور که در ذهن به یاد آورده می‌شوند؛ با رنگ‌های تشدید شده و احساسات متبلور. این فیلم با تمام لطافت و زیبایی‌اش، حسی شبیه به ایستادن بر لبه ...

مینی‌سریال شهر سمی یک درام قدرتمند و تکان‌دهنده دیگر در ژانر رو به رشد رسوایی‌های بریتانیایی است. این اثر ماجرای واقعی و تکان‌دهنده مبارزه گروهی از مادران شهر کوربی را علیه یک فاجعه صنعتی و لاپوشانی‌های پس از آن به تصویر می‌کشد؛ فاجعه‌ای که منجر به تولد نوزادانشان با نقص عضو شد. به لطف فیلمنامه هوشمندانه جک تورن، داستان با وجود تلخی ذاتی‌اش، روایتی روان و حتی امیدوارکننده دارد. نقطه قوت اصلی سریال...

با دیدن «الیو» می‌توانم بگویم که پیکسار دوباره به اوج خود بازگشته است؛ این فیلم اثری شوخ، شیرین و آماده برای به بازی گرفتن احساسات شماست. درست است که داستان در نگاه اول قلمرویی آشنا برای این استودیو به نظر می‌رسد و برخی تصاویر و زیبایی‌شناسی‌های آن ممکن است یادآور آثاری چون «روح» یا «درون و بیرون» باشد، اما فیلم با وجود تمام مشکلات تولیدش، با صدایی منسجم و متمایز ظاهر می‌شود. نکته برجسته، بازیگوشی...

کمدی تاریک، آشفته و با ساختار منسجم آرون شیمبرگ، ایده روی ایده لایه‌بندی می‌کند و سپس آنها را تا حد پوچی طنزآمیز بزرگ می‌کند. پویایی‌ای که او و استن در اینجا خلق می‌کنند، نیش‌دار اما سرشار از ایده است. استن، در یک اجرای برتر کارنامه خود، ناامیدی شدید اجرای برتر قبلی‌اش در فیلم «من، تونیا» را تقویت می‌کند و (بیشتر) بی‌رحمی آن را با یک گسستگی تدریجی جایگزین می‌کند. حتی زمانی که ظاهر او تغییر می‌کند،...

تمام فیلم در نحوه رفتار فرناندا تورس در نقش نامزد اسکارش خلاصه می‌شود؛ شانه‌های بالا، پیشانی گره‌خورده اما نه در هم، و فکی که کمی به جلو متمایل است. او مانند یک مجسمه مرمری، مغرور و باوقار به نظر می‌رسد، در حالی که دنیای اطرافش در حال فروپاشی است. این‌ها همه افراد و رویدادهای واقعی هستند که توسط کارگردان، والتر سالس، به شکلی صمیمی به تصویر کشیده شده‌اند. به نظر می‌رسد کل فیلم با یک محبت مادرانه اح...

این فیلم با چنان تعهد شرافتمندانه‌ای به جدیت خود پایبند است که تقریباً به مرز کمپ نزدیک می‌شود. با این حال، این فرنچایز هم اعتماد به نفس و هم نبوغ لازم برای به دست آوردن این جسارت را دارد. روایت فیلم حداقلی است و دیالوگ‌ها به اندازه تار عنکبوت، بی‌اهمیت هستند. اما این مهم نیست. سکانس‌های اکشن فیلم، که بهتر است آن‌ها را ماراتن‌های کشتار بنامیم، یک ضیافت کامل برای چشم‌ها هستند. حضور دانی ین، اسطوره ...