صدای خدا: چرا آنتونی هاپکینز و دنزل واشنگتن بهترین گزینهها برای امپراتور هستند؟
یکی از ویژگیهای کلیدی امپراتور بشریت در دنیای وارهمر ۴۰,۰۰۰، حضور قدرتمند و صدای فرماندهی اوست که حتی بدون حرکت فیزیکی، لرزه بر اندام شنونده میاندازد. اگر آمازون تصمیم بگیرد تمرکز خود را بر دوران پسا-ارتداد (Post-Heresy) و نشستن امپراتور بر «تخت طلایی» بگذارد، صداپیشگی و میمیک صورت اهمیت حیاتی پیدا میکند. در این سناریو، بازیگرانی مانند آنتونی هاپکینز، جرمی آیرونز و جی. کی. سیمونز گزینههای بیرقیبی خواهند بود.
آنتونی هاپکینز با ایفای نقش هانیبال لکتر نشان داده است که چگونه میتواند با صدایی آرام و متین، فضایی از وحشت و احترام ایجاد کند. این ویژگی دقیقاً همان چیزی است که برای امپراتور لازم است: موجودی که در ظاهر خیرخواه است اما قدرتی ویرانگر و گاهی ترسناک را پنهان میکند. در کنار او، جرمی آیرونز با صدای اشرافی و لحن سرد خود، میتواند جنبههای دور از دسترس و نیمهخدایی امپراتور را برجسته کند.
اما نباید از دنزل واشنگتن و جی. کی. سیمونز غافل شد. واشنگتن در فیلمهایی مثل روز تعلیم ثابت کرده که میتواند مرجعیت اخلاقی و کاریزمای ترسناک را همزمان به نمایش بگذارد؛ ویژگیای که برای سخنرانیهای حماسی امپراتور ضروری است. سیمونز نیز که اسکار خود را برای نقش یک معلم موسیقی مستبد در ویپلش دریافت کرد، توانایی بینظیری در القای قدرت مطلق تنها از طریق زبان بدن و تغییرات صدا دارد. برای نقشی که شاید تحرک فیزیکی کمی داشته باشد اما باید حضورش در تمام کهکشان حس شود، این بازیگران بهترین انتخابها هستند.
Game Rant
