بهترین فیلم های کیانو ریوز | آپدیت 2025
-
وسط یک صحنه‌ی طوفانی در ذهن سینمادوستان، اگر صدای گلوله‌ای آهسته، بارانی بی‌وقفه، یا نگاه خیره‌ای از پشت عینک دودی را تجسم کنید، بهترین فیلم های کیانو ریوز به‌خودی‌خود به چشم می‌آید. او نه فقط بازیگر، که نوعی تجربه‌ی سینمایی است؛ تلفیقی از سکوت‌های بلیغ، خشونت‌هایی با معنا، و حضوری که بیشتر از کلمات با تماشاگر ارتباط برقرار می‌کند.
این مطلب نه صرفاً لیستی از فیلم های کیانو ریوز، بلکه دعوتی است به مرور مسیری که او را از نقش‌های مکمل اولیه، تا تبدیل شدن به چهره‌ای نمادین در فیلم های معروف کیانو ریوز هدایت کرده است. از فیلمی که کیانو ریوز با آن کشف شد تا فیلم های علمی تخیلی کیانو ریوز که واقعیت را از نو تعریف کردند، این فهرست برگزیده، به تماشاگران فرصتی می‌دهد تا تنوع هنری و انعطاف‌پذیری حرفه‌ای او را از نزدیک لمس کنند.
آیا می‌دانستید که ریوز در دوران نوجوانی دروازه‌بان حرفه‌ای هاکی بود و اولین نقشش در سینما نیز همین مهارت را منعکس می‌کرد؟ یا اینکه او برای بازی در کنار آل پاچینو، حاضر شد بخشی از دستمزدش را ببخشد؟ هر فیلم در این فهرست، نه فقط نقطه‌ای در زمان، بلکه گامی در ساختن تصویر پیچیده و بی‌همتای Keanu Reeves است.
لیست بهترین فیلم های کیانو ریوز
در این مطلب نگاهی خواهیم داشت به بهترین فیلم های کیانو ریوز و مسیر شگفت‌انگیزی که از خون جوان تا جان ویک: بخش ۴ طی کرده است. این مقاله به شما کمک می‌کند با این ستاره‌ی کم‌حرف اما پرنفوذ، دوباره ملاقات کنید.
هیچ‌چیز مثل صدای تیغه‌های اسکیت روی یخ، نمی‌تواند ورود یک بازیگر به دنیای سینما را این‌قدر بی‌سروصدا و در عین حال نمادین کند. خون جوان شاید فیلمی نباشد که طرفداران کیانو ریوز آن را با هیجان یاد کنند، اما بی‌شک، نقطه‌ی شروع مسیری‌ست که بعدها او را به یکی از نمادهای سینمای اکشن بدل کرد.
داستان درباره دین یانگ‌بلاد (راب لو) نوجوانی آمریکایی است که آرزوی درخشش در هاکی را دارد. با ورود به یک تیم کانادایی، او باید نه‌فقط مهارت ورزشی، بلکه تحمل خشونت و فشار را هم یاد بگیرد. در این بین، کیانو ریوز در نقش دروازه‌بان تیم با نام هیور هرچند در حاشیه، اما با حضوری باورپذیر ظاهر می‌شود.
ریوز پیش از بازیگری، واقعاً دروازه‌بان حرفه‌ای بوده و عنوان MVP تیم دبیرستانش را هم داشته. در مقابل، بازیگر نقش اصلی، راب لو، برای اولین‌بار اسکیت یاد گرفت! این تضاد در پشت‌صحنه به جذابیت فیلم افزوده. در مجموع، خون جوان نه شاهکار است و نه ماندگار، اما برای هر کسی که می‌خواهد ریشه‌های بازیگری کیانو را کشف کند، حکم عکس قدیمی یک ستاره را دارد: ساده، خام، اما پر از پتانسیل.
بعضی فیلم‌ها با سروصدا می‌آیند، بعضی دیگر آرام اما عمیق وارد ذهن میشوند و آیداهوی اختصاصی خودم قطعاً از نوع دوم است. این فیلم نه‌تنها یکی از اولین انتخاب‌های جسورانه کیانو ریوز در سینمای مستقل بود، بلکه نقطه‌ی تلاقی سینما با شعر، درد و هویت است.
فیلم داستان دو جوان خیابانی، اسکات (کیانو ریوز) و مایک (ریور فینیکس)، را دنبال می‌کند که در خیابان‌های پورتلند، ایالت آیداهو و حتی ایتالیا، به دنبال مادر، معنا، و شاید خودشان می‌گردند. اسکات، پسر سرکش شهردار، زندگی خیابانی را هم‌زمان در تجربه‌ی اعتراض و دوستی می‌بیند.
نکته‌ی جالب اینجاست که ساختار فیلم آزادانه از نمایشنامه‌های شکسپیر الهام گرفته و صحنه‌هایی چون جلدهای زنده‌ی مجلات با جلوه‌های دستی ساخته شده‌اند، نه CGI. فیلم در ونیز اکران شد و ریور فینیکس برای بازی‌اش جوایز متعددی از جمله جام ولپی را دریافت کرد. همچنین River Phoenix دوست صمیمی و به نوعی بهترین دوست کیانو ریوز بود که در سن 23 سالگی بر اثر اوردوز جان خود را از دست داد اتفاقی که تاثیر بسیاری بر زندگی این ستاره گذاشت.
این فیلم شاید فیلمی از فیلم های معروف کیانو ریوز نباشد، اما بی‌شک سندی‌ست بر علاقه‌ی او به نقش‌های پیچیده و روایت‌های غیرمرسوم. انتخابی که نشان می‌دهد پشت چهره‌ی یک قهرمان اکشن، بازیگری است که دلش برای جست‌وجو در مرزهای انسانی می‌تپد.
اگر ستاره شدن یک لحظه باشد، برای کیانو ریوز آن لحظه دقیقاً وقتی بود که سوار اتوبوسی شد که نباید سرعتش از ۵۰ مایل در ساعت کم می‌شد. سرعت فقط یک فیلم اکشن نیست؛ بیانیه‌ای‌ست در مورد هیجان، تعلیق و تولد یک قهرمان جدید.
جک تراون، افسر SWAT لس‌آنجلس (با بازی ریوز)، درگیر بازی مرگ‌باری می‌شود که یک بمب‌گذار دیوانه طراحی کرده: اتوبوسی با مسافران بی‌گناه، که اگر از سرعت مشخصی پایین‌تر برود، منفجر خواهد شد. همراه با ساندرا بولاک در نقش راننده موقت، فیلم تبدیل به یک مانور نفس‌گیر در بزرگراه‌های شهری می‌شود.
نکته جالب؟ بسیاری از بدلکاری‌ها را خود ریوز انجام داد، از جمله پرش از روی جگوار به سمت اتوبوس در حال حرکت کاری که تهیه‌کننده‌ها دوست نداشتند اما او با تمرین مخفیانه انجام داد. صحنه مشهور پرش اتوبوس از روی شکاف بزرگراه هم فقط یک بار گرفته شد.
سرعت جایگاه ویژه‌ای در فیلم های کیانو ریوز دارد؛ نه فقط به خاطر موفقیت تجاری و اسکارهایش، بلکه چون ثابت کرد که ریوز می‌تواند یک فیلم اکشن کامل را به تنهایی روی دوش بکشد. ترکیبی از سادگی، جسارت و ریتمی که حتی یک ثانیه برای استراحت باقی نمی‌گذارد.
چه می‌شود وقتی شیطان نه با شاخ، بلکه با کراوات و لبخند ظاهر می‌شود؟ وکیل مدافع شیطان نمایشی پرکشش از قدرت، وسوسه و سقوط است؛ فیلمی که نه‌تنها یکی از همکاری‌های به‌یادماندنی در فیلم های کیانو ریوز و شارلیز ترون است، بلکه فرصت درخشانی بود برای نمایش بُعد دراماتیک ریوز در مقابل آل پاچینوی آتش‌فشان‌گونه.
داستان درباره کوین لومکس (ریوز)، وکیل مدافعی جوان و مغرور است که با پیشنهادی فریبنده از سوی شرکتی مرموز در نیویورک روبه‌رو می‌شود. اما چیزی که آغاز موفقیت به نظر می‌رسد، به‌تدریج رنگ تاریکی می‌گیرد؛ به‌خصوص وقتی همسرش (ترون) دچار کابوس‌هایی می‌شود که واقعیت را زیر سؤال می‌برند.
کیانو ریوز بخشی از دستمزدش را فدا کرد تا حضور پاچینو در فیلم ممکن شود. طراحی صحنه آپارتمان رئیس شرکت به خاطر شباهت به یک اثر مذهبی، حتی به شکایت منجر شد. پاچینو هم با بازی‌اش در نقش میلتون، یکی از مدرن‌ترین شیطان‌های سینما را خلق کرد.
وکیل مدافع شیطان فیلمی است پرزرق‌وبرق، اغواگر و در عین حال نگران‌کننده جایی میان دادگاه و دوزخ. شاید کامل‌ترین فیلم در کارنامه ریوز نباشد، اما بی‌شک از جذاب‌ترین تجربه‌های سینمایی‌اش در ژانر روانشناختی-فراواقعی است.
اگر ناگهان به تو بگویند دنیایی که می‌شناسی ساختگی‌ست، چه می‌کنی؟ ماتریکس نه‌فقط یک فیلم، بلکه شوکی بود به ذهن تماشاگران در آستانه هزاره جدید؛ اثری که کیانو ریوز را با نقش نئو به یک نماد فرهنگی جهانی تبدیل کرد.
نئو، برنامه‌نویسی تنها در دنیایی مجازی، آرام‌آرام می‌فهمد که زندگی‌اش بخشی از شبیه‌سازی‌ای هوشمندانه است. او توسط مورفیوس و ترینیتی وارد دنیای واقعی می‌شود جایی که انسان‌ها توسط ماشین‌ها در خواب نگه داشته میشوند. نئو باید انتخاب کند: اطاعت یا بیداری.
جلوه‌ی بصری معروف "bullet time" با استفاده از دوربین‌های متعدد و الگوریتم‌های پیشرفته ساخته شد، چیزی که بعدها در صدها فیلم و بازی ویدئویی تقلید شد. سکانس مبارزه‌ترینیتی ماه‌ها تمرین نیاز داشت همچنین فیلم در استرالیا ساخته شد تا هزینه تولید پایین بیاید.
ماتریکس یکی از تأثیرگذارترین فیلم های علمی تخیلی کیانو ریوز و تاریخ سینماست. ترکیبی از فلسفه، اکشن، سایبرپانک و طراحی بصری که مرزهای ژانر را بازتعریف کرد. فیلمی که حتی اگر داستانش را فراموش کنید، حس تماشای آن در ذهن می‌ماند.
جنگیرها به بهشت نمی‌روند؟ اگر نئو با ماشین‌ها می‌جنگید، کنستانتین با شیاطین معامله می‌کند. در کنستانتین، کیانو ریوز نقشی متفاوت را تجربه می‌کند: مردی خسته، سیگاری، و محکوم به جهنم، حتی با وجود نجات دادن ارواح. کسنتانتین فیلمی است که لزوماً مورد تحسین منتقدان نبود، اما دل هواداران را ربود.
جان کنستانتین، یک جن‌گیر با گذشته‌ای تاریک، توانایی دیدن موجودات غیرزمینی را دارد. وقتی کارآگاهی (ریچل وایس) برای حل معمای مرگ خواهر دوقلویش سراغ او می‌آید، دری به سوی توطئه‌ای گشوده می‌شود که می‌تواند جهنم را به زمین بیاورد.
نکته جالب؟ ریوز پس از پایان فیلمبرداری، اسلحه‌ی خاص شخصیتش یعنی شات‌گان مقدس را خرید و به کارگردان هدیه داد. همچنین فیلم پایان پنهانی دارد: کنستانتین در آرامگاه دوستش، شاهد تبدیل او به فرشته‌ای نورانی می‌شود.
کنستانتین از آن فیلم‌هایی است که شاید در زمان اکران به حقش نرسید، اما در گذر زمان به یکی از آثار کالت فیلم های کیانو ریوز بدل شد. ترکیب فضای گوتیک، نبرد خیر و شر و اجرای آرام اما مؤثر ریوز، این فیلم را در دل طرفداران ژانر ماورایی جاودانه کرده است.
چه می‌شود اگر بخواهی با یک آهنگ دنیا را نجات دهی؟ بیل و تد با موسیقی روبه‌رو میشوند نه فقط ادامه‌ی یک فرنچایز دوست‌داشتنی است، بلکه ادای احترامی‌ست به دوستی، موسیقی و شوخ‌طبعی کودکانه‌ای که حتی زمان هم نتوانسته آن را کهنه کند.
سال‌ها از ماجراجویی‌های اولیه گذشته و حالا بیل و تد (الکس وینتر و کیانو ریوز) پدرانی میان‌سال‌اند که هنوز نتوانسته‌اند آن آهنگ افسانه‌ای را بنویسند. اما دنیا در حال فروپاشی‌ست و از آینده کسی می‌آید تا به آن‌ها یادآوری کند: وقتش رسیده.
بازیگرانی چون دختران بیل و تد، شخصیت‌های تاریخی جدید و نسخه‌هایی از خودِ پیرشان، فیلم را به سفری در زمان تبدیل کرده‌اند که هم آشناست، هم تازه.
در جریان فیلمبرداری، ریوز دست‌خط یک طرفدار روی تابلوی چمنزار را دید (You’re breathtaking!) و بی‌درنگ ایستاد، آن را امضا کرد و عکس گرفت نمونه‌ای از همان مهربانی افسانه‌ای‌اش که خارج از پرده هم جریان دارد.
این فیلم شاید یکی از فیلم های معروف کیانو ریوز در کارنامه جدی‌اش نباشد، اما روح سرگرم‌کننده، انرژی نوستالژیک و پیام ساده‌اش درباره دوستی و امید، آن را به تجربه‌ای صمیمی و دوست‌داشتنی تبدیل می‌کند.
وقتی جان ویک گلوله در تفنگ دارد، قانون معنا ندارد. بخش چهارم این مجموعه پرطرفدار، نه‌تنها دیوانه‌وارترین فیلم فرنچایز است، بلکه شاید اوج تمام آن چیزی باشد که فیلم های اکشن کیانو ریوز می‌توانند باشند: مهندسی‌شده، خشن، زیبا.
جان ویک، این بار، نه صرفاً برای بقا، بلکه برای آزادی‌اش می‌جنگد. دشمن جدید، مارکی دو گرامون، متحدانی تازه و خیانت‌هایی قدیمی، او را از نیویورک به پاریس، اوزاکا و برلین می‌کشاند. میدان نبرد، جهان است؛ سلاح، عزم بی‌رحم.
ریوز شخصاً از ۲۲۲ پله‌ی کلیسای سکره‌کر بالا و پایین رفت، آن هم وسط مبارزه. سکانس اکشن از نمای بالا با شات‌گان نفس اژدها هم، مستقیماً از یک بازی ویدیویی الهام گرفته شده بود. جان ویک در کل فیلم کمتر از ۴۰۰ کلمه حرف می‌زند تمام قدرت در سکوت و عمل است.
این فیلم نه فقط یک دنباله، بلکه یک نقطه اوج است. طراحی صحنه، مبارزات، نورپردازی و حرکات دوربین، همه در خدمت ساختن دنیایی‌ست که حتی مرگ هم در آن سبک دارد. جان ویک ۴ تکرار نیست، ارتقاست. فیلمی که نه‌تنها طرفداران را راضی می‌کند، بلکه سطح انتظارات از سینمای اکشن را برای همیشه بالا می‌برد.
شخصیتی مرموز، چشمانی سرخ، انگیزه‌ای تاریک… و صدایی که بلافاصله شناخته می‌شود: کیانو ریوز. در سونیک خارپشت ۳، او صدای شدو را بر عهده گرفته دشمنی که بیش از هرکس دیگری، می‌تواند چهره‌ی سونیک را به چالش بکشد. این فیلم جدید کیانو ریوز نشان می‌دهد که حتی در انیمیشن هم، کاریزمای او به‌شدت مؤثر است.
در این قسمت، شدو، خارپشتی با گذشته‌ای تراژیک و نیرویی ویرانگر، با دکتر رباتنیک و پدربزرگ مرموزش متحد می‌شود تا از یک سلاح باستانی استفاده کند. سونیک، تیلز و ناکلز باید دوباره متحد شوند تا زمین را نجات دهند اما این بار، دشمن هم سریع است و هم عمیق.
کیانو ریوز برای این نقش انتخاب شد چون حس درونی شدو را سرد، دقیق، و در عین حال دردمند به‌خوبی منتقل می‌کرد. کارگردان‌ها گفته‌اند که الهامشان از اجرای او در جان ویک بوده.
جیم کری نیز با یک نقش دوگانه بازگشته، و تولید فیلم در لندن و ساری انگلستان، حتی در اوج اعتصاب بازیگران ادامه داشت.
حضور ریوز به تنهایی باعث شده سونیک 3 از بهترین انیمیشن‌های سال باشد. شدو، با صدای کیانو، شاید اولین آنتاگونیستی باشد که بچه‌ها از او می‌ترسند و بزرگ‌ترها تحسینش می‌کنند.
سخن پایانیمرور بهترین فیلم‌های کیانو ریوز، فقط مرور یک کارنامه نیست؛ مرور تکامل است تکامل یک چهره آرام که در سکوت، جهان‌هایی را تکان داده. از خون جوان تا جان ویک ۴ ، از دروازه‌بانی در هاکی تا ناجی بشر در ماتریکس، کیانو سفری سینمایی را طی کرده که هم در ژانرها تنوع دارد و هم در احساسات.
فیلم های کیانو ریوز به طرز جالبی اغلب حول محورهایی مشابه می‌چرخند: فردیت، رستگاری، مبارزه درونی و جهانی خیالی یا واقعی که باید در برابر آن ایستاد. اما آن‌چه او را متمایز می‌کند، سبک اجرای اوست نوعی حضور بی‌زرق‌وبرق اما نافذ، که حتی وقتی حرفی نمی‌زند، شنیده می‌شود.
او قهرمان اکشن است، بله؛ اما هم‌زمان، درام‌های مستقل، نقش‌های کمدی، و حتی صداپیشگی در انیمیشن را هم پذیرفته، بدون آنکه از خودش یا صداقتش فاصله بگیرد.
شخصیت عمومی او هم در این تصویر نقش مهمی دارد: متواضع، در دسترس، و بدون حاشیه. او نه‌تنها روی پرده، که خارج از آن هم مورد احترام است. کسی که مهربانی‌اش مثل برند شخصی‌اش شناخته می‌شود.
شاید همه فیلم‌های او شاهکار نباشند، اما هرکدام تکه‌ای از پازلی‌اند که کیانو را ساخته‌اند: یک هنرمند واقعی که هر نقشی را با باور بازی می‌کند. در پایان، می‌توان گفت کیانو ریوز نه‌فقط به خاطر فیلم‌هایی که ساخته، بلکه به خاطر انسانی که بوده، در حافظه سینما ماندگار شده است. او یک بازیگر نیست، یک تجربه است.