نقدهای تلگراف (The Telegraph) درباره فیلم و سریال‌ها

این فیلم یک بازگشت بسیار خوشایند به نوعی از کمدی-درام مستقل است که تقریباً ناپدید شده بود. این اثر موفق می‌شود همزمان هم به طرز غم‌انگیزی فهیم و هم به شکلی خنده‌دار، بامزه باشد؛ کاری که اصلاً آسان نیست. کیرن کالکین هرگز نقش سینمایی بهتری از این نداشته است؛ او «بنجی» را به توده‌ای عمیقاً معتبر از تناقضات تبدیل می‌کند - افسرده اما سرزنده، یک بچه مشکل‌ساز خودخواه که در عین حال، به هسته درونی دیگران ن...

جیمز منگولد پس از نزدیک به دو دهه، موفق شده ژانر زندگی‌نامه راک را دوباره احیا کند. فیلم جدید او درباره ظهور باب دیلن یک رویاست؛ هم برای تازه‌واردان قابل‌فهم است و هم برای طرفداران سرسخت، رضایت‌بخش. این موفقیت به لطف اجرای مرکزی میخکوب‌کننده و ملموس تیموتی شالامه، توجه دقیق به جزئیات و فضاسازی فوق‌العاده‌اش است. فیلم از این جهت تازه به نظر می‌رسد که منگولد و همکار نویسنده‌اش، جی کاکس، به سادگی از ...

اصغر فرهادی استاد داستان‌های اخلاقی پیچیده است که در آن‌ها، معضلات اخلاقی، کیفیتی شبیه به یک داستان جنایی پیدا می‌کنند. این فیلم، بهترین اثر او پس از موفقیت جهانی «جدایی» است. داستان با یک خوش‌شانسی غیرمنتظره برای یک زندانی بدهکار آغاز می‌شود، اما از یک دروغ کوچک و خوش‌نیت، جنگلی از پیچیدگی‌ها جوانه می‌زند. فیلمنامه به مشکلات اجازه می‌دهد تا به شکلی کاملاً ارگانیک و در عین حال به طرز شیطانی کنترل‌...

سارقان بانک به خاطر ظرافتشان شهرت ندارند، اما حتی با استانداردهای سنتی این حرفه، گروه بازیگران «خانه کاغذی» دسته‌ای جویای توجه هستند. این تریلر اسپانیایی در چند دقیقه ابتدایی فصل پنجم و نهایی خود، تیراندازی، درگیری‌های تپش‌قلب‌آور و نماهای براق از سارقان با لباس‌های قرمز را به نمایش می‌گذارد. قبل از «لوپن»، این بزرگترین موفقیت زبان خارجی نتفلیکس بود و با پیش‌فرض ساده‌اش - گروهی ناهمگون از ضدقهرمان...

این دنباله خیره‌کننده برای فیلم موفق سال ۲۰۲۲، بچه‌ها را باهوش و باحال نشان می‌دهد - و والدین را برای بردنشان به سینما. بر خلاف بسیاری از فیلم‌های خانوادگی که به ساده‌ترین شکل ممکن عمل می‌کنند، این فیلم جرأت می‌کند تا با هوش و ذکاوت با مخاطبان جوان خود رفتار کند و آنها را با قراردادهای ژانر فیلم سرقتی به سبکی که هم در دسترس و هم به طرز شگفت‌انگیزی شیک است، آشنا کند. انیمیشن، که از سبک بصری پویای ف...

هر مسیری که قبلاً سعی کرده‌ایم کارگردان فرانسوی ژاک اودیار را در آن قرار دهیم، او در اینجا با بی‌توجهی کامل به ترافیک روبرو، همزمان از حدود پنج مسیر عبور می‌کند. این یک فیلم موزیکال با حدود دوازده شماره آهنگ و رقص طراحی شده است، که بیشتر در مکزیکوسیتی اتفاق می‌افتد اما عمدتاً در پاریس فیلمبرداری شده است. اوه، و همه چیز درباره خشونت کارتل و تغییر جنسیت است. ترفند اودیار این است که این ترکیب اغراق‌آ...