جسیکا چستین

جسیکا میشل چستین بازیگر و تهیه‌کننده آمریکایی است که در ۲۴ مارس ۱۹۷۷ در ساکرامنتو، کالیفرنیا به دنیا آمد. مادرش جری رنی هاستی چستین نام داشت و پدرش مایکل موناستریو، نوازنده راک بود. پدر و مادرش در زمان تولد او هر دو نوجوان بودند. چستین در ساکرامنتو توسط مادر و ناپدری اش، مایکل هاستی، که یک آتش نشان بود، بزرگ شد. چستین در هفت سالگی، پس از اینکه مادربزرگش او را به نمایش جوزف و کت رویایی تکنیکی شگفت انگیز برد، به بازیگری علاقه پیدا کرد. چستین با غیبت های زیاد در طول سال آخر مدرسه، واجد شرایط فارغ التحصیلی نشد، اما بعد دیپلم بزرگسالان گرفت. او سپس از 1996 تا 1997 به کالج شهر ساکرامنتو رفت و عضو تیم مناظره این موسسه بود. در 1998، چستین تحصیلات خود را در آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا به پایان رساند و اولین حضور حرفه ای خود را در صحنه تئاتر به عنوان ژولیت در تولید رومئو و ژولیت که توسط TheatreWorks، یک شرکت در منطقه خلیج سانفرانسیسکو به صحنه رفت، انجام داد. این تولید او را به تست بازیگری برای مدرسه جولیارد در شهر نیویورک سوق داد، جایی که به زودی پذیرفته شد و بورسیه ای با بودجه بازیگر رابین ویلیامز دریافت نمود. او در 2003 با مدرک لیسانس هنرهای زیبا از مدرسه فارغ التحصیل شد. کمی قبل از فارغ التحصیلی از جولیارد، چستین در یک رویداد برای دانشجویان سال آخر در لس آنجلس شرکت کرد، جایی که با جان ولز، تهیه کننده تلویزیونی، قراردادی برای نگهداری استعدادها امضا کرد. او به لس آنجلس نقل مکان کرد و شروع به تست زدن برای شغل کرد.

سریال های جسیکا چستین

در اولین بازی تلویزیونی خود، بازسازی آزمایشی شبکه WB در 2004 از سریال گوتیک سایه های تاریک دهه 1960، او برای نقش کارولین استودارد انتخاب شد. او از 2004 تا 2007 در چند سریال تلویزیونی دیگر از جمله ورونیکا مارس (2004)، نزدیک به خانه (2006)، ریش سیاه (2006) و قانون و نظم: دادگاه هیئت منصفه (2005-2006) ظاهر شد. او همچنین در نقش مری دبنهام در یکی از اپیزودهای مجموعه تلویزیونی بریتانیایی پوآرو آگاتا کریستی، بر اساس رمان آگاتا کریستی در سال 1934، قتل در قطار سریع السیر شرق ظاهر شد.

فیلم های جسیکا چستین

چستین اولین فیلم خود را در 2008 به عنوان شخصیت اصلی در درام جولین دن ایرلند بازی کرد. در 2009، او در فیلم دزدیده شده (2009)، یک فیلم معمایی مهیج با اکران محدود در سینما، نقش کوچکی داشت. همچنین در 2009، او نقش دزدمونا را در تولید تئاتر عمومی تراژدی شکسپیر اتللو ایفا کرد. بزرگترین موفقیت 2011 چستین با درام The Help به دست آمد که بر اساس رمانی به همین نام کاترین استاکت ساخته شد. او نقش سلیا فوت، یک فرد اجتماعی مشتاق در دهه 1960 جکسون، می سی سی پی را بازی کرد که با خدمتکار سیاه پوست خود دوستی برقرار می کند. گروه The Help برنده جایزه انجمن بازیگران سینما برای بازیگران برجسته شد و چستین نامزدهای اسکار، بفتا، گلدن گلوب و SAG را برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کرد. نقش‌های سینمایی او در 2011، به‌ ویژه در فیلم‌های «خدمتکاران»، «پناه بگیر» و «درخت زندگی» جوایز سازمان‌های منتقدان متعددی را به همراه داشت. در یک فیلم بیوگرافی تجربی از نویسنده سی کی ویلیامز، با عنوان رنگ زمان (2012)، به کارگردانی دانشجویان دانشگاه نیویورک جیمز فرانکو، نقش مادر ویلیامز جوان را بازی کرد. او در 2012 اولین بازی خود را در برادوی در احیای نمایشنامه وارث انجام داد و نقش کاترین اسلوپر را بازی کرد.

جوایز هنری جسیکا چستین

فیلم هیجان انگیز کاترین بیگلو، Zero Dark Thirty آخرین اکران فیلم چستین در 2012 بود. این یک روایت داستانی از تعقیب تقریبا یک دهه ای اسامه بن لادن، رهبر القاعده پس از حملات 11 سپتامبر در 2001 است. او برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن درام و نامزدی اسکار، بفتا و SAG برای بهترین بازیگر زن شد. چستین در آخرین اکران خود در 2014، در درام جنایی A Most Violent Year به کارگردانی J. C. Chandor بازی کرد که برای آن نامزدی گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت نمود. در 2014، انجمن منتقدان فیلم از چستین با جایزه دستاورد ویژه تقدیر کرد. چستین در 2016 در نقش شخصیت اصلی، یک لابی گر، در فیلم هیجانی سیاسی Miss Sloane بازی کرد که او را دوباره با جان مدن متحد کرد. او نامزد گلدن گلوب بهترین بازیگر زن درام شد. همچنین در سال 2016، چستین شرکت تولید Freckle Films را به سرپرستی تیمی از مدیران زن راه اندازی نمود. چستین 2017 را با کار به عنوان تهیه کننده اجرایی و ارائه گویندگی برای من جین دو، مستندی در مورد قاچاق جنسی آغاز کرد. در تلاش برای همکاری با فیلمسازان زن بیشتر، چستین در دو پروژه به کارگردانی زنان بازی کرد - زن نگهبان باغ وحش نیکی کارو و زن جلوتر از سوزانا وایت. چستین در اولین کارگردانی آرون سورکین، بازی مولی (2017) مولی بلوم، اسکی باز سابق را که یک عملیات قمار برجسته را اداره می کرد که منجر به دستگیری او توسط اف بی آی شد، به تصویر کشید. او پنجمین نامزدی گلدن گلوب خود را برای آن دریافت نمود. اندرو گارفیلد و چستین در فیلم زندگینامه ای چشمان تامی فی (2021) در نقش جیم و تامی فی بیکر، نویسندگان تلویزیونی بازی کردند. او علاوه بر نامزدی گلدن گلوب، برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن، جایزه انتخاب منتقدان و جایزه SAG شد.

در 2022 در The Good Nurse، او نقش پرستار شب امی لافرن را بازی کرد که متوجه شد همکارش چارلز کالن یک قاتل سریالی است. مدیر اجرایی چستین تهیه کننده مینی سریال بیوگرافی شوتایم جورج و تامی بود که در آن نقش خواننده کانتری تامی وینت را در مقابل جورج جونز مایکل شانون ایفا کرد. او برنده جایزه SAG شد، نامزدی گلدن گلوب دیگری را دریافت کرد و اولین نامزدی خود را برای جایزه Primetime Emmy برای بهترین بازیگر نقش اول زن در یک سریال محدود به دست آورد. چستین به تئاتر برادوی بازگشت و نقش نورا هلمر، یک زن خانه دار ناراضی را بازی کرد، در 2023 که جیمی لوید نمایشنامه خانه عروسک هنریک ایبسن را احیا کرد، به مدت 16 هفته در تئاتر هادسون اجرا شد. این تولید که در ابتدا برای تئاتر West End در سال 2020 تنظیم شده بود، به دلیل همه‌گیری کووید-19 لغو شد و بعد به اصرار چستین به نیویورک منتقل شد. او برنده جایزه Drama Desk برای نقش برجسته در یک نمایشنامه شد و نامزدی جایزه تونی برای بهترین بازیگر زن در یک نمایشنامه را دریافت کرد. چستین در مرحله بعدی در کنار آن هاتاوی در Mothers' Instinct که بازسازی تریلر روانشناختی بلژیکی به همین نام است، تهیه کنندگی و بازی خواهد کرد. او همچنین با فرانکو در گروه درام Dreams همبازی خواهد شد.