آشا محرابی

آشا محرابی، بازیگر، کارگردان و صداپیشه توانمند ایرانی، هنرمندی است که با تکیه بر استعداد و پشتکار خود، مسیری مستقل را در دنیای هنر پیموده است. او که دختر بازیگر پیشکسوت، اسماعیل محرابی است، کار خود را از رادیو و تئاتر آغاز کرد و به تدریج به یکی از چهره‌های شناخته‌شده در تلویزیون و سینما تبدیل شد. محرابی با تحصیلات آکادمیک در زمینه‌های غیرمرتبط و آموزش بازیگری نزد اساتید بزرگ، نشان داده که هنر برای او یک انتخاب آگاهانه و جدی بوده است. او بیشتر برای نقش‌آفرینی‌های ماندگارش در سریال‌هایی چون «همه چیز آنجاست» و «هشت و نیم دقیقه» در میان مخاطبان شناخته می‌شود.  

کودکی و سال‌های ابتدایی

آشا محرابی در ۳۱ مرداد ۱۳۵۲ در تهران به دنیا آمد و تنها فرزند اسماعیل محرابی و فاطمه سید مدلل کار است. دوران کودکی و نوجوانی او با چالش‌هایی همراه بود. پدرش که از بازیگران مطرح زمان خود بود، نه تنها حامی ورود او به این حرفه نبود، بلکه مخالفتی جدی با آن داشت و در دوران نوجوانی، خانواده را ترک کرد. این شرایط باعث شد آشا محرابی برای رسیدن به علاقه‌اش، مسیری دشوار و بدون حمایت را طی کند و تمام موفقیت‌های خود را مدیون تلاش‌های شخصی‌اش باشد. او با وجود مخالفت پدر، رؤیای خود را رها نکرد و به دنبال کسب دانش و مهارت در این زمینه رفت.   

شروع کار حرفه‌ای

به دلیل مخالفت پدر، آشا محرابی ابتدا در رشته‌های مترجمی زبان انگلیسی و روابط بین‌الملل تحصیل کرد. اما علاقه به بازیگری او را به سمت کلاس‌های استاد حمید سمندریان کشاند و از آنجا در رشته بازیگری و کارگردانی فارغ‌التحصیل شد. مسیر حرفه‌ای او از سال ۱۳۷۴ با ورود به رادیو و نمایش‌های رادیویی آغاز شد، جایی که به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان فعالیت کرد. در سال ۱۳۷۷، او با بازی در نمایش «دایره گچی قفقازی» به کارگردانی حمید سمندریان، اولین قدم خود را بر صحنه تئاتر گذاشت و پس از آن در نمایش‌های متعددی درخشید. ورود رسمی او به تلویزیون در سال ۱۳۸۵ با سریال «توی گوش سالمم زمزمه کن» رقم خورد و یک سال بعد با سریال «مرگ تدریجی یک رؤیا» بیشتر دیده شد.     

آثار هنری آشا محرابی

آشا محرابی پس از ورود به رادیو، کار در تئاتر را در سال 1377 با بازی در نمایش دایره گچی قفقازی به کارگردانی استاد حمید سمندریان در تالار اصلی تئاتر شهر آغاز کرد. بعدها به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان کار در این حیطه هنری را ادامه داد و در نمایش هایی مانند خسیس (ابوالفضل پورعرب) تهران، تالار وحدت؛ 1379، خانه برنارد آلبا (روبرتو چولی) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ 1380، رویای نیمه شب تابستان (دکتر حکاک) تهران، تالار آزادی؛ 1382، سه خواهر (اکبر زنجانپور) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ 1383، زیرگذر سقاخانه (هادی مرزبان) تهران، تالار وحدت؛ 1385، شهر شطرنجی (رضا حامدیخواه) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ 1388 و ملودی شهر بارانی (هادی مرزبان) رشت، سالن میرزا کوچک خان؛ 1385 به روی صحنه رفت. او همچنین کارگردانی نمایش هایی مانند الدوز همدان، جشنواره امید؛ 1379، خاله ایران تهران، تالار مولوی؛ 1387، من حرفی ندارم، دنبالشو نگیر تهران، تئاتر شهر، تالار سایه؛ 1388 را بر عهده داشت. از فیلم های سینمایی که آشا محرابی در آنها نقش آفرینی کرد می توان دو لکه ابر (1394)، جاده مه آلود (1393)، تهران من حراج (1388)، از رئیس جمهور نگیرید (1387) و مردی که گیلاسایش را خورد (1387) را نام برد. وی در مجموعه های تلویزیونی مانند آیینه (1366–1364)، مرگ تدریجی یک رویا (87–1385)، آشپزباشی (1389–1388)، مهمانان ویژه (1391–1390)، خط (1393–1392)، همه چیز آنجاست (1393)، چرخ فلک (1395)، هشت و نیم دقیقه (1395) و آرام می گیریم (1395) حضور داشت. در شبکه نمایش خانگی نیز در سریال های قلب یخی (فصل اول و دوم)، ماهرخ، ساعت صفر و با ستاره بودن به ایفای نقش پرداخت. یکی از آخرین کارهای تلویزیونی او سریال « ناریا » (1404) است.