اونا چاپلین

اونا کاستیا چاپلین (Oona Castilla Chaplin)، متولد ۴ ژوئن ۱۹۸۶ در مادرید، بازیگری چندملیتی و عضو خانواده‌ای هنرمند است. او برای نقش تالیسا مگی‌یر در "بازی تاج و تخت" (Game of Thrones)، کیتی ترولیان در "میدان سرخ" (The Crimson Field) و زیلفا گیری در "تابو" (Taboo) شناخته می‌شود. همچنین در فیلم‌هایی چون "کوانتوم تسلی" (Quantum of Solace) و سری "آواتار" (Avatar) نقش‌آفرینی کرده است. فارغ‌التحصیل آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک (RADA)، اونا با تکیه بر استعداد خود، مسیری مستقل در سینمای بین‌المللی، بریتانیا و آثار مستقل برای خود ایجاد کرده است.

 کودکی و سال‌های ابتدایی زندگی

اونا چاپلین در مادرید از مادری بازیگر، جرالدین چاپلین، و پدری فیلمبردار، پاتریسیو کاستیا، زاده شد. او نوه چارلی چاپلین و نتیجه یوجین اونیل است. نامش را به یاد مادربزرگ مادری‌اش، اونا اونیل، گرفته‌اند. کودکی‌اش به دلیل حرفه مادر با سفر به اسپانیا، بریتانیا، سوئیس و کوبا گذشت. از کودکی به رقص باله، سالسا و فلامنکو پرداخت. در ۱۵ سالگی با بورسیه درام وارد مدرسه گوردونستون اسکاتلند شد و در نمایش‌های مدرسه‌ای، از جمله اقتباسی از "رومئو و ژولیت" و ایفای نقش پدربزرگش در "رویای شب نیمه تابستان" در جشنواره فرینج ادینبورگ، فعال بود.

 شروع کار حرفه‌ای

اونا چاپلین پس از فارغ‌التحصیلی از آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک (RADA) در سال ۲۰۰۷، فعالیت خود را با فیلم‌های کوتاه و بلند در بریتانیا و اسپانیا آغاز کرد و در کنار مادرش در فیلم‌هایی چون "غیرقابل تصور" (Inconceivable) و "ایماگو مورتیس" (Imago Mortis) ظاهر شد. نقش‌های مکمل در سریال‌هایی مانند "متاهل مجرد دیگر" (Married Single Other) (۲۰۱۰) و "ساعت" (The Hour) (۲۰۱۱-۲۰۱۲) شناخت او را افزایش داد. با این حال، نقش تالیسا مگی‌یر در "بازی تاج و تخت" (Game of Thrones) (۲۰۱۲-۲۰۱۳) او را به شهرت جهانی رساند. او به سری فیلم‌های "آواتار" (Avatar) پیوسته و در "آواتار: راه آب" (Avatar: The Way of Water) (۲۰۲۲) حضور داشته است

 فیلم‌های اونا چاپلین

اونا چاپلین در فیلم‌های متنوعی نقش‌آفرینی کرده است، از جمله "غیرقابل تصور" (Inconceivable) (۲۰۰۸) و نقش کوتاهی در "کوانتوم تسلی" (Quantum of Solace) (۲۰۰۸). سپس در "ایماگو مورتیس" (Imago Mortis) (۲۰۰۹)، "خون پلیکان" (Pelican Blood) (۲۰۰۹)، "¿چه فایده‌ای دارد یک خرس؟" (¿Para qué sirve un oso?) (۲۰۱۱) و "بدل شیطان" (The Devil's Double) (۲۰۱۱) ظاهر شد. از دیگر آثار او "چه می‌شد اگر..." (What if) (۲۰۱۳)، "اوج" (Aloft) (۲۰۱۴) و "طولانی‌ترین سواری" (The Longest Ride) (۲۰۱۵) هستند. او در "آواتار: راه آب" (Avatar: The Way of Water) (۲۰۲۲) نقش وارانگ را ایفا کرده و در "آواتار: آتش و خاکستر" (Avatar: Fire and Ash) (۲۰۲۵) این نقش را تکرار خواهد کرد.

سریال‌های اونا چاپلین

اونا چاپلین در تلویزیون با "متاهل مجرد دیگر" (Married Single Other) (۲۰۱۰) شروع کرد و سپس در "ساعت" (The Hour) (۲۰۱۱-۲۰۱۲) نقش مارنی مدن را ایفا نمود. حضور کوتاهی در "شرلوک" (Sherlock) (۲۰۱۲) داشت، اما نقش تالیسا مگی‌یر در "بازی تاج و تخت" (Game of Thrones) (۲۰۱۲-۲۰۱۳) او را به شهرت جهانی رساند. پس از آن در "میدان سرخ" (The Crimson Field) (۲۰۱۴) و "تابو" (Taboo) (۲۰۱۷) در نقش زیلفا گیری ظاهر شد. او همچنین در اپیزود "کریسمس سفید" (White Christmas) سریال "آینه سیاه" (Black Mirror) (۲۰۱۴) و مینی‌سریال "قاعده کومی" (The Comey Rule) (۲۰۲۰) نقش‌آفرینی کرده است، که نشان‌دهنده تنوع کاری او در تلویزیون است.

 جوایز و افتخارات

اونا چاپلین برای نقش‌آفرینی‌هایش مورد تقدیر قرار گرفته و در سال ۲۰۲۰ جایزه افتخاری مریت (Merit - Honorary Award) را از جوایز سینه یوریا (CinEuphoria Awards) دریافت کرد. برای حضور در "بازی تاج و تخت" (Game of Thrones)، در سال ۲۰۱۴ به همراه سایر بازیگران نامزد جایزه انجمن بازیگران فیلم (Screen Actors Guild Award) برای بهترین عملکرد گروهی شد. نقش‌آفرینی او در فیلم "لنگر و امید" (Anchor and Hope) (۲۰۱۷) برایش نامزدی جایزه گائودی (Gaudí Award) برای بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی جایزه آپولو (Apolo Award) برای بهترین زوج هنری (به همراه ناتالیا تنا) را به ارمغان آورد.

زندگی شخصی و حواشی

اونا چاپلین، علاوه بر بازیگری، به عنوان فعال محیط زیست و عضو هیئت امنای بنیاد بوآ (The Boa Foundation) شناخته می‌شود که با جوامع بومی برای بازسازی اکوسیستم‌ها همکاری می‌کند. ارائه مستند رادیویی "تبعیدیان هالیوود" (Hollywood Exiles) در سال ۲۰۲۴، تعمق او در تاریخچه خانوادگی و ابعاد سیاسی-اجتماعی آن را نشان می‌دهد.