فیلم ارزیابی (The Assessment 2024)

ارزیابی تجربه‌ای است که آینده را نه با ماشین‌های پرنده و شهرهای نئونی، بلکه با اتاق‌هایی بتنی، سکوت‌هایی سنگین و آرزوهایی سرکوب‌شده تصویر می‌کند و دقیقاً همین واقع‌گرایی هولناک است که از آن یک فیلم فراموش‌نشدنی می‌سازد.

ارزیابی (The Assessment 2024) نه‌تنها نخستین فیلم بلند فلور فورچونه است، بلکه بیانیه‌ای بصری‌ست از کارگردانی که تا پیش از این با موزیک‌ویدیوهای درخشان برای ام۸۳ و کمپین‌های بصری برندهایی چون اپل و شانل شناخته می‌شد. فورچونه که با پیشینه‌ای درخشان در فرم‌های کوتاه وارد میدان سینمای بلند شده، در ارزیابی دست به ترکیبی پیچیده زده: نگاهی تیزبین به فروپاشی زیست‌محیطی، کنترل اجتماعی، و اضطراب‌های مدرن در باب فرزند آوری، همه در بستری از طراحی تولید عمیقاً فکر شده.

ارزیابی با طراحی سرد، مینیمال و تهی از چوببه‌خاطر نابودی جنگل‌ها و گلخانه‌ای واقعی با گیاهان زنده، جهانی را می‌سازد که در آن فرزند داشتن به لطف یک آزمون دولتی تعیین می‌شود. این فضاسازی صرفاً تزئینی نیست؛ هر قاب، هر رنگ، هر مصالح، حامل پیامی‌ست درباره جهانی که بیشتر از آن‌که فانتزی باشد، شبیه آینده‌ی ملموس ماست.

در قلب این ویران‌شهر، سه اجرای چشمگیر به عنوان بازیگران ارزیابی حضور دارند. الیزابت اولسن با بازی در نقش میا، زنی که برای حق مادری در برابر سیستمی سخت‌گیر ایستاده، چهره‌ای انسانی به داستانی نگران‌کننده می‌دهد. اولسن که پیش‌تر در واندا ویژن و مارتا مارسی می مارلین ستایش‌شده بود، این بار برای ایفای نقش، رمان فلسفی امکان یک جزیره نوشته میشل ولبک را مطالعه کرده استنشانه‌ای از عمق و دقت در درک نقش. در کنار او، آلیسیا ویکاندر، برنده اسکار، نقش ارزیاب را با فیزیکی نامعمول و بیانی سرد و تهدیدآمیز ایفا می‌کند. نکته قابل‌توجه اینکه ویکاندر در زمان فیلم‌برداری باردار بوده، و این تلاقی زیستی-روایی، به شخصیتش لایه‌ای عاطفی داده که از مسیر بازیگری صرف فراتر می‌رود.

فیلم در جشنواره تورنتو (TIFF) با استقبال خوبی مواجه شد و در جوایز فیلم مستقل بریتانیا (BIFA) جایزه طراحی تولید را برد و برای بازی ویکاندر و فیلمنامه نامزد شد. شاید ارزیابی فیلمی نباشد که سالن‌ها را پُر کند، اما بی‌تردید یکی از آن آثار معدود است که ذهن مخاطب را پُر می‌کند.