نقدهای فیلم یورش ۲

معمولاً میگن قسمت دوم فیلم‌ها به خوبی قسمت اول نمیشه، ولی این یکی واقعاً موفق عمل کرده و حتی از قبلی هم بهتره. فیلمنامه خیلی محکم و مؤثری داره که از همون اول میخکوبتون می‌کنه. داستانش درباره بازرسی مالیاتی از املاک یه شخصیت معروف تو دوره‌ایه که هنوز شبکه‌های اجتماعی نبود. من خودم داستان‌های واقعی از اینجور بازرسی‌ها شنیدم و می‌تونم بگم روشی که تو فیلم نشون میده خیلی به واقعیت نزدیکه، البته یه جاها...

راستش رو بخواید یه فیلمی بود که نه خیلی بد بود و نه خیلی خوب، یعنی یه چیزی بینابین. دقیقاً همون فرمول قسمت اول رو دنبال کرده، فقط چند تا خرده‌پیرنگ اضافه کرده بودن. با اینکه به اندازه قسمت اولش سرگرم‌کننده نبود، ولی تونست منو تا آخرش نگه داره. به نظرم فیلم‌نامه‌اش می‌تونست خیلی بهتر و پیچیده‌تر باشه و اون آهنگ‌های اضافی هم اصلاً لازم نبودن. آجای دوگان تو این فیلم یه کم بی‌حوصله به نظر می‌رسید و ا...

یکی اون آهنگ رو خفه کنه! اصلی‌ترین مشکل فیلم آهنگ‌هاشه. بالیوود باید این عادت رو بذاره کنار که الکی تو فیلما آهنگ می‌چپونه تا زمانش رو پر کنه. به جز آهنگ آخر که به نظرم خوب بود، بقیه آهنگ‌ها کاملاً بی‌دلیل بودن و ریتم فیلم رو خراب می‌کردن. مخصوصاً آهنگ‌های آمای پاتنایک و زنش، انگار به آجی دیوگن یه چی دادن و یادش رفته تو چه فیلمی داره بازی می‌کنن! اون ژست راه رفتن به سمت دوربین هم دیگه واقعاً مسخره...