نقدهای فیلم کتاب تابستان

فیلم «کتاب تابستان» شبیه یک هایکوست؛ با زبانی ساده و آرام، تصاویر چشم‌نواز و موسیقی ملایم، اندیشه‌های عمیق درباره‌ی زمان، خاطره، فقدان و طبیعت را به شکلی دلنشین منتقل می‌کند.

فیلم «کتاب تابستان» با نشان دادن جزئیات چهره‌ی زن مسن و نوه‌ی او و نزدیک‌نمایی‌های متعدد از مناظر سنگی، جنگلی، خزه‌زده و آب‌گیر جزیره، تصویری زیبا و صمیمی از چرخه‌ی رشد و پیر شدن زندگی ارائه می‌دهد.

فیلم به شکلی آرام و ملایم تاثیرگذار است و یادآور درام‌های خانوادگی قدیمی از دورانی معصومیت آدم‌ها است.

این فیلم به لحاظ تنش، خطر و پیشرفت داستان و ویژگی‌هایی که نشانه‌های یک روایت دراماتیک هستند، کاستی هایی دارد. واژه "دلنشین" که به موسیقی هانیا رانی اشاره دارد، به‌طور خاص برای این فیلم انتخاب شده است.

چارلی مک‌دول با احترام و شایستگی تلاش خود را انجام می‌دهد و بخشی از دنیای ملایم و خیال‌انگیز نوشته‌های یانسون را به تصویر می‌کشد؛ ولی این اثر به عمق شاعرانه‌ی متن اصلی نمی‌رسد.

با اینکه چارلی مک‌داول تلاش می‌کند فیلمی عالی به اندازه کتاب بسازد، تبدیل کتاب به فیلم کمی از جادوی اصلی داستان کم می‌کند.