نقدهای فیلم یک نبرد پس از دیگری

این فیلم مدام مثل یک بشکه باروتی است که هر لحظه ممکن است منفجر شود. با این حال، اندرسون کاری کرده که اثرش در طول فیلم سرگرم‌کننده بماند. همه کارهایی که دی‌کاپریو در این فیلم انجام می‌دهد، تماشایی است.

سرسخت و بی‌رحم، فیلم «یک نبرد پس از دیگری» اثر پل توماس اندرسون هم به‌عنوان یک اپیک اکشن آتشین و هم به‌عنوان یک درام خانوادگی می‌درخشد و در میان تمام این هرج‌ومرج، یادآوری سرژیو که «آزادی یعنی بی‌هراسی» همچنان به‌عنوان حقیقت خاموش فیلم باقی می‌ماند، مانند شعله‌ای که نسل به نسل منتقل می‌شود. تعداد کمی فیلم در سال جاری تا این حد حیاتی و نفس‌گیر در مقیاس و عمق روحی هستند.

«اندرسون» کار غیرقابل‌باوری انجام داده، یه فیلم اکشن بزرگ با بودجه کلان که لحن و سبک خاص خودش رو حفظ کرده و اثری ساخته که تو این دوران پرچالش، دیدنش ضروریه.

فیلم «یک نبرد پس از دیگری» اثر پل تامس اندرسون یک اثر هیجان‌انگیز، طنز و در عین حال بسیار جدی است که به نوعی به صراحت می‌گوید نه! نه به تنبلی، نه به سرکوب، و نه به استبداد. این یک حماسه درباره خوبی و بدی، خشونت و قدرت، حقوق غیرقابل انتقال و مبارزه علیه بی‌عدالتی است؛ همچنین داستانی عاشقانه نیز در آن وجود دارد.

"یک نبرد پس از دیگری" تنها یک نبرد انقلابی نیست، بلکه داستانی درباره پدر بودن و ارزش‌های ماست که به نسل بعد منتقل می‌کنیم و چگونگی مراقبت از آن‌ها با عشق و سخاوت، نگرانی، کمی امید و از همه مهم‌تر، ایمان.

مهم‌تر از همه، این فیلم عمیقاً انسانی است. اندرسن واقعاً برای شخصیت‌هایش اهمیت قائل است. ناراحتی باب، ناراحتی ما می‌شود؛ نگرانی‌اش برای ویلا هم همین‌طور. درحالی‌که بسیاری از فیلم‌های این دوران پر از خشم یا بدبینی‌اند، فیلم اندرسن فراتر از آنها می‌رود؛ زیرا انسانی است و حتی بارقه‌ای از امید در خود دارد. این داستان شکست‌های پیاپی نیست بلکه داستان یک نبرد است.