نقدهای فیلم حضور

این فیلم بدون تکیه بر جامپ‌اسکرهای ارزان، یک معمای ویرانگر درباره غریزه است که شما را تا مغز استخوان می‌لرزاند. «حضور» مانند یک تله گریزناپذیر است که به آرامی مقاومت شما را از بین می‌برد. دیدگاه اول شخص روح، یک رویکرد درخشان است، زیرا انتظار جامپ‌اسکرها را از بین می‌برد و در عوض، لحظات اضطراب‌آور از تعاملات شخصیت‌ها با یکدیگر ناشی می‌شود. این فیلم بیشتر یک سواری روانشناختی پرآشوب است تا یک اثر ترس...

این فیلم یک جلسه روان‌درمانی خانوادگی است که از فیلتر یک فیلم ترسناک عبور کرده و به قدری این کار را خوب انجام می‌دهد که جنبه‌های شبح‌آلود آن تقریباً اضافی به نظر می‌رسند. جنبه خانه تسخیرشده تقریباً یک سرنخ انحرافی است؛ ترسناک‌ترین چیز در این فیلم، یک خانه تسخیرشده نیست، بلکه خانه‌ای است که پر از نفرت واقعی اعضای خانواده نسبت به یکدیگر است. استیون سودربرگ همیشه یک فرمالیست بی‌قرار بوده و اکنون اولی...

این فیلم یک اثر جمع‌وجور و تأثیرگذار در ژانر خود است. بزرگترین پیروزی این فیلم جمع‌وجور و تأثیرگذار، لحنی است که نویسنده، بازیگران و کارگردان به آن دست یافته‌اند. این فیلم از دیدگاه «حضور» یا همان روح فیلمبرداری شده است. دوربین سودربرگ در خانه شناور است و در هر صحنه طولانی، هر شخصیت را دنبال می‌کند و به گفتگوها گوش می‌دهد. این استراتژی فیلمبرداری به حس ناراحتی ما می‌افزاید، زیرا نبود تدوین به اندا...

استیون سودربرگ از زمان اولین فیلمش، یک نوآور بوده و همیشه راهی برای به چالش کشیدن خود و ژانری که در آن کار می‌کند، پیدا کرده است. «حضور»، جدیدترین تجربه او، فیلمی در ژانر خانه تسخیرشده است که از دیدگاه یک «حضور» در خانه روایت می‌شود. این رویکرد به سودربرگ اجازه می‌دهد تا این نوع داستان ترسناک را به شیوه‌ای که فقط از او برمی‌آید، کاوش کند. فیلمنامه دیوید کوپ نیز یک تریلر مؤثر و حداقلی است. با این ح...

«هواگین اما جذاب» بهترین توصیف برای این فیلم جدید استیون سودربرگ است. این یک فیلم خانه تسخیرشده است که از بیشتر کلیشه‌های آشکار این ژانر دوری می‌کند. ایده هوشمندانه فیلم این است که ما رویدادها را از دیدگاه روح می‌بینیم. این یک مفهوم بصری ساده است، اما به نوعی شبیه به هیچ چیزی نیست که من قبلاً روی پرده بزرگ دیده باشم. قفل کردن مخاطب در این دیدگاه، به طرز درخشانی محدودکننده است؛ ارواح فضول هستند و ب...