نقدهای سریال دختران مواد

هدف سریال سرگرم‌کننده است و به‌سختی می‌توان از آن خسته شد، مخصوصاً وقتی داستان جنایی حسابی داغ می‌شود. اگرچه این اثر کمی بیشتر برای مخاطب جوان ساخته شده، اما در خشونت و صحنه‌های خونین هیچ کوتاهی نمی‌کند.

حداقل سریال تلاش می‌کند متفاوت باشد. معمولاً این دوره تاریخی در فیلم‌ها با مردان جوانی که به جنگ می‌روند و زنانشان که منتظر بازگشتشان هستند، نشان داده می‌شود؛ با لهجه‌های کوتاه و غم پنهان. «Dope Girls» جرات دارد بگوید که داستان‌های زنانه جذاب‌تری هم برای روایت کردن وجود دارد.

فضای سریال کمتر شبیه سبک استیون نایت و بیشتر شبیه ترکیبی از سارا واترز و آنجلا کارتر است: غیرمنتظره، رویایی، محوریت زنانه، و وحشی. «دُپ گرلز» گاهی پرزرق‌وبرق و به‌هم‌ریخته می‌شود، اما در عین حال پرشور و امیدوارکننده است.