دیوید لینچ هنوز آماده کار بود، درست پیش از مرگش

نااومی واتس بازیگر نامزد دو جایزه اسکار، در گفت‌وگویی تازه با لس‌آنجلس تایمز، از آخرین دیدارش با دیوید لینچ، فیلم‌ساز افسانه‌ای سینما یاد کرد و گفت که او هنوز روحیه خلاق و انگیزه کار را تا روزهای پایانی عمرش حفظ کرده بود. واتس گفت که در اواخر آبان‌ماه ۱۴۰۳ (نوامبر ۲۰۲۴)، در یک ناهار دوستانه با لینچ و لورا درن (بازیگر و همکار قدیمی لینچ) شرکت کرده و حال‌وهوای آن دیدار برایش بسیار خاص بوده است:

ناهاری زیبا در خانه‌اش خوردیم. می‌دانستم حال جسمی‌اش خوب نیست، اما واقعاً روحیه داشت. می‌خواست دوباره کار کند. من و لورا بهش گفتیم: "تو می‌تونی! حتی می‌تونی از تریلر سر صحنه کار رو هدایت کنی!" اون هنوز تمام نشده بود... می‌شد شور و شوق خلاقانه رو توی چشماش دید.

دیوید لینچ در دی‌ماه ۱۴۰۳ (ژانویه ۲۰۲۵) در سن ۷۸ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت. بیماری زمینه‌ای او بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) اعلام شده بود.

واتس که با فیلم تحسین‌شده جاده مالهالند (Mulholland Drive – 2001) به شهرت رسید، نقش آن فیلم را مدیون لینچ می‌داند:

اگه دیوید لینچ رو نمی‌دیدم، احتمالاً بازیگری رو کنار می‌ذاشتم. اون نه فقط کارگردان من بود، بلکه واقعاً یه راهنما و دوست بود. اگه با اون آشنا نمی‌شدم، تو آمریکا نمی‌موندم.

او و لینچ پس از آن در پروژه‌هایی مثل خرگوش‌ها (Rabbits) و فیلم تجربی امپراتوری درون (Inland Empire – 2006) همکاری کردند. همچنین در بازگشت سریال توئین پیکس (Twin Peaks: The Return – 2017) همبازی بودند؛ آخرین پروژه‌ای که لینچ کارگردانی کرد.

واتس گفت:

فکر می‌کردم یکی دو هفته بعد دوباره می‌بینمش، چون اون موقع در لس‌آنجلس بودم. خیلی چیزها هست که می‌تونم بگم، اما ترجیح می‌دم حفظ حریم خانواده‌ش رو رعایت کنم. اون دیدار آخر واقعاً منو با عشق و امید پر کرد.

مرگ دیوید لینچ، خالق آثاری چون مرد فیل‌نما، مخمل آبی و کله‌پاک‌کن، دنیای سینما را با فقدانی عمیق مواجه کرد. اما خاطره نبوغ، انسان‌دوستی و خلاقیت او، در دل همکاران و مخاطبانش باقی خواهد ماند.