تایلر پری

تایلر پری (Tyler Perry)، متولد امیت پری جونیور (Emmitt Perry Jr.) در 13 سپتامبر 1969، یک چهره چندوجهی در صنعت سرگرمی آمریکا است: نمایشنامه‌نویس، بازیگر، فیلمساز، و صاحب یکی از بزرگترین استودیوهای فیلم‌سازی در ایالات متحده. داستان زندگی او یک روایت کلاسیک "از فرش به عرش" است که با ایمان، استقامت و درک عمیق از مخاطبانش شکل گرفته است. او با خلق شخصیت نمادین "مادیا" (Madea)، مادربزرگ سرسخت و زبان‌تیز، نه تنها یک امپراتوری رسانه‌ای بنا نهاد، بلکه صدایی برای بخشی از جامعه آفریقایی-آمریکایی شد که اغلب در هالیوود نادیده گرفته می‌شد. پری با ترکیب منحصربه‌فردی از کمدی، معنویت و داستان‌های پیروزی شخصی، به یکی از موفق‌ترین و ثروتمندترین چهره‌های سرگرمی جهان تبدیل شده است.

کودکی: التیام زخم‌ها با نوشتن

تایلر پری در نیواورلئان، لوئیزیانا، در خانواده‌ای با پدری نجار به نام امت پری سنیور (Emmitt Perry Sr.) و مادری به نام ویلی ماکسین پری (Willie Maxine Perry) به دنیا آمد. کودکی او به گفته خودش "جهنمی زنده" و سرشار از آزار و اذیت‌های جسمی و روحی از سوی پدرش بود. این تجربیات تلخ او را تا مرز خودکشی پیش برد. در 16 سالگی، او نام کوچک خود را به طور قانونی از "امت" به "تایلر" تغییر داد تا از پدرش فاصله بگیرد. سال‌ها بعد، یک آزمایش DNA نشان داد که امت پری سنیور پدر بیولوژیکی او نبوده است. در مقابل، او رابطه‌ای بسیار نزدیک و عمیق با مادرش داشت که الهام‌بخش اصلی شخصیت مادیا شد. نقطه عطف زندگی او در اوایل بیست سالگی و با تماشای برنامه‌ای از اپرا وینفری (Oprah Winfrey) رقم خورد. در آن برنامه، اپرا به قدرت درمانی نوشتن درباره تجربیات سخت اشاره کرد. این ایده پری را بر آن داشت تا مجموعه‌ای از نامه‌ها را برای خودش بنویسد که بعدها اساس اولین نمایشنامه او، می‌دانم که تغییر کرده‌ام (I Know I've Been Changed)، شد.

شروع کار: از شکست تا فتح صحنه

پری با پس‌انداز 12,000 دلاری خود، نمایشنامه می‌دانم که تغییر کرده‌ام را در سال 1992 در آتلانتا روی صحنه برد. این نمایش که به موضوعات سنگینی چون کودک‌آزاری و بخشش می‌پرداخت، در ابتدا با شکست کامل مواجه شد و تمام سرمایه او را از بین برد. پری برای مدتی بی‌خانمان شد، اما تسلیم نشد. او طی شش سال بعد، ضمن انجام کارهای متفرقه، نمایشنامه را بارها بازنویسی کرد. سرانجام در سال 1998، اجرای مجدد نمایش با استقبال گسترده‌ای روبرو شد و به یک موفقیت تجاری بزرگ تبدیل گشت. این موفقیت، راه را برای نمایشنامه‌های بعدی او هموار کرد. در سال 2000، او در نمایشنامه من خودم می‌توانم بد باشم (I Can Do Bad All by Myself)، شخصیت نمادین میبل "مادیا" سیمونز را خلق کرد. مادیا، مادربزرگی مسلح، زبان‌تیز و عمیقاً مذهبی بود که پری با الهام از مادر و دیگر زنان قدرتمند زندگی‌اش آن را شکل داد و خودش با لباس مبدل نقش او را بازی کرد. مادیا به سرعت به پدیده‌ای فرهنگی تبدیل شد و در چندین نمایشنامه و فیلم موفق دیگر نیز حضور یافت.

فیلم‌های تایلر پری

در سال 2005، تایلر پری با اقتباس سینمایی از نمایشنامه‌اش، خاطرات یک زن سیاه‌پوست دیوانه (Diary of a Mad Black Woman)، وارد عرصه فیلم‌سازی شد. او نویسنده، تهیه‌کننده و بازیگر سه نقش مختلف در این فیلم بود، از جمله مادیا. فیلم با بودجه‌ای اندک، بیش از 50 میلیون دلار فروش کرد و به هالیوود ثابت کرد که بازاری بزرگ و تشنه برای کمدی‌های شهری با محوریت سیاه‌پوستان وجود دارد. او این فرمول موفق را با فیلم‌های متعددی از سری مادیا مانند گردهمایی خانواده مادیا (Madea's Family Reunion) (2006) و مادیا به زندان می‌رود (Madea Goes to Jail) (2009) ادامه داد. با این حال، او خود را به این شخصیت محدود نکرد و با کارگردانی و بازی در درام‌هایی مانند چرا ازدواج کردم؟ (Why Did I Get Married?) (2007)، به بررسی روابط مدرن پرداخت. او همچنین در فیلم‌های کارگردانان دیگر نیز به عنوان بازیگر ظاهر شد، از جمله پیشتازان فضا (Star Trek) (2009)، الکس کراس (Alex Cross) (2012) و دختر گمشده (Gone Girl) (2014).

سریال‌های تایلر پری

تایلر پری موفقیت خود را به تلویزیون نیز گسترش داد. در سال 2006، او با شبکه TBS برای ساخت سریال کمدی خانه پین (House of Payne) قرارداد بست. این سریال به یکی از موفق‌ترین سیتکام‌های تاریخ شبکه‌های کابلی تبدیل شد و از 2006 تا 2012 پخش شد و در سال 2020 دوباره احیا گشت. موفقیت او با سریال ملاقات با خانواده براون (Meet the Browns) ادامه یافت. نقطه عطف بزرگ بعدی، همکاری انحصاری او با اپرا وینفری و شبکه OWN در سال 2012 بود. این همکاری منجر به ساخت سریال‌های بسیار محبوبی مانند درام داشته‌ها و نداشته‌ها (The Haves and the Have Nots) شد که رکوردهای ریتینگ شبکه OWN را شکست و آن را به یکی از شبکه‌های موفق کابلی تبدیل کرد. او امپراتوری تلویزیونی خود را با ساخت سریال‌های متعدد برای شبکه‌هایی مانند BET از جمله بیضی (The Oval) و خواهران (Sistas) گسترش داد. جدیدترین پروژه‌های او برای سال 2025 شامل فیلم عروسی مقصد مادیا (Madea's Destination Wedding) و سریال کمدی او مردم (She The People) است.

جوایز و افتخارات

موفقیت‌های تایلر پری با جوایز و افتخارات متعددی همراه بوده است. در سال 2011، مجله فوربز (Forbes) او را با درآمد 130 میلیون دلاری به عنوان پردرآمدترین مرد در صنعت سرگرمی معرفی کرد. او در سال 2020 در فهرست 100 فرد تأثیرگذار جهان از نگاه مجله تایم (Time) قرار گرفت و جایزه فرمانداران (Governor's Award) را از آکادمی علوم و هنرهای تلویزیونی دریافت کرد. سال بعد، آکادمی اسکار جایزه بشردوستانه ژان هرشولت (Jean Hersholt Humanitarian Award) را به او اهدا کرد. او همچنین در سال 2022 به پیاده‌روی مشاهیر موسیقی و سرگرمی سیاه‌پوستان راه یافت.

زندگی شخصی

تایلر پری از سال 2009 تا 2020 با گلیلا بکله (Gelila Bekele) در رابطه بود و این دو یک پسر به نام امان (Aman) دارند که در سال 2014 به دنیا آمد. یکی از بزرگترین دستاوردهای او تأسیس استودیوهای تایلر پری (Tyler Perry Studios) در آتلانتا است که بر روی زمین پایگاه نظامی سابق فورت مک‌فرسون ساخته شده و یکی از بزرگترین مجتمع‌های تولید فیلم در ایالات متحده به شمار می‌رود. او از طریق بنیاد خود، کارهای بشردوستانه گسترده‌ای انجام می‌دهد و به خاطر کمک‌هایش به جوامع نیازمند شناخته شده است.