استیو کرل

استیون جان کرل (Steven John Carell)، زاده ۱۶ اوت ۱۹۶۲، بازیگر، کمدین، تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان برجسته آمریکایی است. او برای نقش مایکل اسکات در سریال اداره (The Office) و فیلم‌هایی چون باکره چهل ساله (The 40-Year-Old Virgin)، میس سان‌شاین کوچولو (Little Miss Sunshine)، سری من نفرت‌انگیز (Despicable Me) و فاکس‌کچر (Foxcatcher) شناخته شده است. کرل، برنده گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران، و نامزد اسکار، به خاطر تطبیق‌پذیری در نقش‌های کمدی و درام شهرت دارد و یکی از چهره‌های محبوب و قابل احترام هالیوود محسوب می‌شود.

کودکی و سال‌های ابتدایی

استیون جان کرل در کنکورد، ماساچوست، به عنوان کوچکترین پسر از چهار فرزند خانواده با اصالت ایتالیایی، آلمانی و لهستانی بزرگ شد. او در مدارس محلی تحصیل کرد و به هاکی روی یخ، لاکراس و نواختن فایف می‌پرداخت. کرل در سال ۱۹۸۴ با مدرک تاریخ از دانشگاه دنیسون فارغ‌التحصیل شد، جایی که عضو گروه کمدی بداهه "شرکت تئاتر بذله‌گوی بورپی" و دروازه‌بان تیم هاکی بود. علاقه اولیه‌اش به کمدی بداهه، علی‌رغم قصد تحصیل در رشته حقوق، مسیر شغلی او را به سمت هنرپیشگی تغییر داد و تجارب متنوع اولیه، منبعی برای شخصیت‌های کمدی‌اش شد.

شروع کار حرفه‌ای

کرل کار خود را با تئاتر سیار کودکان و تبلیغات آغاز کرد و در سال ۱۹۹۱ به گروه کمدی "سکند سیتی" پیوست. حضور در نمایش دانا کاروی (The Dana Carvey Show) و به عنوان خبرنگار در نمایش روزانه با جان استوارت (The Daily Show with Jon Stewart) باعث شناخت بیشتر او شد. نقطه عطف بزرگ، نقش مایکل اسکات در سریال اداره (The Office) (۲۰۰۵-۲۰۱۱) بود که او را به ستاره‌ای خانگی تبدیل کرد و مسیر را برای نقش‌های سینمایی متنوع، از جمله درام، هموار ساخت. آخرین پروژه‌های تایید شده او شامل فیلم کله‌کوهی (Mountainhead) و مینی‌سریال چهار فصل (The Four Seasons) (۲۰۲۵) است.

فیلم‌های استیون کرل

کارنامه سینمایی کرل با نقش‌های کوچک آغاز و با بروس قدرتمند (Bruce Almighty) (۲۰۰۳) شتاب گرفت. او با کمدی‌هایی چون گوینده: افسانه ران برگندی (Anchorman: The Legend of Ron Burgundy) (۲۰۰۴)، باکره چهل ساله (The 40-Year-Old Virgin) (۲۰۰۵)، اسمارت را بگیر (Get Smart) (۲۰۰۸) و عشق، دیوانه‌وار، احمقانه (Crazy, Stupid, Love) (۲۰۱۱) به ستاره کمدی تبدیل شد. صداپیشگی "گرو" در سری من نفرت‌انگیز (Despicable Me) نیز موفقیت بزرگی بود. کرل سپس با فیلم‌هایی چون میس سان‌شاین کوچولو (Little Miss Sunshine) (۲۰۰۶)، فاکس‌کچر (Foxcatcher) (۲۰۱۴) که برای آن نامزد اسکار شد، و رکود بزرگ (The Big Short) (۲۰۱۵) توانایی‌های دراماتیک خود را به اثبات رساند.

سریال‌های استیون کرل

پیش از شهرت با اداره (The Office)، کرل در برنامه‌هایی چون نمایش دانا کاروی (The Dana Carvey Show) و به عنوان خبرنگار در نمایش روزانه با جان استوارت (۱۹۹۹-۲۰۰۵) حضور داشت که به دیده شدنش کمک کرد. سریال اداره (۲۰۰۵-۲۰۱۱، ۲۰۱۳) نقطه اوج کارنامه تلویزیونی او و یک پدیده فرهنگی بود. او بعدها در سریال‌هایی چون انجی ترایبکا (Angie Tribeca) (۲۰۱۶-۲۰۱۸) به عنوان خالق و تهیه‌کننده، برنامه صبحگاهی (The Morning Show) (۲۰۱۹-۲۰۲۱)، نیروی فضایی (Space Force) (۲۰۲۰-۲۰۲۲) و مینی‌سریال تحسین‌شده بیمار (The Patient) (۲۰۲۲) نقش‌آفرینی و مشارکت خلاقانه داشت.

جوایز و افتخارات

استیو کرل جوایز و نامزدی‌های متعددی کسب کرده است. او برای اداره برنده جایزه گلدن گلوب (۲۰۰۶) شد و هشت نامزدی دیگر برای این سریال و فیلم‌های فاکس‌کچر، رکود بزرگ و نبرد جنسیت‌ها دارد. کرل سه جایزه انجمن بازیگران فیلم (SAG) برای میس سان‌شاین کوچولو و اداره دریافت کرده و در مجموع ۱۹ بار نامزد SAG شده است. او ۱۱ بار نامزد جایزه امی برای اداره و بیمار بوده و برای فاکس‌کچر نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. مجله لایف او را "بامزه‌ترین مرد آمریکا" نامیده و ستاره‌ای در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود دارد.

زندگی شخصی و حواشی

استیو کرل در سال ۱۹۹۵ با نانسی والز، که در گروه "سکند سیتی" با او آشنا شده بود، ازدواج کرد. آن‌ها دو فرزند به نام‌های الیزابت ان و جان دارند و در لس آنجلس زندگی می‌کنند. کرل به حفظ حریم خصوصی خانواده‌اش اهمیت می‌دهد و پدر شدن را عاملی برای تغییر دیدگاهش نسبت به حرفه‌اش می‌داند. او مالک فروشگاه عمومی مارشفیلد هیلز در ماساچوست است.