سعید نوراللهی

سعید نوراللهی کلیان بازیگر شناخته‌شدهٔ سینما و تلویزیون ایران بود که از دههٔ ۱۳۶۰ فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد و تا سال ۱۳۹۸ در عرصهٔ هنر حضور داشت. او در آثار شاخصی مانند «مارمولک»، «لیلی با من است» و سریال «خانه به‌دوش» به نقش‌های به‌یادماندنی دست یافت. پس از درگذشتش، میراث او در فرهنگ تصویری ایران همچنان زنده است.

کودکی و نوجوانی سعید نوراللهی

سعید نوراللهی در ۱ فروردین ۱۳۳۰ (مطابق با منابع فارسی) در کلیان، سرآب به دنیا آمد. او دوران کودکی خود را در محیطی محلی سپری کرد و در دوران دبیرستان از طریق نماینده آموزش‌وپرورش به عرصهٔ نمایش وارد شد. جزئیات بیشتر درباره تحصیلات رسمی او در منابع عمومی به طور کامل ثبت نشده است.

فیلم‌ها و سریال‌ها سعید نوراللهی

نوراللهی اولین بار در فیلم «تشکیلات» (۱۳۶۵) وارد عرصهٔ بازیگری سینما شد. او در فیلم‌هایی مانند «لیلی با من است»، «مارمولک»، «نطفه شوم»، «ازدواج صورتی» و «مسافران دلباخته» ظاهر شد. در تلویزیون نیز در سریال‌هایی چون «خانه به‌دوش»، «متهم گریخت»، «معمای شاه»، «سه پنج دو» و «کوزه‌گر» ایفای نقش کرده است.

زندگی حرفه‌ای سعید نوراللهی

پس از شروع فعالیت در دههٔ ۱۳۶۰، نوراللهی طی مدت‌ها در پروژه‌های متعدد سینما و تلویزیون حضور یافت و از بازیگران نقش مکمل شناخته شد. با بازی در «مارمولک» در سال ۱۳۸۲، توجه بیشتری به او معطوف شد. همچنین مشارکت او با کارگردانانی چون کمال تبریزی، پوران درخشنده و اصغر هاشمی در کارنامه‌اش دیده می‌شود.

حقایق جالب سعید نوراللهی

یکی از نکات جالب دربارهٔ او این است که با وجود شروع دیرهنگام در عرصهٔ بازیگری، توانست در پروژه‌های شاخص حضور یابد. او در آثار طنز و درام نقش‌آفرینی کرده و با بازی در «مارمولک» در کنار چهره‌هایی چون پرویز پرستویی شناخته شد. همچنین در زمان مرگ، پیکرش برخلاف انتظار در قطعهٔ هنرمندان دفن نشد طبق خواست خانواده و حواشی پیرامون آن موضوع رسانه‌ای شد.

حواشی زندگی سعید نوراللهی

در روز درگذشت او (۶ اردیبهشت ۱۳۹۸)، خبر سکته مغزی او اعلام شد و واکنش فراوانی در رسانه‌ها برانگیخت. ختلاف‌هایی دربارهٔ مکان دفن او ایجاد شد؛ خانواده‌اش خواستند در همان روز دفن شود و تمایلی به انتظار اداری برای قطعه هنرمندان نداشتند.

جمع‌بندی سعید نوراللهی

سعید نوراللهی به عنوان بازیگر نقش‌های مکمل، چهرهٔ ثابت سینما و تلویزیون ایران بود. با فعالیت گسترده در پروژه‌های طنز و درام، آثار شاخصی از خود به جای گذاشت و پس از درگذشتش، جامعهٔ هنری ایران وی را به یاد می‌آورد. تصاویرش و نقش‌هایش همچنان در ذهن مخاطبان زنده است.